Dada ve yeni modernitenin inşası: Yıkımın estetiği

Abstract

Bu araştırma Birinci Dünya Savaşı'nın toplumsal ve psikolojik etkileri ile Dada eserleri ve Dadacı tavrın ilişkisini estetik üsluplar, üretim yöntemleri ve sanata bakış açısından incelemeyi amaçlıyor. Birinci Dünya Savaşı'nın Avrupa toplumu üzerindeki bireysel ve toplumsal etkilerine odaklanarak, Dada'nın dönemin krizleri ve hezeyanlarını estetik mecraya taşıması açısından, çağdaşı sanat akımları arasındaki öncelikli ve ayrıcalıklı konumunu ortaya çıkarıyor. Bu ayrıcalıklı konum, savaşın ürettiği mekanikleşmiş yıkım unsurunu ve bununla bağlantılı olarak oluşan yeni modern deneyimi yansıtmakta Dadacı sanatçıların sahiplendiği üretim yöntemlerinde, sanat eseri ve sanatçı tanımına bakışlarında ve eserleri şekillendiren düşünce biçimlerinde aranmıştır. Bu tezde Dada'nın savaşla ve ürettiği yeni modern deneyimle ilişkisini kapsamlı şekilde çözümlemek amacıyla, Birinci Dünya Savaşı'nın estetik ve toplumsal alana etkileri, öncelikle savaşı deneyimleyen askerlerin ve sanatçıların güncelerinden yola çıkılarak incelenmiş ve döneme has bu insan-ötesi şiddetin Dada eserlerine ve estetiğine nasıl yansıdığını, tarihsel okumalar ve eser incelemeleri üzerinden tespit etmeye çalışılmıştır.

This dissertation aims to establish the connections between Dada Art and the psychological and sociological impact of the First World War, through an analysis of Dadaist aesthetics, philosophy and methods of production. By focusing on the First World War's affects on the European populace both on a personal and a social level, this research asserts the prominent position of Dada Art among the then contemporary artistic movements, based on its successful projection of the upheaveal of the era in its aesthetics. Dada's distinct position can be found in its artistic methods of production, its critique of art institutions and the artist, and the state of mind that dictated the forms and subjects of its artworks, all of which forms a complete expression of the mechanized destruction brought by the war and the new modern experience. To fully assert the parallels between the wartime experience and Dada and to establish how this destructive process was expressed by the Dadaists in form, content and execution, the war's social and psychological consequences were traced back from the diaries of soldiers and texts written by the Dadaists, which were in turn reinforced by an historical analysis of the era and an aesthetic analysis of the Dada artworks.