Kur`an`da istiğna (inkarın sebebleri)

Abstract

ÖZET KUR'AN'DA İSTİ?NA İnsanın yaratılmasıyla kendisine tanınan irade hürriyeti çerçevesinde iman ve inkar sürekli var olmuştur, istiğna ise muhtaç olmama duygusuyla beraber olan bir inkardır. Bu araştırma İslam'ın ana kaynağı Kur'an-ı Kerim esas alınmış.lüzumu halinde Peygamberimiz'in hadis-i şerifleri ve muteber kaynaklara müracaat edilmiştir. Birinci bölümde; `istiğna` kavramının morfolojik yapısı incelenmiş.yakın anlamlı kelimeler hakkında bilgiler yer almıştır. İnanç ve inkarın fert üzerindeki olumlu ve olumsuz etkilerine değinilmiştir. Bu bölümün bir diğer konusu ise `Felsefe ve İstiğna` problemidir. Burada eski Yunan filozofları ile İslam dünyasına etkileri konusu, Rönesans hareketinden sonra gelişen bazı felsefi düşünceler ve Din Felsefesi'ndeki tanrı tasavvurları konulan yer almıştır. ikinci bölümde ise araştırmamızın ana konulan yer almaktadır. Kur'an'a göre istiğnanın psikolojik sebepleri çerçevesinde olumsuz insan mizaç ve karakterleri hakkında açıklamalar yapılmıştır. İstiğnanın sosyolojik sebepleri konusunda sosyal baskı grupları ve bu grupların toplum ve fert üzerindeki tesirlerinden bahsedilmiştir, istiğnanın çeşitleri konusunda Allah'ın idlalinin cebri olmadığı, O'nun dışındaki varlıkların saptırmalarının mecazi olduğu belirtilmiştir. istiğna sahaları konusunda;Allah'tan,peygamberlerden, Kur'an-ı Kerim'den ve dini hükümlerden istiğna konulannda inkarcıların isnat ve iddiaları zikredilip, bunların geçersizlikleri ortaya konmuştur. Kur'an'da bahsedilen saptırıcı amillerin hidayeti engellemek için yaptıkları faaliyetlerden bahsedilmiştir. Bununla beraber bu amillerin saptırmalarının kendilerine mecazen nispet edildiği, her ferdin kendi nefsinden sorumlu olduğu belirtilmiştir. Saptırıcı amillerden olan şeytanın hileleri ve bunlardan kurtulma yollan açıklanmıştır, istiğnaya götürücü fiillerin en önemlileri incelenmiş ve bu fiillerden insanların, özellikle müslümanların kaçınmalarının gerektiği belirtilmiştir. En sonda ise, Kur'an'a göre insanların inkarları için ileri sürdükleri gerçeklerin hiç birinin geçerli ve tutarlı olmayacağı tezini içeren sonuç bölümü ve kaynakça bulunmaktadır

SUMMARY `İSTİ?NA` (DISDAIN) IN THE QUR'AN Both belief and delial have always existed in the frame of free will which had been given to human beings after their creation. `Istiğna`(distain )is the feeling of being sufficiently rich to have no need to believe. This research is based mainly on the qur'an.the fundamental source of Islam.and referred to the traditions of the prophet and the main respected sources. In the first chapter.the morphological structure of `İstiğna` (disdain)is studied, and information about similar words is given. Positive and negative effects of belief and denial on the individual are de alt with. Another subject of this chapter is the problem of `philosophy and İstiğna (disdain)`, in which the old greek philosophers and their renaissance and ideas of god in the Philosophy of Religion are discussed. The second chapter consists the main subjects of the research. The are explanations about negative temperament and character of human being in the frame of psychological causes of istiğna (disdain) according to the Qur'an. Under the subject of sociological causes of istiğna (disdain), social pressure groups and their ifluences on the society and individual are discussed. About the sorts of istiğna, it is explained that Allah's leading someone astray isn't compulsoy and other beings' leading someone astray is metaphorical. Under the subject of istiğna areas, imputations and claims of infidels about disdaining Allah, prophets.Qur'an and religious rules are mentoned, and then the invalidity of these arguments is explained. Then, activities of misleading factors to prevent from guidance are mentioned. Additionally it is stressed that these factors'mislading is metaphorical and everybody is responsible for himself, being one of the misleading factors, satan's tricks and the ways of escaping from them are explained. The most considerable attitudes which lead to istiğna (disdain) are examined, and stressed that, human beings, especially muslims, must avoid themselves from these behaviours. In the conclusion it is argued that there is no valid and consistent excuse for the denial according to the Qur'an.