Fosfoglukomutaz-1 (PGM-1) enziminin izoelektrik odaklama yöntemi ile tiplendirilmesi

Abstract

82 VI.ÖZET İzoelektrik odaklama elektroforez yönteminin ayırımlama gücünün yüksek olmasından yararlanarak eritrosit enzim sistemlerinden fosfoglukomutaz-1 enziminin 32 taze kan örneğinde fenotip tayini yapıldı. Aynı kan örneklerinde, klasik elektroforez yöntemlerinden selüloz asetat yöntemiyle de adı geçen enzimin fenotip tayini yapılarak, her iki yöntemin ayınmlama gücü açısından karşılaştırılması yapıldı. Selüloz asetat sonucu, PGMı'in PGMı1 ve PGMj2 adı verilen 2 allel tarafından kontrol edilebilen 3 fenotip gösterdiği görüldü. İzoelektrik odaklama sonucu PGMı1+, PGMj1`, PGMı2+ ve PGMj2- olmak üzere 4 allel tarafından kontrol edilebilen 10 fenotip gösterdiği görüldü. Her iki elektroforez yöntemi için, Grunbaum'un geliştirmiş olduğu Sartophor elektroforez sistemi kullanıldı. İzoelektrik odaklamada taşıyıcı ortam olarak pH 5-7 aralığında ultra-ince poliakrilamid jel kullanıldı. 1900 V, 4m.A, 2W elektriksel koşullarda ve 10°C ısıda ön odaklama için volt 600'e ulaşana kadar devam edildi. Odaklama için ise volt maksimum 1900'e ulaşana kadar sürdürüldü. Her iki elektroforez sonunda belirlenen fenotipler arasında çatışma veya uyumsuzluk görülmedi. PGMj'in babalık belirtiminde kullanılabilmesi için belli populasyonlara özgü gen frekanslarının belirlenmesi gerekir. Selüloz asetat sonucu görülen PGMı1 ve PGMı2 genlerinin Türkiye populasyonunda gen frekanslarının bilinmesine karşın, izoelektrik odaklama sonucu görülen PGM^, PGMjl1`, PGMı2+ ve PGMj2` genlerine ait frekanslar bilinmemektedir. Bu çalışmada bir ön fikir vermek amacıyla 32 kişi için, her iki yöntem sonucu görülen alleller için gen frekansları belirlendi. Buna göre gen83 frekansları selüloz asetat sonucu PGMj^O.671, PGM^O.329 izoelektrik odaklama sonucu PGMj1+=0546, PGMj !-=(). 125, PGM12+=0.25 ve PGM^O.079 olarak saptandı. Selüloz asetat sonucu elde edilen gen frekansları daha önce genel Türkiye populasyonu için belirlenen gen frekansları ile uyumludur. Her iki yöntem sonucu elde edilen gen frekansları Hardy-Weinberg dengesine uymaktadır.

84 SUMMARY The phenotyping of phosphoglucomutase I system has been done in 32 fresh blood samples, using the isoelectric focusing (IEF) method that has a high-power of resolution. The same blood sample have been typed for the same enzyme with the conventional celulose acetate (CAM) method, in order to compare the two methods. With the conventional system we can see 3 phenotypes that are controlled by two allels called PGMl and PGM2. With DBF, we can see 4 allels (PGM1+, PGM1`, PGM2+ and PGM2`) that are forming 10 phenotypes. The Sartophor electrophoresis system, that has been developed by Grunbaum has been used for both methods. The IEF has ben carried out on ultra thin layer polyacrylamise gels on pH 5-7 on 1900 V, 4 mA, 2w, and 10°C. The prefousing stopped on 600 V, whereas the focusing was continued till 1900 volts were reached. There has been no contradiction between the phenotypes found in both systems. The gene frequencies of PGM } system should be known in order to use the system in paternity testing. Although the PGMj and PGM2 frequencies are known for Turkish population, no information is available forPGM!^, PGMi1`, PGM^ and PGMi2`. In this study, the frequencies for the 32 blood samples have been calculated both for CAM and EEF in order to get a preliminary information about them.85 The results for conventional method have been found to be PGMjMJ.671, PGM^O.329 and those for EEF PGM!1+=0.546, PGMj^O.125, PGM!2+=0.25 and PGM,2-=0.079. The gene frequencies found for CAM are in accordance with those found in the study for the general Turkish population. The frequencies found with both methods are in a match with I Iardy- Weinberg epuilibrium.