20. gebelik haftasından sonra ortaya çıkan izole proteinurinin gebelik sonuçlarına etkisi

Abstract

Amaç: Preeklampsi gebe ve fetus yaşamını tehdit edebilen önemli bir hastalıktır. Proteinüri eklampsinin bir komponentidir. Preeklampsi olmaksızının proteinüri varlığı, preeklampsinin bir öncül bulgusu olabilir. Bu çalışmada gebeliğin 20.haftasından sonra 24 saatlik idrar da saptanan izole proteinin preeklampsi gelişiminde bir faktör olup olmadığını anlamak ve izole proteinürinin gebelik sonuçlarına etkisini maternal ve neonatal yönden araştırmak. Yöntem ve Gereçler: Çalışmaya Mart 2014–Mart 2015 tarihlerinde Bülent Ecevit Üniversitesi Eğitim ve Araştırma Hastanesi Obstetri Polikliniğine rutin antenatal takip amacıyla başvurmuş 20 hafta ve üzeri gebeliği bulunan, çalışmaya dahil edilme kriterlerine uyan 118 gebe dahil edildi. Daha öncesinde bilinen renal ve otoimmun hastalığı olanlar, kronik hipertansiyon, pregestasyonel diyabet ve üriner sistem enfeksiyonu olan gebeler, çoğul gebelikler ve intrauterin fetal ölüm olan olgular çalışmaya dahil edilmedi. Olgular izole proteinürisi bulunanlar ve izole proteinürisi bulunmayanlar şeklinde iki gruba ayrıldı. Hastaların, tam kan sayımı- platelet ölçümü, rutin biyokimya testleri ve 24 saat idrar sonuçları incelendi. Hastaların demografik özellikleri, gestasyonel diyabet varlığı, proteinürinin başladığı hafta ve preeklampsinin geliştirği hafta kaydedildi. Hastalara gebelik sonuna kadar takip edildi. Hastaların, preeklampsiye ilerleme oranları, proteinürisi bulunan ve bulunmayan gruplarda kıyaslandı, maternal ve perinatal sonuçlar karşılaştırıldı.Bulgular: Çalışmaya dahil edilen 118 olgunun 16'sında (%13) ilerleyen gebelik haftalarında preeklampsi gelişti. Gruplar arasında yaş, parite, 24 saatlik idrarın toplandığı hafta, açısından farklılık izlenmedi (p>0.05).Preeklamptik gebelerin %20.6 'sında geçmişte proteinüri saptandı. p değeri p<0.048 olup istatiksel açıdan anlamlı bulunmuştur. Proteinüri bulunan ve proteinüri bulunmayan hastalar açısından doğum ağırlığı, apgar skoru, doğum haftası, yenidoğan yoğun bakım ünitesi (YDYBÜ) gereksinimi ve YDYBÜ kalış süresi arasında anlamlı fark saptanmazken, doğum şekli ve maternal sonuçlar açısından anlamlı bir fark bulunamamıştır. Hastaların laboratuar testlerinde, her iki grupta AST, ALT, LDH, kreatinin ve platelet değerleri arasında anlamlı istatistiksel olarak anlamlı farklılık saptanmamıştır (p>0.05).Sonuç: Bu çalışmada izole proteinüri varlığının preeklampsi gelişimi ile ilişkili olduğu gözlendi. Gebelerin 24 saatlik idrarda proteinüri varlığı ile takibi erken teşhis ve riskli olguların belirlenmesi için yararlı olabilir. Ancak detaylı tedavi ve takip yöntemlerinin geliştirilebilmesi için geniş katılımlı çalışmalara ihtiyaç duyulmaktadır.

Objective: Preeclampsia is a serious obstetrical disoder causing significant mortality and morbidity on pregnant and fetus. Proteinuria is a component of preeclampsia. Proteinuria without presence of preeclampsia can be a precursor of preeclampsia. In this study we aimed to investigate the relation of isolated proteinuria with the outcome of gestation both at neonate and the mother, as well as investigation of the effect of presence of proteinuria at 24-hour urine collection after 20th gestational age on development of preeclampsia. Materials and Methods: 118 pregnant women more than 20 weeks of gestation, admitted to O&G cliinic at BEU hospital between March 2014 and March 2015 for routine antenatal care were recruited in the study. Exclusion criteria were defined as: known renal and autoimmune diseases, chronic hypertension, pregestational diabetes and urinary tract infections, multiple pregnancies and history of intrauterine fetal death. Patients were divided into two gropus as patients with isolated proteinuria and without isolated proteinuria. Demographics, presence of gestational diabetes, presence and beginning of preeclampsia and proteinuria were questioned. Routine complete blood analysis, routine biochemistry tests and biochemical analysis of 24 hours urine were collected. The patients were followed until delivery. Presence and progress to preeclampsia rates and maternal and perinatal outcomes between groups were analysed. Findings: Out of 118 patients included in the study, 58 patients demonstrated isolated proteinuria and whereas remainder 60 patients did not demonstrate proteinuria. No difference was observed between groups regarding age, parity and week of 24-h urine collection (p>0.05). 13 % of all patients developed preeclampsia. 20.6% of preeclamptic patients had proteinuria previously (p<0.05). No significant difference were observed between proteinuric and non-proteinuric patients regarding birth-weight, Apgar score, week of delivery, neonatal intensive care unit (NICU) requirement and NICU stay length. Likewise regarding maternal outcomes, no significant difference could be demonstrated regarding type of delivery and maternal outcomes. Also biochemical markers such as AST, ALT, LDH, creatinin and platelet-count were also similar between groups (p>0.05).Result: In this study, isolated proteinuria was found to be correlated with increased risk of preeclampsia. Gestational screening of pregnant for proteinuria by 24-h urine sampling may be useful for early detection of preeclampsia and detection of patient with increased risk. Further studies with increased number of cases were warranted for development of treatment and follow-up modalities.