Türkiye` de genel bütçe içerisinde aile ve sosyal hizmetlere ayrılan ödeneklerin payının incelenmesi ve değerlendirilmesi: 2011-2016 dönemi

Abstract

Günümüzde daha çok gelişmemiş ülkeler ile gelişmekte olan ülkelerde gündeme gelen sosyal hizmet kavramı artık tüm dünyada kendisine yer bulmaktadır. Bunun başlıca nedeni her ülkede, üretilen katma değerden payına diğerlerine göre daha az düşen yoksul bir grubun olmasıdır. Gelir dağılımında adalet sağlanamadığında yoksulluk şiddetini arttırmakta ve şekil değiştirerek daha kronik hale gelmektedir. Yoksulluk sorununun asgari düzeye indirilmesi amacıyla devletler gelir dağılımında adaleti sağlayıcı ekonomi politikaları izler ve ihtiyaçlarını karşılayamayan bireylere destek sağlayıcı bir takım sosyal yardım faaliyetleri yürütür. Aile ve sosyal hizmet faaliyetlerine hem kamu kesimi hem de özel kesim katılmakla birlikte, esas görev kamuya aittir. Ülkemizde bu görev 2011 yılında 633 sayılı Kanun Hükmünde Kararname ile kurulan Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığına verilmiştir. Çalışmanın ilgili kısımlarında genel bütçe içerisinde bulunup da sosyal hizmet alanında faaliyet yürüten kurumlar ile yerel yönetimlerin yürüttüğü faaliyetlere de yer verilmiştir; ancak çalışmanın temelini Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığının organize ettiği sosyal hizmet faaliyetleri oluşturmaktadır. Çalışmada Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı tarafından organize edilen ve genel bütçe içinde yer faaliyetlerin verileri esas alınarak, 2011-2016 yılları arasında genel bütçe içinde aile ve sosyal hizmetlere ayrılan payın ortalama % 2,88 olduğu sonucuna ulaşılmıştır. Çalışmanın birinci bölümünde sosyal hizmet ile ilgili temel kavramlara, ikinci bölümünde ülkemizde ve bazı ülkelerdeki sosyal hizmet faaliyetlerine, üçüncü bölümünde ise konu ile ilgili değerlendirmelere yer verilerek çalışma tamamlanmıştır.

The concept of social services, which is mostly highlighted today in the undeveloped countries and developing countries, has now started to find a place for itself in the whole world. The main reason for this is that in each country, there is a poor group that gets less share than others from the added value produced. When justice is not ensured in income distribution, the poverty increases its strength and become more chronic by changing its shape. In order to minimize the problem of poverty, governments follow economy policies that enable justice in income distribution and carry out some set of social assistance activities that provide support to individuals whose needs are not met. Whereas both public and private stakeholders participate in family and social service activities, the main task is to be undertaken by the public. In our country, this task has been granted to the Ministry of Family and Social Sciences, which was established with a Decree Law No. 633 in 2011. In relevant parts of the study, activities carried out by institutions which carry out activities in the field of social services though being included in the general budget and by the local administrations were explained; however, the basics of the study comprise the social service activities organized by the Ministry of Family and Social Policies. In the study, the data of the activities organized by the Ministry of Family and Social Policies and included in the general budget is taken as basis, reaching to the conclusion that between years 2011- 2016, the share allocated to family and social services in the general budget was 2,88 % on average. The study was completed by mentioning the fundamental concepts related to social services in the first section, social service activities in our country and in some countries in the second section, and evaluations related to the issue in the third section.