Acil servise iş kazası nedeniyle başvuran kazazedelerde, iş kazası nedenleri ve oluşum mekanizmalarının araştırılması

Abstract

AmaçAmacımız iş kazası sonrasında acil servisimize başvuran hastaların, sosyodemografik özelliklerini, çalışılan ortamın iş güvenliği ve meydana gelen iş kazasının özelliklerini tespit etmektir.Gereç ve YöntemKesitsel tipteki bu çalışma 26 Eylül 2014 – 26 Aralık 2014 tarihleri arasında, 3 ay süreyle Dokuz Eylül Üniversitesi Acil Servisine iş kazası nedeniyle başvuran 18 yaş ve üzeri, ardışık kazazedeler üzerinde yüz yüze görüşme yöntemi ile yapılmıştır. Anket dört ana bölümden oluşmuş olup, birinci bölümde kazazedenin demografik bilgileri, ikinci bölümde iş güvenliği özellikleri, üçüncü bölümde meydana gelmiş olan iş kazasının özellikleri ve dördüncü bölümde ise iş kazası çözüm önerilerini araştıran sorular sorulmuştur. BulgularBu dönemde acil servisimize 40.185 hasta başvurusu olmuştur. Bunların 287'si (% 0,71) iş kazasıdır. Bunların 170'ine (% 59,2) anket uygulandı. Kazazedelerde ortalama yaş 31,1 yıl idi. En küçük hasta yaşı 18 yaş, en büyük hasta yaşı 64 yaş olarak bulundu. İş kazası geçirip acilimize başvuran hastaların büyük kısmının (n=156, % 91,8) düşük ve orta eğitim düzeyinde olduğu görüldü. Kazazedelerin %90'inin (n=153) SSK'lı olarak çalıştığı görüldü. Kazazedelerin acil servise başvuru zamanı incelendiğinde, en sık başvurunun (57 hasta, %34) kazanın oluşundan sonraki `ilk 1-3 saatte` olduğu tespit edildi, İş kazasına maruz kalanların acil servise başvuru zamanları incelendiğinde en sık başvurunun `öğleden sonra` olduğu bulundu (n= 95, % 55.8, saat: 13.00 ile 15:00 arası). Çalışma grubunun %68,4 (n=118) kazaya uğradıkları iş yerinin fiziksel ortamının iş güvenliğine uygun olduğunu düşünmekteydi. Kazazedelerin yalnızca yarısının (n=85, % 50) iş yeri güvenliği eğitimi aldığı tespit edildi. Çalışma grubumuzda meydana gelen iş kazalarının kaza tipleri ve yaralanma araçları incelendiğinde ise kaza tiplerinde en sık %29,4 (n=50) kesici delici alet yaralanması izlendi. Hastaların 11'inin (%6,4) hastaneye yattığı, büyük çoğunluğunun (%92,9 n=158) ayaktan tedavi ve taburcu olduğu tespit edilmiştir. Çalışma grubundaki hastaların %1,7'sinin (n=3) hayatı tehdit eden yaralanması izlendi ve bir kazazede öldü (%0,58). Kazazedelerin çoğu (n=113, 66.5 %), koruyucu donanım eksikliğinin düzeltilmesinin kazaya engel olamayacağı yönünde görüş bildirdiler. İş yeri gerekli önlemleri alsa idi bu iş kazası olmayabilirdi şeklinde düşünen kazazede sayısı 111 ( % 65,2) idi. Sonuç: Dokuz Eylül Acil servisinde iş kazası başvuru sıklığı düşüktür. İş kazası geçiren ve acilimize başvuran hastaların çoğu düşük-orta eğitim düzeyine sahip, genç işçilerdir. İş kazaları sonucu yaralanmaların çoğu acilimize öğleden sonra başvurmaktadırlar. Kendi ifadelerine göre yeterli iş eğitimi almadıkları, iş yeri güvenliği yetersiz iş ortamlarında çalıştıkla¬rını ifade etmelerine rağmen çoğu gerekli önlemler alınsa dahi iş kazasının önlemeyeceği yönünde görüşe sahiptirler.Anahtar sözcükler: Kazalar; klinik tıp; sağlık ve güvenlik; mesleki sağlık uygulamaları; eğitim ve öğretim.

Objectives: The aim of this study was to evaluate the sociodemographic features, safety of the work environment and characteristics of work-related accidents presented to the emergency department. Material and Method: A cross-sectional study was conducted from 26 September 2014 to 26 December 2014 in Dokuz Eylül University Hospital, Department of Emergency Medicine. The study was carried out with sequential patients presented to the emergency department results from occupational injuries whose age is 18 and above. Face-to-face interviews with survey were conducted. The survey has 4 main sections. The first section is about patients' demographics, the second section is about occupational safety of the work environment, the third section includes the features of occupational injury and the fourth section includes the questions about occupational injury solution offers of workers.Results: 40,185 patients presented to department of emergency medicine in the study period. There were 287 occupational injuries of them (0,71 % of all presentation). 170 (%59,2) of 287 were included to the study. The average age of the patients is 31, 1. The youngest patient was 18 and the oldest patient was 64. Injured patients who presented to the emergency department after occupational accident (n=156, % 91, 8) were low-medium educated workers. The %90 of injured patients had SSK as a social insurance. 34 % of the patients (n=57) are presented within the first three hours after the accident. Most of their presentation (n= 95, % 55, 8) to the emergency department were in afternoon (between 13.00 am to 15:00 am). Only half (n=85, % 50) of the injured workers had occupational safety training. The %68,4 of the study group (n=118) had an opinion that physical environment of the working places were suitable in terms of occupational safety. The most common cause of injuries were sharp and penetrating tools (%29,4 , n=50). Eleven patients (%6, 4) admitted to the hospital, and the majority of the patients (%92,9, n=158) were treated ambulatory and discharged from the emergency department. Three patients (1,7 %) had severe injury and one patient was dead (%0,58). Most of the workers (n = 113, 66.5%) were in favor regulation of the lack of protective equipment can not be corrected prevent the accident. The injured workers (n= 111 % 65.2) stated that if the necessary precautions had taken the injury would not had happened.Conclusions: Frequency of occupational injuries to the Dokuz Eylul University, department of Emergency medicine is low. Patients who presented to the emergency department after occupational accident were low-medium educated young workers. Although they stated that they did not receive adequate occupational safety training and they work in inadequate workplace safety environment that if the necessary precautions had taken the injury would not have happened.Key Words: Injuries, clinical medicine, health and safety, professional health applications, education and teaching.