Yargıtay kararları ışığında Türk ceza hukukunda silah kavramı

Abstract

Türk Ceza Kanunu (TCK) m. 6/1-f'de silah kavramı tanımlanmaktadır. Bu düzenleme beş bent halinde hangi nesnelerin silah sayılacağını göstermekte, bu haliyle sınırlı sayı ilkesini benimsemiş gibi görünmektedir. Fakat üçüncü bentteki `her türlü kesici, delici veya bereleyici alet` ifadesi ile dördüncü bentte yer alan `fiilen saldırı ve savunmada kullanılmaya elverişli diğer şeyler` ifadesi, silah kavramının kapsamını çok genişletmekte; belirlilik ilkesini ve kanunilik ilkesini ihlal ederek Anayasa'ya aykırılık teşkil etmektedir. Çalışmamızda TCK m. 6/1-f düzenlemesindeki yasal belirsizliğin Yargıtay kararlarıyla giderilip giderilmediği tespit edilmeye çalışılmıştır. Birçok kararda silah olarak kabul edilen ya da kabul edilmeyen aletlerin neden silah sayıldığı veya sayılmadığı hususunda bir gerekçeye rastlanmamıştır. Ayrıca, TCK m. 6/1-f-4 kapsamında birçok nesnenin silah olarak kabul edildiği ve bunlardan bir kısmının öngörülebilmesinin oldukça zor olduğu tespit edilmiştir. Diğer bir ifadeyle, TCK m. 6/1-f düzenlemesindeki yasal belirsizlik, Yargıtay içtihatları ile hukuki belirsizliğe dönüşmüş; birbirine zıt kararlarla da perçinlenmiştir.

Turkish Penal Code defines the notion of weapon in article 6/1-f. This provision indicates which objects can be assumed as weapon in five paragraphs and seems `numerus clausus`. However, `every sharp, penetrating and injurious object` statement in the third paragraph and `other objects convenient to be used in attack and defence` statement in fourth paragraph extend the content of the notion of weapon thus violate the principle of clarity and definiteness and the principle of legality. In this study, it is tried to determine whether the legal uncertainty of the article 6/1-f of TPC becomes certain and definite through the decisions of Turkish Court of Cassation. There is no legal reason why the object is assumed or not accepted as weapon in several decisions. Moreover, it is determined that many objects are accepted as weapon within the context of article 6/1-f-4 and certain parts of it is hard to predict. In other words, the legal uncertainty of the provision of article 6/1-f of TPC evolves into judiciary uncertainty through the decisions of Turkish Court of Cassation.