Pediküllü sağ internal torasik arter greftinin sol ve sağ koroner sistemlerin revaskülarizasyonunda kullanımının orta-uzun dönem sonuçlarının anjiyografik olarak karşılaştırılması

Abstract

VII. ÖZET Koroner arter bypass cerrahisinde kullanılan standart kondüitler bilateral internal torasik arter ve safen ven greftleridir. İTA greftinin uzun dönemde SV greftine olan üstünlüğü herkes tarafından kabul edilmektedir. Miyokardiyal revaskülarizasyonun uzun dönem sonuçlarını düzeltmek için bu ideal kondüitin bilateral ve sequential olarak yaygm kullanımı birçok kalp cerrahı tarafından tercih edilmektedir. Bilateral İTA grefti kullanımının son yıllarda yalnızca LİTA grefti kullanımına göre uzun dönemde yaşamda kalım yönünden daha avantajlı olduğu tüm dünyada bildirilmektedir. Dolayısıyla uzun dönemde daha yüksek bir açık kalma oranına sahip ideal bypass grefti arayışlarında bilateral İTA kullanımı önemli bir aşama olmuştur. Buradan hareketle, RİTA greftinin hangi nativ damara anastomoz edildiğinde daha yararlı olabileceğini görmek için İ.Ü. Kardiyoloji Enstitüsü Kalp ve Damar Cerrahisi Anabilim dalı bünyesinde Mart 1994-Haziran 1997 döneminde iskemik kalp hastalığı tanısı ile ameliyata alınarak ameliyatlarında RİTA grefti kullanılmış kriterlerimize uygun peşi sıra 198 hasta arasından kontrol anjiyografıleri daha önceden yapılmış olanlar ile çalışma amaçlı anjiyografıyi kabul eden toplam 41 hasta çalışma grubumuzu oluşturmuştur. Bu çalışma grubu pre-operatif ve operatif özellikleri açısından iyi standardize edilmiş ve başka faktörlerin uzun dönemdeki etkilerinden uzak tutulmaya çalışılmıştır. Hastaların ortalama 62.56 ay (min.33-max.79; SD 12.42) süren takipleri ve yapılan koroner anjiyografıleri sonucunda RİTA greftinin LAD artere yapılan anastomozlarının %100'ü, Cx arter ve dalları ile İM artere yapılan anastomozlarının %80'i ve son olarak RCA ile RDP arter birlikte sağ koroner sisteme yapılan anastomozlarının %64.3'ü açık olarak bulunmuştur. Elde edilen bu değerlerin, benzerleri daha önceden yapılarak literatürde yayımlanan çalışmalar sonucunda elde edilen değerler ile uyum içerisinde olduğu görülmüştür. 57Postoperatif erken ve orta-uzun dönem takiplerde yapılan kantitatif incelemeler ve poliklinik kontrolleri sonucunda bu çalışmada, bilateral İTA grefti kullanılan koroner arter cerrahisinde RİTA greftinin sağ ya da sol koroner sisteme literatürde bahsedilene benzer bir morbidite ile kullanıldığı görülmüştür. Genel olarak bakıldığında orta-uzun dönemde RİTA greftinin sol ve sağ koroner sistemlerin toplamında açık kalma oranı kabul edilebilir düzeyde (%85.4) ve LİTA grefti açık kalma oranına (%87.5) benzerdir. Ancak gerek anjiyografik açık kalma oranları gerekse toplam kardiyak iskemik olaylar RİTA greftinin sol koroner sistemin revaskülarizasyonunda kullanılmasını, sağ koroner sistemde kullanılacaksa da RDP arterin hedef damar olarak seçilmesini desteklemektedir. 58

VIII. ABSTRACT Background & Objective. The left internal thoracic artery (LITA), when grafted to the left anterior descending artery (LAD), is generally accepted as the conduit of choice for coronary artery bypass grafting (CABG). In contrast, the role and efficacy of the right internal thoracic artery (RITA), despite its long-term use as a coronary artery graft, is relatively less understood. Accordingly, in this study, we sought to assess the utility of the RITA as a coronary conduit by examining the mid-long term patency of in-situ RITA grafts used in revascularisation of both the left and right coronary systems. Methods & Results. Between March 1994 and June 1997, among 198 consecutive patients which fulfilled the criteria for this study, 41 of them (20%, 34 male and 7 female; mean age 51.68 years) had control angiography performed up to 79 months after operation (avarage 62.56 months). For all 41 patients evaluated, overall patency of RITA grafts was 85.4% (35/41) and patency of LITA grafts was 87.5% (35/40). RITA grafts used in the revascularisation of the LAD artery was patent in all (100%) of the cases; when passed through the transvers sinus for revascularisation of the Cx system, RITA grafts were found to be patent in 80% (4/5) of the cases; lastly, 64.3% (9/14) patency rate was found when RITA graft is used in the right coronary system. Overall patency rate for ITA grafts used to bypass non-LAD vessels were poorer when compared to LAD artery. Conclusion. This study supports the continued use of the RITA as a conduit for coronary artery revascularisation. When both the angiographic patency rates and total cardiac ischemic events are considered, results support the use of RITA graft for revascularisation of the left coronary system. When RITA graft is to be used in the right coronary system, preference should be given to the RDP artery as the target vessel. Passing the RITA to the left, either anterior to the aorta or through the transvers sinus, did not very much influence its patency. 59