Santral ve periferik nedenli otonomik disfonksiyonun (OD) değerlendirilmesi

Abstract

87 BÖLÜM X ÖZET Bu çalışma, Dokuz Eylül Üniversitesi Tıp Fakültesi Nöro loji ve İç Hastalıkları polikliniklerince izlenen 55-70 yaş arası 20 Parkinson ve 20 insuline bağımlı olmayan Di abetes Mellitus* lu hastada, 1. Aralık. 1988 ile 1. Eylül. 1989 tarihleri arasında adı geçen klinik ve laboratuar larında gerçekleştirilmiştir. Ayrıca, tamamen gönüllü ve sağlıklı aynı yaş grubunda 20 bireyden de kontrol grubu oluşturulmuştur. Deneklere ve kontrol grubundaki bireylere? literatürden özenle seçilen otonotnik testler uygulanmıştır. Bu amaçla: kardiovasküler testler; ÎN (istirahat nabzı ),DS (derin so lunum testi ),ADKH (ayakta durmaya kalb hızı yanıtı), YO (val salva oranı ),PHA (postural hipotansiyon aranması) ve pupil ler farmakolojik reaksiyon testleri (pilokarpin testi, f e-88 nilefrin testi), gland sekresyon testi (Schirmer testi) ile DP (deri potansiyel) kayıtlamaları uygulandı. Uyguladığımız testler sonucunda elde edilen verilerin ista t ist iki hesapları değerlendirildiğimde; Parkinson Hastalığın 'da Fenilefrin testi oldukça anlamlı öl çüde patoloji göstermiş, DS (derin solunum testi), pilökar pin testi, Schirmer testi ye DP (deri potansiyel lerinde de. elde latans ayakta amplitüd değerleri anlamlı patolojiyi i şaret etmişdir.Buna göre; PH da sempatik ve parasempatik et kilenme birlikte görülmektedir. Ancak fenilefrin testi ve DS testi patolojilerinin anlamlı sonuçlanması, sempatik etkilen menin parasempatik etkilenmeye oranla daha ön planda olduğu izlenimini doğurmuştur. Sempatik preganglionik ve santral de fektler gerek kardiovasküler ve gerekse sempatik DP kayıtla malarında kendini göstermiş, santral otonomik noradranerjik ve dopaminerjik aktivasyonda yetmezliği işaret eder ölçüde patolojiler kaydedilmiştir. Santral otonomik di s fonksiyonun varlığında sempatik DP le rinde de anormalliklere rastlanabileceği gözlemlenmiştir. PH da bir başka gözlemimizde; hastalık grade' inde (Webs ter ve Hoehn-Yahr stage) artışın DS testi, Schirmer testi ve Dî lerinde patolojilere pozitif yönde (artış) etki yaptığı olmuştur. N I D D M ' da polinöropatili grubda; DS testi, Schirmer testi ve DP leri (elde latans ayakta amplitüd) çok anlamlı sonuçlanmış, PHA oldukça anlamlı, fenilefrin testi ve elde amplitüd yönünden DP leri anlam. patolojiler göstermiştir. PHA. ile elde latans patolojilerinin birlikteliği oldukça yük sek korelasyon göstermiştir. DS testi patolojileri de, PHA. ile birlikte hastalık süresi faktöründen etkilenmektedirler. Polinöropatisiz grubda ise; DS testi oldukça anlamlı, PHA. ise anlam sonuçlar göstermiştir. Bu grubda da hastalık süre sinin DS testi ve PHA üzerine pozitif yönde (artış) etkili olduğu gözlenmiştir. Bu grubda fenilefrin testi ve Schirmer testi anlamlı sonuçlanmıştır. DP lerinde elde amplitüd ayak ta ise hem amplitüd hem de latans değerleri anlamlı patolo-89 ji göstermiştir. NIDDM grubunda polinörop atinin, varlığı ile artan oranda bir otonomik disfonksiyon aözkonusudur.Kardiak testler, po linöropati varlığı yanında hastalık süresi artışından da etkilenmektedir. Sempatik DP lerinde de polinöropati ile bir likte hastanın yaşı ve hastalık süresi patolojileri artıran faktörler olmaktadır. NIDD1I de sempatik ve parasempatik etki lenme birlikte görülmüş ancak parasempatik vagal denervasJon un PH da görülene oranla daha egemen olduğu gözlenmiştir. Pe riferik otonomik defekt» ganglionik ve postganglionik düzey de ortaya çıkan degenerasyona bağlı görülmüş, ayrıca bu ola yın somatik periferik nöropatiye çarpıcı şekilde eşlik etti ği saptanmıştır, NIDDM de otonomik yetmezliğe neden olan detekt ıperiferde ganglionik ve postganglionik nonselektif sempatik ve parasem patik (mikst) yerleşimli, PH da ise defekt santral ve pregang- lionik egemen sempatik yerleşimlidir diyebiliyoruz.