Gerald Finzi`nin klarinet konçertosunun analizi

Abstract

`Gerald Finzi'nin Klarinet Konçertosu'nun Analizi` isimli çalışma besteci ve müziğini en çok yansıtan `Klarinet Konçertosu` ile tanıtmak, eserin armonik, tematik ve formal açıdan incelenmesi sonucu bestecinin müzikal stilini tanımlamayı amaçlamaktadır. Çalışma iki ana bölüm altında incelenmiştir. Birinci bölüm, Gerald Finzi'nin Müzikal Yaşamı ve Bestecilik Kariyeri ve Gerald Finzi'nin eserlerini içermektedir. Bestecinin toplam 80 adet eseri bulunmaktadır. Bunların 53'ü solo şarkı ve koral, 27'si ise solo çalgı, oda orkestrası ve orkestra içindir. `Klarinet Konçertosu'nun Analizi` başlığını taşıyan ikinci bölüm, Finzi'nin 1948-1949 yılları arasında yazdığı konçertonun armonik, tematik ve formal analizinden oluşur. Üç bölümden oluşan konçerto ana hatlarıyla klasik dönem konçertosu formunda yazılmış olsa da serbest bir anlayış içindedir. Armonik yapı, klasik armoni etkisinden ve fonksiyonel bağlanışlarından uzak olup polimodalite ve politonalite gibi tekniklerden faydalananılarak yazılmıştır. Politonal yapılar konçertonun tamamında görülmektedir. Polimodal yapı özellikle konçertonun ikinci bölümünde yoğun olarak göze çarpar. Tematik yapı, her bir bölümde farklı tonal merkezler ve tempolarda yineleme şeklinde oluşturulmuştur. Ayrıca, melodik yapı içinde yer alan atlamalı ve disonans aralık kullanımı, melodik yapının ana fikirleridir. Konçertonun Allegro Vigoroso başlığını taşıyan birinci bölüm, Armonik Yapı, Tutti İçindeki Tematik ilişkiler ve Klarinetin tema sunumları adlı alt başlıklar halinde incelenmiştir. Konçertonun ikinci bölümü (Adagio ma senza rigore), başlığını taşır. Motifsel Yapı, Benzer Müzikal Materyaller, Tonal İşleyiş adlı alt başlıklar ile incelenmiştir. Eserin üçüncü bölümü (Rondo Allegro giocoso), başlığını taşır. ABACA bölmeleri ile oluşturulmuş bir Rondo'dur. Klarinet Konçertosu geleneksel müzik formlarda yazılmış aynı zamanda polimodal, politonal ve kromatik armoni kullanarak modernize edilmiştir. Ayrıca bestecinin içinde bulunduğu dönemde yükselişte olan İngiliz milliyetçiliği akımının sembolü olan folklorik öğeler de eser içerisinde görülmektedir. Finzi, Müziğinde `geçmiş ve gelecek` bağlantısını estetik kaygıyı ön planda tutarak hem gelenekçi hem de modern bir tavır ile sergileyen ve bu tavrı etkileyici müzikal anlatımı ile yansıtabilen önemli bir bestecidir. Anahtar Kelimeler: Gerald Finzi, Klarinet Konçertosu, İngiliz Müziği, 20. Yüzyıl İngiliz Müziği

The purpose of this study, entitled `An Analysis of Gerald Finzi's Clarinet Concerto` is to define Finzi's musical style by introducing a composition representative of his work as a whole and examining its harmonic, thematic and formal properties. The study is in two parts. The first includes research on Gerald Finzi's musical life, compositional career and musical works. Finzi composed a total of 80 works, among which exist 53 works for voice (songs and chorales) and 27 instrumental works (solo, chamber ensemble or orchestra). The second part, entitled `Analysis of the Clarinet Concerto,` consists of a harmonic, thematic and structural analysis of the concerto, which was composed between 1948 and 1949. The three-movement concerto largely adheres to classical era form, but was composed with a freer interpretation. By contrast, the work's harmonic structure, which exhibits polymodal and polytonal compositional techniques, remains well-removed from classical harmonic idioms and syntactic conventions. Polytonal structures can be observed throughout the composition and are used to particularly striking effect in the second movement. The thematic form is through-composed from recurring motivic iterations which vary by tonal center and tempo in each movement. Moreover, the concerto's melodic structures are characterized by frequent leaps and dissonant intervals. The first movement, Allegro vigoroso, was examined in the following sub-headings: 'Harmonic Structure', 'Thematic Relationships in Orchestral Tutti' and 'Presentations of the Theme by the Solo Clarinet'. The concerto's second movement, Adagio ma senza rigore, is then discussed under the sub-headings 'Motivic Structure', 'Similar Musical Material' and 'Tonal Process'. The third movement, Rondo Allegro giocoso, is in classic ABACA rondo form.Finzi's Clarinet Concerto was composed using traditional musical forms which were modernized through the use of polymodal, polytonal and chromatic harmonies. In addition, the historic period during which the composer was active was marked by a growing wave of British nationalism. As a result, folkloric elements can be seen in the composition. Finzi is an important composer who exhibits not only a traditional but also a modern attitude and succeeds at reflecting the resulting aesthetic anxiety in an effective musical narrative by allowing the past and tradition to take priority in his work.Keywords: Gerald Finzi, Clarinet Concerto, English Music, 20th Century English Music