Mandibuler onlay greft uygulamalarında kortikal perforasyonun kemik iyileşmesine olan etkisinin histolojik ve radyolojik olarak incelenmesi

Abstract

Bu çalışma, mandibuler onlay greft uygulamalarında yapılan kortikal perforasyonlarınkemik iyileşmesine etkisini radyolojik ve histolojik olarak incelemek amacıylayapılmıştır.Çalışmada 7 adet erişkin domuza kortikal otojen kemik greftleri ile agumentasyonyapılmıştır. Domuzların alt çenelerinin sol tarafı deney, sağ tarafı ise kontrol grubu olarakbelirlenmiş, deney grubunda greft fiksasyonundan önce alıcı bölgenin kortikal kemiğineperforasyonlar yapılmış, kontrol grubunda ise alıcı bölgeye herhangi bir perforasyonyapılmadan otogreft fikse edilmiştir.12 haftalık iyileşme periyodundan sonra domuzlar sakrifiye edilerek greft bölgeleri rezekeedilmiş, rezeke edilen parçalarda önce radyolojik daha sonra da histopatolojik incelemeyapılmıştır.Radyolojik değerlendirmelerde deney ve kontrol grubu arasında anlamlı bir farkbulunamamıştır (p>0,05). Histopatolojik incelemelerin sonucunda ise deney ve kontrolgrubu greftlerinin kalınlıkları arasındaki farkın önemli olduğu görülmüştür (p<0,05). Alıcıbölgenin üst ve alt yarılarındaki remodelizasyon ve greftlerdeki osteoblastik aktiviteincelendiğinde deney grubu ile kontrol grubu arasında anlamlı bir fark bulunmamıştır(p>0,05).Sonuç olarak mandibuler onlay kemik grefti ile agumentasyon yapılırken alıcı bölgedeoluşturulan kortikal perforasyonların 12 haftalık dönemde kemik iyileşmesine belirginkatkısının bulunmadığı görülmüştür.Anahtar kelimeler: kortikal perforasyon, otojen kemik grefti, yönlendirilmiş kemikrejenerasyonu

This study was conducted to evaluate the effects of cortical perforations on bone healing inmandibular onlay graft procedures radiologically and histologically.In this study, augmentation with cortical autogeneous bone grafts were applied to 7 adult pigs.The left and the right mandibular sides of the pigs were defined as the experimental andcontrol groups, respectively. On the experiemental group, before graft fixation, perforationswere performed in the recipient site cortical bone. On the control group, autograft fixationwas applied to the recipient site without any perforations.After a healing period of 12 weeks, pigs were sacrified and grafted sites were resected.Radiological and than histopatological evaluations were perfomed on these resected sites.In the radiological evaluation, there was no statistically significant difference between theexperimental and the control groups (p>0.05). On the other hand, according to the results ofhistological evaluation, there was a significant difference in the thickness of the graftsbetween the experimental and the control groups (p<0.05). However, when the remodelizationon the upper and lower half of the recipient site and osteoblastic activity in the grafts werecarried out, no significant difference was observed between the experimental and the controlgroups (p>0.05).As a result, in augmentation procedure with mandibular onlay bone grafts, corticalperforations in the recipient site have no distinctive contribution to bone healing in twelveweeks.Key Words: cortical perforation, autogenous bone graft, guided bone regeneration