Beden ve zihin Samule Becketin `Murphy` ve `The Lost Ones` eserlerinde

Abstract

Samuel Beckett edebiyatta yazının yeni bir çeşidini ürettiği için bütün dünyada sözü geçer. Daha çok sert oyunları ve yıkıcı komedisiyle tanınır. Beckett?in eserlerini okuyarak aklımızda iki önemli konu ortaya çıkıyor: bir taraftan biz onun hikayelerinin ve oyunlarının iç dünyasıyla ve sembolleriyle uğraşmak zorundayken diğer taraftansa Beckett?in çalışmasının özel bir formu ve dünyası vardır.Bu çalışmanın amacı, Beckett?in iki çalışması, Murphy ve The Lost Ones, fiziksel dünyada insan varlığına karşı Beckett?in sempatisini nasıl tasvir ettiğini incelemektedir. Beckett?i absürd bir yazar gibi tanımlayan Martin Esslin gibi eski bilim adamlarına cevep vereceğim. Onun absürd etiketini Modernizmin karakteristik analiz ederek ve Beckett?in çalışmalarıyla karşılaştırarak reddemeye çalışacağım. Çalışmalarında hayatın hiçlik olduğunu söylemektense, onun yerine umudun yükü olmadan konuşma olduğunu göstermeye çalışacağım. Aslında bu karakter sınırlaması da dahil olmak üzere fiziksel dünyada insanlık durumu ile anlaşmaya çalıştığı için Murphy ve The Lost Ones seçilmiştir. Kısacası bu iki çalışmada Beckett bize içinde yaşadığımız kurallar ve sistemlerin sefaleti yarattığını, hayatımızı zorlaştırdığını ve aklımızı karıştırdığını gösterir.Bu tezde en önemli odak Beckett?in çalışmalarının endişesi üzerinedir. Böyle Martin Esslin, Ronan Macdonald, Ecoch Brather, Hugh Kenner, Robert Keller ve diğer eleştirmenler gibi bilim adamları tarafından onun eserlerine farklı bakış açılarını toplamaya çalıştım. Beckett?in absürd olmadığını ama onun Modernizm ve Postmodernizm arasında köprü olan yenilikçi bir yazar olduğunun sonucunu çıkarttım.

Samuel Beckett provides a new kind of writing in literature. He is mostly known for his acrimonious plays and devastatingly bleak comedies. Reading Beckett?s works, two important issues challenges our mind: on the one hand, we must deal with the symbols and content of the stories and plays, and on the other hand there is the special form of Beckett?s work. The purpose of this study is to examine how Beckett in Murphy and The Lost Ones, depicts human existence through its intricate and sometimes comic intention with the physical world. I will situate my analysis in response to previous scholars such as Martin Esslin, who have primarily identified Beckett as an absurdist writer. I will try to repudiate the absurdist label from his work by analyzing the characteristics of modernism and comparing it with Beckett?s works to show that Beckett depicts not the nothingness of life, but rather the complexities of life without the burden of hope. In fact, I selected Murphy and The Lost Ones because both of these works deal with the human condition in the physical world, including the limitations of the characters. In short, in these two works Beckett shows us that the rules and the system we live in create misery and difficulty in our lives and confine the mindI have gathered different perspectives on Beckett?s works by scholars such as Martin Esslin, Ronan Macdonald, Enoch Brater, Hugh Kenner, Robert Keller, and other critics. I have concluded that Beckett is not an absurdist, but he is a modernist writer who bridges the gap between modernism and Postmodernism. Key Words: Samuel Beckett, Modernism, Postmodernism, absurdity, Limitation, Murphy, The Lost Ones.