Yetişkin bağlanma boyutlarının kişisel yönelimlerle ilişkisinin incelenmesi

Abstract

Bu araştırmanın amacı yetişkin bağlanma boyutlarının kişisel yönelimlere etkisini incelemektir. Bireylerdeki davranışları yöneten, kişisel yönelimleri belirleyen `Kendini Gerçekleştirme` isteğidir ve bu istek bağlanma boyutları ile ilişkilidir. Bu çalışmaya, üniversitede öğrenim gören 391 (%74,3)kız ve 135 (%25,7) erkek olmak üzere toplam 526 öğrenci katılmıştır. Çalışmanın veri toplama aracında `kişisel bilgi formu`, bağlanma boyutlarının belirlenebilmesi için `Yakın İlişkilerde Yaşantılar Envanteri (YİYE-I)` ve ` Kişisel Yönelim Envanteri (KYE)` kullanılmıştır. Verilerin analizinde bağlanma boyutları toplam puanları ile kişisel yönelim envanteri toplam puanları arasındaki ilişkiler korelasyon analizi yöntemiyle ile hesaplanmıştır. Korelasyon katsayıları, kişisel yönelim envanterinin tüm alt boyutlarının araştırmanın bağımsız değişkenleri ile önemli ilişkilerinin olduğunu ve bağımsız değişkenler arasında çoklu bağlantı problemi olmadığı sonucunu vermiştir. Bu çerçevede öğrencilerin kişisel yönelimleri ve bağlanma boyutları arasındaki yordayıcılık etkisi aşamalı regresyon analiz yöntemleriyle incelenmiştir. Araştırma sonuçlarına göre bireyin kişisel yönelimlerinin tüm alt boyutlarının güvenli bağlanma alt boyutu arasında olumlu yönde anlamlı bir ilişki olduğu görülürken kaygılı bağlanma alt boyutu ile olumsuz bir ilişki bulunmuştur. Kaçıngan bağlanma boyutunun ise kişisel yönelimlerle ilişkisine bakıldığında anlamlı düzeyde yordamadığı sonucuna ulaşılmıştır.

The purpose of this study is to examine the influence of adult attachment dimensions on personal orientation. The most important reason for managing individual behaviors and determining individual orientations is motivation for `Understanding Self`, which is related to the attachment dimensions of individuals. A total of 526 students, 391 (74.3%) female and 135 (25.7%) male, participated in this study. Employees used `personal information form` in the data collection tool, `close relatives inventory` and `personal orientation inventory` to determine attachment dimensions. In the analysis of the data, the relationships between total scores of attachment dimensions and total scores of personal orientation inventory were calculated by correlation analysis method. Correlation coefficients showed that all sub-dimensions of the personal orientation inventory had significant correlations with the independent variables of the study and there were no multiple link problems between the independent variables. The influence of determinants on personal orientation and attachment dimensions in this framework was explored using progressive regression analysis methods. According to the results of the study, it was found that all sub-dimensions of the individual's orientation were positively related to the negative relationship between the safe attachment subscale and the anxious attachment subscale. The size of the preventable attachment has been reached to a degree that can not reasonably be predicted from personal tendencies.