Transfuzyon alan ve almayan hematoloji hastalarında akut viral hepatitler

Abstract

ÖZET Hematolojik maligriite tanısı almış 65 hastanın prospektif olarak izlendiği çalışmada, hastaların hiç kan transfüzyonu almadıkları dönemde bakılan HBV, HCV, HDV, HİV, EBV, CMV, Parvovirus B19 seropozitifliğinin, bu viral etkenlerin Türk toplumundaki sağlıklı kişilerde saptanmış olan seropozitiflik oranlarından farklı olmadığı görülmüştür. Transfüzyon alan hastalarda mortalite almayanlara göre daha fazladır. Bunun altında kötü prognoza sahip hastaların transfüzyon ihtiyaçlarının daha fazla olması veya transfüzyonların getirdiği ek risk faktörleri rol oynayabilir. İzlem süresi içinde ( median 9 ay ), kan ve kan ürünü alan hastalarda transfüzyonlar ile bulaşabilen virüslerden, sadece HBV açısından pozitifleşme saptanmıştır. HbsAg taşıyıcılığı açısından orta sıklıkta yer alan ülkemizde ( % 4 - 7 ), kan donörlerinde yapılan tarama testlerine anti- HBc 'nin eklenmesi, izole anti- HBc pozitifliği ile seyreden HBV infeksiyonlarının saptanmasını sağlayarak, kan ve kan ürünleri ile HBV infeksiyonu bulaşma riskini minimale indirebilir. Bu konuda kar zarar oranını gösteren çalışmalara ihtiyaç vardır. Çalışmada, hematolojik malignite tanısı ile izlenen hastalarda saptanan karaciğer enzim yüksekliklerinin % 19'undan akut viral hepatitlerin tek başına veya diğer faktörler ile birlikte sorumlu olabileceği saptanmıştır. Akut viral hepatitlerde, ALT ve AST düzeylerinde belirgin artış görülürken, alkali fosfataz ve gama -GT gibi kolestazı gösteren enzimlerin ön planda arttığı durumlar infeksiyonlar ve sepsise bağlı komplikasyonların veya mortaliteyi arttıran ilaç toksisitesi, hastalık aktivasyonu gibi durumların göstergesi olabilir.