Doğumsal böbrek ve üriner sistem anomalisi olan olgularda prenatal risk faktörlerinin araştırılması

Abstract

Doğumsal böbrek ve üriner sistem anomalileri (DBÜSA) çocuklar ve genç erişkinlerde kronik böbrek hastalığının önce gelen nedenidir. DBÜSA altta yatan birçok genetik bozukluklara bağlı gelişebilir. Öte yandan, epigenetik faktörlerin (in utero ortam gibi) DBÜSA gelişimine etkisi son yıllarda bir çok araştırmaya konu olmuştur. Bu çalışmada, kliniğimizde izlenen DBÜSA olgularının antenatal, maternal ve ailesel özellikleri incelenmiştir. Spesifik olarak, gebelikteki ağırlık artışının DBÜSA gelişimine etkisinin araştırılması amaçlanmıştır.Çalışma grubuna DBÜSA tanılı hastalar dahil edildi. Kontrol grubu olarak idrar yolu enfeksiyonu tanısıyla izlenmekte olan ancak konjenital renal anomalisi olmayan olgular seçildi. Her iki grup demografik (cinsiyet, gestasyon süresi, prematürite), antenatal (parite, oligohidroamnioz, preeklampsi, gestasyonel DM, eşlik eden malformasyon, İVF), maternal (gebelik yaşı, gebelik öncesi ağırlık, gebelikte ağırlık artışı, gebelikteki ağırlık artış oranı, sistemik hastalık, sigara, alkol, ilaç ) ve ailesel (akraba evliliği, böbrek hastalığı, üriner anomali) parametreler yönünden karşılaştırıldı. Aynı karşılaştırmalar üst (böbrek) ve alt (toplayıcı sistem, üreter, mesane) üriner sistem anomalisi olan çocuklar arasında da yapıldı. İstatistiksel değerlendirmeler ki-kare testi (yüzdeler) ve student-t testi (ölçülebilir veriler) ile yapıldı. P değerinin <0,05 olması anlamlı kabul edildi.Çalışma ve kontrol grupları 140 olgudan meydana gelmekte idi. Çalışma grubundaki olgularda 91 tanesinde üst üriner sistem, 49 tanesinde de alt üriner sistem anomalisi mevcut idi. Çalışma grubunda gestasyon süresi daha kısa, prematürite oranı, parite, oligohidramnioz, eşlik eden malformasyon ve ailede böbrek hastalığı sıklığı daha yüksek idi. Gebelikte ağırlık artışı da bu grupta anlamlı olarak daha yüksek bulundu. Ancak, bu bulguya çalışma grubunda erkek fetus oranının ve paritenin daha yüksek olmasının etki ettiği düşünüldü. Bununla uyumlu olarak, paritesi yüksek annelerin pregestayonel vücut ağırlıkları, unipar olan annelerden anlamlı ölçüde yüksek bulundu. Gestasyonel diabetes mellitus oranı çalışma grubunda oldukça yüksek (%10) ve kontrol grubuna göre 2 kat fazla olmakla birlikte, istatistiksel olarak anlamlı fark saptanmadı. Alt ve üst üriner sistem anomalisi olan olgular karşılaştırıldığında, üst üriner sistem anomalisi grubunda oligohidramnioz oranının yüksek olması dışında bir farklılık saptanmadı.Sonuç olarak, DBÜSA için pregestasyonel vücut ağırlığı ve gebelik sayısının bir risk faktörü olduğu belirlenmiştir. Öte yandan, gebelikte ağırlık artışı ve subfertilite nedeni ile yardımcı üreme tekniklerinin rolü olasılıkla kısıtlı hasta ve kontrol olgusu olması nedeni ile gösterilememiştir. Bu nedenle, bu konuda daha geniş kapsamlı, popülasyon bazlı çalışmalara ihtiyaç olduğunu düşünüyoruz.

Congenital renal and urinary system anomalies (CRUSA) are the leading cause of chronic kidney disease in children and young adults. CRUSA can result from underlying genetic disorders. On the other hand effect of epigenetic factors (such as in utero environment) to CRUSA has been recently discussed in several studies. In this study antenatal, maternal and familial characteristics of CRUSA followed at our department were evaluated. Especially we aimed to investigate effect of weight gain during pregnancy. Patients diagnosed as CRUSA were included. Patients diagnosed as urinary tract infection without renal anomalies were selected for control group. Both groups were compared for demographic, antenatal, maternal and familial parameters. Same comparisons were implemented to upper (renal) and lower (collecting system, ureter, urinary bladder) urinary tract anomalies. Statistical analysis performed by the chi square test (percentages) and student-t test (quantitative variables). p value under 0,05 defined as significant. Each of the study and control groups included 140 cases. 91 cases in study group had upper urinary system anomalies and 49 cases had lower urinary system anomalies. Gestation period was lower in study group. In study group prematurity rate, parity, oligohydramnios, concomitant malformation, and family history of kidney disease were higher than control group. Also weight gain during pregnancy for study group was higher than control group. But it can be attributed to higher rate of male fetus and parity in study group. Compatible with this result, body weight of mothers with high parity was higher than unipar mothers. Rate of gestational diabetes mellitus was quite high (10%) and two fold high than control group, but it was not statistically significant. When upper and lower urinary tract anomalies were compared, higher oligohydramnios rate in upper urinary tract anomalies was only significant result.In conclusion we indicate that pregestational body weight and parity are the risk factors for CRUSA. On the other hand role of assisted reproductive techniques to weight gain during pregnancy and subfertility couldn't estimate due to limited number of study and control cases. Thus we emphas