Laparaskopik kolesistektomi sonrası gözlenen bulantı-kusma sıklığı üzerine total intravenöz anestezi ile inhalasyon anestezisinin etkilerinin karşılaştırılması

Abstract

Bu çalışmanın amacı laparaskopik kolesistektomi yapılan hastalarda uygulanan anestezi yönteminin postoperatif bulantı-kusma sıklığı üzerine etkilerini araştırmaktır. Laparaskopik kolesistektomi yapılması planlanan ASA I-II grubu 60 olgu çalışmaya alındı. Olgular rastgele iki gruba ayrıldı. Grup I olgulara (n=30) 7 mg/kg tiopental ile anestezi indüksiyonunu takiben 1.5 mg/kg süksinilkolin verilerek endotrakeal entübasyon yapıldı. Anestezinin devamı %50 Û2-N2O karışımı içinde %1-1.5 konsantrasyonda izofluranla sağlandı. Grup II olgularda (n=30) 1.5-2 mg/kg propofol ve 30 mcg/kg alfentanille sağlanan anestezi indüksiyonunu takiben 1.5 mg/kg süksinilkolin verilerek endotrekeal entübasyon yapıldı. Anestezinin devamı ilk 10 dakika 12 mg/kg/saat, ikinci 10 dakika 9 mg/kg/saat, ameliyatın bitimine kadar 6mg/kg/saat propofol ve 60-30 mcg/kg/saat alfentanil infüzyonu ile sağlandı. Olgular %100 Oa ile ventile edildi. İlave kas gevşemesi için her iki grupta da vekuronyum bromid kullanıldı. Ameliyatın bitiminde anestezikler sonlandırıldıktan sonra atropin ve neostigmin verilerek dekürarizasyon ve ekstübasyon gerçekleştirildi. Postoperatif ilk 24 saat boyunca çeşitli zaman dilimlerinde bulantı-kusma sıklığı takip edildi. Bulgular iki grup arasında istatistiksel olarak karşılaştırıldı. Postopcratif ilk iki saat içinde bulantı gözlenen olgu sayısı ve bulantı şiddeti, TİVA grubunda istatistiksel olarak anlamlı derecede daha azdı (p<0.05). Diğer zaman dilimlerinde ise iki grup arasında anlamlı bir farklılık gözlenmedi (p>0.05). Postoperatif ilk bir saat içinde TİVA uygulanan grupta kusma gözlenen hasta sayısı izofluran grubuna göre anlamlı derecede azdı (p<0.05). Diğer zaman dilimlerinde iki grup arasında anlamlı bir farklılık gözlenmedi (p>0.05). Sonuç olarak PBK sıklığı bakımından özellikle ilk saatlerde TİVA'nin inhalasyon anestezisine tercih edilebileceği kanısına varıldı.

The aim of this study was to assess the effect of performed anesthetic method on postoperative nausea-vomiting ratio in laparascopic cholecystectomy operations. Sixty ASA I-II patients scheduled for laparoscopic cholecystectomy included in this study. Patients were divided into two groups randomly. Induction of anesthesia was provided with 7 mg/kg thiopental and 1.5 mg/kg succinylcholine and maintained with 50% O2-N2O and 1-1.5% isoflurane in group I. In group II for induction 1.5-2 mg/kg propofol and 30 mcg/kg alfentanil and 1.5 mg/kg succinylcholine were used and maintained with infusion of 12 mg/kg/hr propofol for first 10 minutes, 9 mg/kg/hr propofol for second 10 minutes, then 6 mg/kg/hr propofol till the end of operation. During the operation 60-30 mcg/kg/hr alfentanil was infused. Patients were ventilated with 100% O2. Vecuronium bromide was used for muscle relaxation maintence in both groups. At the end of operation atropine and neostigmin were used for decurarisation. Postoperative first 24 hours nausea- vomiting incidence was observed. Nausea-vomiting attacks were compared between two groups statistically. In postoperative first two hours number of patients with nausea and severity of nausea were statistically lower in TİVA group I (p<0.05). There was no statistically difference with in the other hours (p>0.05). In postoperative first hour number of patients with vomiting was statistically lower in TİVA group than isoflurane group (p < 0.05). There was no statistically difference within the other hours. As a result we concluded because of low postoperative nausea-vomiting incidence, TIVA may be preferred to inhalation anesthesia tecnique for laparoscopic cholecystectomy operations.