Farklı yapıştırma ajanları ve iki farklı teknik (Konvansiyonel/Hall) kullanılarak uygulanan paslanmaz çelik kronların kenar uyumlarının ın-vitro olarak incelenmesi

Abstract

Bu çalışma, çekilmiş süt dişlerinde Hall veyaKonvansiyonel teknik kullanılarak uyumlanan ve üç farklı simantasyonmateryali ile yapıştırılan paslanmaz çelik kronlarda, marjinal açıklıkve mikrosızıntı düzeylerini incelemek amacıyla yürütülmüştür.Ortodontik nedenlerle çekilen, 78 adet çürüksüz ikinci süt molar dişi, rastgele iki gruba ayrılarak Hall teknik veya konvansiyonel tekniğin uygulandığı paslanmaz çelik kronlarla(3M ESPE, Almanya) restore edilmişlerdir. Bu amaçla, kron uyumlanmasını takiben her grup rastgele üç alt gruba ayrılarak, (n=13/Grup), geleneksel cam iyonomer siman (Ionofil,Voco, Almanya);Rezin siman (Rely X U,3M ESPE,Almanya), veya Çinkopolikarboksilat siman (AdhesorCarbofine,SpofaDental, Çek Cumhuriyeti) ile yapıştırılmıştır.Restore edilen süt dişlerine5-55±20C'de 1000 kez termal siklusuygulanmıştır. Her alt gruptan2 örnek tarama elektron mikroskobik inceleme için ayrılırken;kalan 11 örnekte boya penetrasyon yöntemiyle mikrosızıntı testi uygulanmıştır. Boya penetrasyonve marjinal açıklık düzeyleri, her diş örneğinden alınan 4'er kesit üzerindedigitalimaj analizi yöntemiyle kantitatif olarak tespit edilmiştir.Verilerin istatistiksel analizindeİki Yönlü Karma Etki Modeli veİki Yönlü Bağımsız Etki Modeli kullanılmıştır (p=0.05). Sonuçlar incelendiğinde, Hall teknik grubunda mikrosızıntı ve marjinal açıklık düzeylerinin Konvansiyonel teknik grubuna kıyasla anlamlı düzeyde yüksek olduğu tespit edilmiştir (p<0.05). Hem Hall, hem de Konvansiyonel Teknik grubunda rezin simanla yapıştırılan örnekler en düşük mikrosızıntı değerlerini gösterirken, bunu sırasıyla cam iyonomer ve polikarboksilat simanla yapıştırılan örnekler takip etmiştir (p<0.05). Ancak hiçbir grupta mikrosızıntı tamamen engellenememiştir (p<0.05).Kullanılan kron uygulama tekniğinden bağımsız olarak tüm örneklerde bukkal marjinlerin lingual marjinlere kıyasla anlamlı düzeyde yüksek açıklık değerleri gösterdiği tespit edilmiştir.SEM görüntülerinde izlenen marjinal uyumsuzluklar,kantitatif ölçüm değerlerini desteklemiştir.

This study was undertaken to investigate the microleakage and marginal discrepancies in stainless steel crowns placed using Conventional and Hall techniques and cemented with 3 different luting agents. 78 non-carious human primary second molars, extracted for orthodontic reasons, were randomly assigned into 2 groups (n=39/Group)with respect to the technique used to place stainless steel crowns(3M ESPE, Germany): Hall technique and Conventional technique. In each group, teeth were further subgrouped according to the material used for cementation of the crowns (n=13/Group):Conventionalglassionomercement (Ionofil, Voco, Germany); Resincement (Rely X U,3M ESPE, Germany), or polycarboxylate cement(AdhesorCarbofine,SpofaDental, CzechRepublic). Restored teeth were subjected to thermalcycling(5-55±20C, 1000X). In each subgroup,two specimens were processed for scanning electronmicroscopic (SEM) investigation, while theremaining 11 specimens were subjected to dye penetration test. The extent of microleakage and marginal fit was quantified on 4 sections perspecimenusingimageanalysis. The data were compared statistically using TwoWay Independent ANOVA and TwoWay Mixed ANOVA (p=0.05). The microleakage andmarjnal fit of theHall group was significantly inferior than those of the Conventional technique group (p<0.05). In both the Conventional and Hall groups, the resin cement (Rely XU) displayed the lowest extent of microleakage, followed by the glass ionomer and polycarboxylate cements (p<0.05). Irrespective of the crowning technique utilized, all crowns displayed significantly greater marginal opening on the buccal margins than on the lingual ones. The results of qualitative SEM investigation of marginal crown fit was compliant with those of quantitative evaluation.