Bazı florokinolon antibiyotiklerinin floresans özelliklerinin incelenmesi ve florimetrik yöntem ile iyonlaşma sabitlerinin tayini
- Global styles
- Apa
- Bibtex
- Chicago Fullnote
- Help
Abstract
Florokinolonların 1980'lerin sonlarından itibaren kullanılmaya başlanması ile ciddi enfeksiyonların oral yolla tedavisi mümkün olmuştur. Siprofloksasin, levofloksasin, enoksasin, ofloksasin ve pefloksasin, gibi antibakteriyel ilaçlar (florokinolonlar) genital ve üriner sistem enfeksiyonlar, prostat yangısı, mide bağırsak yangısı, cinsel yolla bulaşan hastalıklar, solunum sistemi hastalıkları, deri ve yumuşak doku enfeksiyonları, tümör önleyici etkinlikleri, idrar yolu enfeksiyonları, alt solunum yolu enfeksiyonları tedavisinde yaygın olarak kullanılır. Anti-bakteriyal ilaçlar olarak florokinolonların iyonlaşma sabitlerinin birkaç uygun yöntem ile tam olarak tayini etki mekanizmalarının anlaşılmasında ve biyoyararlanabilirlikleri açısından oldukça önemlidir.Bu nedenle bu çalışmada öncelikle florokinolonların organik çözücü-su ortamlarında florimetrik parametreleri belirlenmiştir. Florimetrik parametrelerin (uyarma ve emisyon dalga boyu, floresans şiddeti) belirlenmesi için, öncelikle asetonitril, metanol, DMF, DMSO ve saf su içerisinde, daha sonra %10-%90 organik çözücü-su karışımlarında ilaç etken maddelerinin uygun derişimlerdeki çözeltileri hazırlanarak, uyarma dalga boyları 10' ar nm aralıklarla değiştirilip emisyon spektrumları alınmış ve her bir ilaç etken maddesinin, her bir organik çözücü-su ortamında maksimum floresans şiddetine sahip oldukları uyarma ve emisyon dalga boyları belirlenmiştir. Florokinolonlar, molekül yapılarında karboksil (-COOH) ve amin (-NH) grupları gibi, asidik ve bazik fonksiyonlu gruplara sahip olduklarından, optimum koşullarda %10-40 asetonitril-su ortamlarında, bu ilaç etken maddelerinin iyonlaşma sabitleri spektroflorimetrik ve spektrofotometrik yöntemlerle hem pH-floresans şiddeti grafiklerinden hem de pKa değerlerini deney koşullarında hesaplayan bir bilgisayar programı olan STAR programıyla iyonlaşma sabitleri tayin edilmiştir. Deneysel yöntemlerle elde edilen pKa değerleri, SPARC programından (online teorik pKa hesaplama programı) hesaplanan teorik pKa değerleriyle karşılaştırılmıştır. The treatment of severe infections became treatable orally after the usage of fluoroquinolons in the late 1980s. Antibacterial drugs (fluoroquinolons) such as Siprofloksasin, levofloksasin, enoxacin, ofloksasin and pefloksasin are used in the treatment of genital and urinary infections, prostate infection, gastrointestinal infection, veneral disease, upper and lower respiratory tract infections, skin and soft tissue infections. In addition they also have tumour inhibiting activities. Full determination of ionization constants of fluoroquinolons by several suitable methods is very important in understanding their action mechanisms and bioavailability.For this reason in this study, the fluorimetric parameters of fluoroquinolons in organic solvent-water media are determined. In order to specify the fluorimetric parameters (excitation and emission wavelength, fluorescence intensity), the efficient drug components were prepared at suitable concentrations primarily in acetonitrile, methanol, DMF, DMSO and in pure water, and then in 10-90 % organic solvent-water mixtures. The emission spectra were obtained by changing the excitation wavelength at 10 nm intervals and the excitation and emission wavelengths were determined for every efficient drug molecule, in every organic solvent-water medium in which they had the maximum fluorescence intensity. Since fluoroquinolons contain acidic and basic functional groups such as carboxyl (-COOH) and amine (-NH) groups, under optimum conditions, 10-40% acetonitrile-water medium, the effective drug materials? ionization constants were determined by spectrofluorimetric and spectrofluorimetric methods both from the pH-fluorecence intensity graphics and from the STAR programme which calculates the pKa values during experimental conditions. The pKa values obtained experimentally were compared to theoretic pKa values obtained from SPARC programme (online theoretic pKa calculation programme).
Collections