Behçet hastalarında yersinia antikorlarının saptanması

Abstract

ÖZET Behçet Hastalarında Yersinia Antikorlarının Saptanması Akut enfeksiyonlarda kesin tanı kültürle konur. Kronik dönemde ise izolasyon zor olduğundan Yersinia enfeksiyonu tanısı serolojik yöntemlerle konulmaktadır. Serolojik yöntemlerde eskiden tüp aglütinasyonu kullanılırken, günümüzde artık ELISA, kompleman fiksasyon, indirekt immünfloresan ve indirekt hemaglütinasyon kullanılmaktadır. Moleküler tanı yöntemleri olarak genotiplendirmede PCR, ribotiplendirme ve pulsed-field jel elektroforezi yer almaktadır. Bu çalışma ile etyopatogenezi tam bilinmeyen Behçet hastalığı ile Yersinia enfeksiyonu arasında nedensel bir ilişki olup olmadığının araştırılması planlanmıştır. Çünkü: a) Yersinia virülans faktörlerinden YopP ubiquitini yıkarak otoimmün yanıt oluşturabilir, b) Behçet hastalarının üveitinde Yersinia HSP60'in rolü vardır, c) Üveit, eritema nodozum, artrit gibi Yersinia enfeksiyon bulguları Behçet hastalığı klinik bulgularıyla benzerdir, d) Behçet hastalığının klinik bulguları seronegatif spondiloartropatiler içinde yer alan ve enterik veya urogenital enfeksiyonlar sonrası görülen reaktif artrit klinik bulgularına benzer. Bu çalışmada Behçet hastalıklı (n=101), Romatoid artriti olan hasta kontrol (n=38) ve sağlıklı kontrol (n=43) olgularının serumlarında Yersinia IgG, IgM ve IgA antikorları, kantitatif mikroELISA yöntemi kullanılarak ölçülmüştür. Serum Yersinia IgM antikor titreleri Behçet olgularında (13.60+0.93 U/ml) RA'lı (7.97-3.55) ve sağlıklı kontrol (7.34-3.11) olgularıyla kıyaslandığında anlamlı olarak yüksek bulunmuştur (p: 0.000). Ancak kantitatif değerlendirme pozitif, düşük titre pozitif ve negatif olarak sınıflandırıldığında sırasıyla IgA, IgM, IgG seropozitifliğinin (>24U/ml) gruplardaki dağılımı: Behçet hastalarında %4, %4, %15; RA'lı olgularda %13, %0, %18; SK olgularında %7, %0, %11'dir. Gruplar arasında Yersinia IgG ve IgA antikor titreleri arasında anlamlı fark bulunamamıştır. Behçet hastalarında immünsupresif tedavi, hastalık süresi, hastalık aktivasyonu ile Yersinia antikor titreleri arasında da korelasyon bulunmamıştır. Bu sonuçlar, Y. enterocolitica ve Y. pseudotuberculosis enfeksiyonunun Behçet hastalığı etyopatogenezinde rolünü destekler nitelikte bulunmamıştır. Ancak, Yersinia virülansında önemi olan HSP60'ın Behçet hastalarının üveitinde rolü olması ve YopP'nin otoimmün yanıtı anti-ubiquitin antikor oluşumu ile tetiklediğini gösteren çalışmalar vardır. Bu durumda Behçet hastalığı patogenezinde Yersinia enfeksiyonunun rolünü belirlemek üzere daha ileri çalışmalar yapılması uygun olur. Anahtar Sözcükler: Yersinia antikorları, Behçet Hastalığı, Romatoid artrit. 48

ÖZET Behçet Hastalarında Yersinia Antikorlarının Saptanması Akut enfeksiyonlarda kesin tanı kültürle konur. Kronik dönemde ise izolasyon zor olduğundan Yersinia enfeksiyonu tanısı serolojik yöntemlerle konulmaktadır. Serolojik yöntemlerde eskiden tüp aglütinasyonu kullanılırken, günümüzde artık ELISA, kompleman fiksasyon, indirekt immünfloresan ve indirekt hemaglütinasyon kullanılmaktadır. Moleküler tanı yöntemleri olarak genotiplendirmede PCR, ribotiplendirme ve pulsed-field jel elektroforezi yer almaktadır. Bu çalışma ile etyopatogenezi tam bilinmeyen Behçet hastalığı ile Yersinia enfeksiyonu arasında nedensel bir ilişki olup olmadığının araştırılması planlanmıştır. Çünkü: a) Yersinia virülans faktörlerinden YopP ubiquitini yıkarak otoimmün yanıt oluşturabilir, b) Behçet hastalarının üveitinde Yersinia HSP60'in rolü vardır, c) Üveit, eritema nodozum, artrit gibi Yersinia enfeksiyon bulguları Behçet hastalığı klinik bulgularıyla benzerdir, d) Behçet hastalığının klinik bulguları seronegatif spondiloartropatiler içinde yer alan ve enterik veya urogenital enfeksiyonlar sonrası görülen reaktif artrit klinik bulgularına benzer. Bu çalışmada Behçet hastalıklı (n=101), Romatoid artriti olan hasta kontrol (n=38) ve sağlıklı kontrol (n=43) olgularının serumlarında Yersinia IgG, IgM ve IgA antikorları, kantitatif mikroELISA yöntemi kullanılarak ölçülmüştür. Serum Yersinia IgM antikor titreleri Behçet olgularında (13.60+0.93 U/ml) RA'lı (7.97-3.55) ve sağlıklı kontrol (7.34-3.11) olgularıyla kıyaslandığında anlamlı olarak yüksek bulunmuştur (p: 0.000). Ancak kantitatif değerlendirme pozitif, düşük titre pozitif ve negatif olarak sınıflandırıldığında sırasıyla IgA, IgM, IgG seropozitifliğinin (>24U/ml) gruplardaki dağılımı: Behçet hastalarında %4, %4, %15; RA'lı olgularda %13, %0, %18; SK olgularında %7, %0, %11'dir. Gruplar arasında Yersinia IgG ve IgA antikor titreleri arasında anlamlı fark bulunamamıştır. Behçet hastalarında immünsupresif tedavi, hastalık süresi, hastalık aktivasyonu ile Yersinia antikor titreleri arasında da korelasyon bulunmamıştır. Bu sonuçlar, Y. enterocolitica ve Y. pseudotuberculosis enfeksiyonunun Behçet hastalığı etyopatogenezinde rolünü destekler nitelikte bulunmamıştır. Ancak, Yersinia virülansında önemi olan HSP60'ın Behçet hastalarının üveitinde rolü olması ve YopP'nin otoimmün yanıtı anti-ubiquitin antikor oluşumu ile tetiklediğini gösteren çalışmalar vardır. Bu durumda Behçet hastalığı patogenezinde Yersinia enfeksiyonunun rolünü belirlemek üzere daha ileri çalışmalar yapılması uygun olur. Anahtar Sözcükler: Yersinia antikorları, Behçet Hastalığı, Romatoid artrit. 48