Akut pankreatit oluşturulan sıçanlarda β-glukan`ın karaciğer üzerine etkileri

Abstract

Şiddetli akut pankreatit (AP) genellikle yüksek oranda çoklu organ yetmezliği sendromuna neden olmaktadır. AP ile ilgili henüz etkili bir tedavi yöntemide bulunmamaktadır. Bu çalışmadaβ-glukanların akut pankteatit ile teşvik edilmiş karaciğer hasarına karşı faydalı etkilerinin olup olmadığını belirlemeyi amaçlandı. Bu maksatla, 42 adet Sprague-Dawley cinsi sıçan (250-300 g) rastgele altı gruba ayrıldı.Gruplar aşağıdaki gibi belirlendi: (I) Kontrol grubu (%0,9'luk serum fizyolojik intraperitonal (İP) uygulandı); (II) AP grubu (50 µg/kg serulein (SER) 1 saat arayla dört İP enjeksiyonla uygulandı); (III ve IV) β-glukan (BG) grupları (50 ve 100 mg/kg BG, İP enjeksiyonla uygulandı); (V ve VI) AP +BG grupları (SER enjeksiyonundan 2 saat sonra BG dozları uygulandı). İlk olarak hayvanların karaciğerlerinin ağırlığı tespit edildi. Sonraki aşamada, 12 saat sonra sıçanların kan serumunda lipaz ve amilaz seviyeleri ölçüldü. Karaciğer hasarı tüm serum örneklerinde aspartat aminotransferaz (AST), alanin aminotransferaz (ALT) ve laktat dehidrogenaz (LDH) aktiviteleriyle tespit edildi. Diğer taraftan, karaciğer dokusunda malondialdehit (MDA) gibi oksidatif stres işaretçisi ile süperoksid dismutaz (SOD) ve katalaz (CAT) gibi antioksidan enzimlerin aktiviteleri değerlendirildi. Tek başına uygulanan BG, gruplarda herhangi bir olumsuz etkiye sebep olmadı. Tek başına serulein uygulaması, kontrol grubuna göre daha yüksek amilaz ve lipaz düzeylerine sebep olduğu gözlendi. Düşük doz BG, AP grubuna kıyasla bu enzim düzeylerini düşürmeyi başardı. MDA düzeyleri AP grubunda anlamlı derecede yüksek bulundu. BG uygulamasıyla (50 mg/kg) artmış oksidatif stres (MDA) normal değerlere dönebildi; ayrıca karaciğer ağırlık artışı ile AST, ALT ve LDH plazma aktivitelerinin de normale yaklaştığı gözlendi. Buna ek olarak, SOD ve CAT değerleri düşük doz BG uygulamasıyla kontrol seviyelerine yaklaştığı gözlendi. Sonuç olarak, araştırma bulguları düşük dozda BG uygulamasının AP'ye bağlı karaciğer hasarlarını modüle ettiğini ortayakoydu.

Severe acute pancreatitis (SAP) commonly causes in multiple-organ dysfunction syndrome with high mortality. There is no effective therapy for SAP. For this purpose, our study aimed to determine if the β-glucans has a positive effect against liver injury- induced by AP or not. With this aim, 42 Sprague-Dawley rats weighing between 250 and 300 g were randomly divided into six groups. The groups are specified as follows: (I) Control group (%0.9 of saline solution was administered intraperitoneally (IP)); (II) AP (50 µg/kg of caerulein at 1-h intervals was given by four IP injection); (III and IV) β-glucan (BG) groups (50 and 100 mg/kg BG were administered by one IP injection); (V and VI) AP +BG groups (BG doses were given after 2 h of caerulein injection). Firstly, liver weights of animals were measured. Next, the serum amylase and lipase levels were determined 12 h later. The liver injury was detected by alanine aminotransferase (ALT), aspartate aminotransferase (AST) and lactate dehydrogenase (LDH) levels. Oxidative stress was measured by determining malondialdehyde (MDA) levels as an indicator of lipid peroxidation. In addition, superoxide dismutase (SOD) and catalase (CAT) enzymes activities were assayed in liver tissue. The groups receiving increasing doses of BG do not cause any detrimental effect. Alone administration of caerulein resulted in higher amylase and lipase levels than control group. Low-dose of BG reduced this enzyme levels when compared to AP. MDA levels were significantly higher in AP group. With BG administration (50 mg/kg), increased oxidative stress (MDA) were normalized and observed raisinh of liver weight gain and also the plasma activities of AST, ALT and LDH. In addition to, the SOD and CAT activities were returned to control levels by low dose BG administration. Consequently, the results of our work revealed that low dose of BG treatment modulated the liver damages caused by AP.