Aısı 430 paslanmaz çeliğinin işlenebilirliğinin deneysel olarak incelenmesi

Abstract

Bu çalışmada, AISI 430 paslanmaz çeliği torna tezgahında iki farklı kesici uç, üç farklı kesme hızı (80- 140- 200 m/dk) ve ilerleme miktarı (0,75- 1,5- 2,25 mm/dev) kullanarak işlenebilirliği incelenmiştir. Deneysel çalışmalar soğutma sıvısı kullanılarak gerçekleştirilmiş olup, talaş derinliği bütün deney şartlarında 1,5 mm olarak sabit tutulmuştur. İşlenebilirlik deneyleri sonucunda kesici uç cinsi, kesme hızı ve ilerleme miktarının yüzey pürüzlülüğü ve kesici yan kenarda meydana gelen aşınma miktarına etkisi incelenmiştir. Taguchi tekniği kullanılarak yüzey pürüzlülüğü ve kesici yan kenar aşınma miktarı için optimum işleme şartları belirlenmiştir. İşlenebilirlik parametrelerinin yüzey pürüzlülüğü ve kesici uç aşınma miktarına etkisi varyans analizi (ANOVA) kullanılarak hesaplanmıştır. Taguchi optimizasyon çalışması sonucunda ideal yüzey pürüzlülüğü için deney şartı A2B2C1 olarak, kesici yan kenar aşınma miktarı ideal deney şartı A2B1C1 olarak hesaplanmıştır. Deneysel çalışma sonucunda ilerleme miktarının yüzey pürüzlülüğü ve kesici yan kenar aşınma miktarında en etkili parametre olduğu belirlenmiştir.

In thisr study, the machinability of AISI 430 stainless steel was investigated using two different inserts, three rdifferent cutting speeds (80-140-200 m / min) and rfeed rates (0.75-1.5-2.25 mm / rpm) on CNC turning machine. Experimental studies were carried out in wet environment and depth of cut was kept constant as 1.5 mm in all test conditions. As a result of machinability tests, the effect of insert type, cutting speed and feed rate on surface roughness and flank wear were investigated. Using Taguchi technique, optimum machining conditions were determined for surface roughness of flank wear. The effect of machinability parameters on surface roughness and flank wear were calculated using ANOVA. As a result of Taguchi optimization study, the test condition for surface roughness was calculated as A2B2C1 and the of flank wear was calculated as A2B1C1. As a resultr of the experimentalr study, it was determined that the feed rate was the mostr effective parameter for surface roughness and flank wear.