Total diz protezinde mekanik aks ve rotasyon için kullanılan femur transepikondiler aksın ayak bileği anatomik yapılarıyla ilişkisi. MRİ çalışması

Abstract

Giriş: Primer ya da revizyon total diz protezinde komponentlerin hatalı dizilimi pek çok problemi beraberinde getirmektedir. Özellikle rotasyonel problemler sonucu patellofemoral sorunlar ve gevşemeye bağlı protez aşınması görülebilmektedir. Komponentlerin koronal dizilimi mekanik aksa dik şekilde yapılmaktadır. Rotasyonel dizilimde ise femoral komponentte transepikondiler aks ve posterior kondiler aks kullanımı üzerine çok sayıda yayın olup ortak görüş mevcuttur. Ancak tibial komponent rotasyon ayarlaması için ortak bir görüş olmayıp çalışmalar devam etmektedir. Bu tez çalışmasının amacı tibial komponent rotasyon ayarlamasında yeni referans noktalar bulmaktır.Yöntem: Ayak bileği ve diz ile ilgili hiçbir sorunu olmayan 100 gönüllüye diz tam ekstensiyonda ayak bileği nötralde MR çekildi. Çekilen aksiyel MR kesitlerinde diz düzeyinde 3 tane (Transepikondiler aks, Posterior kondiler aks, Transpatellar aks) ve ayak bileği düzeyinde 3 tane (Aşil-Tibialis Anterior, Aşil-EHL, Transmalleoler) aks belirlendi.Dizdeki aksların izdüşümleri ile ayak bileği akslarının yaptığı açılar birbirleriyle ölçüldü.Bulgular: Transepikondiler-Aşil+TA ortalama 85,3 ±7,6, Transepikondiler-Aşil+EHLortalama 80,3 ±7,9, Transepikondiler-Transmalleolar ortalama 85,3 ±7,6, Transpatellar-Aşil+TA ortalama 94,8±8,8, Transpatellar-Aşil+EHL ortalama 90,2±8,3, Transpatellar-Transmalleolar ortalama 17,6±9,9, Posterior kondiler- Aşil+TA ortalama 80,2 ±7,3, Posterior kondiler- Aşil+EHL ortalama 75,9 ±8, Posterior kondiler-Transmalleolar ortalama 32 ±8,7. Tartışma: Literatürde tibial komponent rotasyon ayarlaması için güncel kullanılan referanslar; Akagi çizgisi, PCL'den tibial plato merkezine çizilen çizgi, tüberositas tibianın medial 1/3'ü ve anterior tibial kortekstir. Ancak bu referansların tamamı proksimal tibiadadır. İleri defektli dizlerde, proksimal tibial varusta ve ileri tibial eğriliği olan hastalarda bizi yanıltacaktır. Mekanik aks ayak bileğinden geçtiğine göre ayak bileği düzeyinde rotasyon ayarlaması yapılabilir mi diye düşündük. Ancak ölçüm sonuçlarında yüksek standart sapmalar elde ettik. Ayrıca cinsiyetler arası ölçümlerde Transpatellar-Transmalleolar ölçüm haricindeki 8 ölçümde erkek ve kadınlar arasında istatistiksel olarak anlamlı fark gözlemledik.Sonuç: Standart sapmalar yüksek olsa da grupların tamamında düzgün dağılım gözlemledik. Yani toplumun çoğunluğu belirli bir aralıktaki değerlerdeydi. Bu aralığı daraltmak için daha fazla katılımcının olduğu çalışmalar yapmak gereklidir. Ayrıca cinsiyetlere göre rotasyon ayarlanması konusu üzerine daha fazla çalışma yapmak gereklidir.

Introduction: Malalignment of components in primary or revision total knee replacement surgery presents many problems. Patellofemoral problems and prosthesis wear due to loosening can be seen especially as a result of rotational problems. Coronal alignment of the components is made perpendicular to the mechanical axis. In the rotational alignment, there are many publications on the use of the transepicondylar axis and posterior condylaraxis in the femoral component, and there is common agreement. However, there is no consensus on tibial component rotation adjustment. The aim of this thesis is to find new reference points in tibial component rotation adjustment.Methods: 100 volunteers with no ankle and knee problems underwent MRI. knee was fully extended and ankle was neutral position. We revealed 3 knee levels (Transepicondylar axle, Posterior condylar axle, Transpatellar axle) and 3 ankle (Achilles-Tibialis Anterior, Achilles-EHL, Transmalleolar) axes by using axial MRI images. The projections of the axles in the knee and the angles of the ankle axes were measured with each other.Results: Transepicondylar-Achilles + TA mean 85.3 ± 7.6, Transepicondylar-Achilles + EHL mean 80.3 ± 7.9, Transepicondylar-Transmalleolar mean 85.3 ± 7.6, Transpatellar-Achilles + TA mean 94, 8 ± 8.8, Transpatellar-Achilles + EHL mean 90.2 ± 8.3, Transpatellar-Transmalleolar mean 17.6 ± 9.9, Posterior condylar- Achilles + TA 80.2 ± 7.3, Posterior condylar-Achilles + EHL mean 75.9 ± 8, Posterior condylar-Transmalleolar mean 32 ± 8.7.Discussion: Current references for tibial component rotation adjustment in the literature; The Akagi line is the line drawn from the PCL to the center of the tibial plateau, the medial 1/3 of the tuberositas tibia, and the anterior tibial cortex. However, all of these references originate from the proximal tibia. It will mislead us in knees with advanced defects, proximal tibial varus and patients with advanced tibial boving. Since the mechanical axle passes through the ankle, we wondered if it is possible to adjust the rotation at the ankle level. However, we achieved high standard deviations in the measurement results. We also observed a statistically significant difference between males and females in 8 measurements other than Transpatellar-Transmalleolar measurements.Conclusion: Although standard deviations were high, we observed uniform distribution in all groups. So the majority of society was within a certain range of values. It is necessary to conduct studies with more participants to narrow this range. Furthermore, further studies are needed on the issue of rotation adjustment by gender.