Işıkla sertleşen farklı iki fissür koruyucunun retansiyon sürelerini etkileyen faktörlerin klinik ve deneysel olarak araştırılması

Abstract

ÖZET Bu çalışmanın klinik safhası görünür ışıkla sertleşen farklı iki fis- sür koruyucunun retansiyon sürelerini belirlemek üzere Selçuk Üni versitesi Dişhekimliği Fakültesi Pedodonti Anabilimdalı Kliniğine gelen 5-12 yaşlan arasındaki hastalar üzerinde yürütülmüştür. Has taların süt ve daimi dişlerine uygulanan farklı iki fissür koruyucunun retansiyon süreleri aylık kontrollerle tesbit edilmiştir. Yapılan de ğerlendirmede retansiyon oram 12. ay sonunda Helioseal uygulanan daimi dişlerde %71.1, Voco Fissurit uygulanan daimi dişlerde %48.4, Helioseal uygulanan süt dişlerinde %51.4, Voco Fissurit uygulanan süt dişlerinde %35.3 olarak bulunmuştur. Daimi dişlerde her iki fissür ko ruyucunun da 1., 3.,6.,12. aylarda mandibuler dişlerde daha retantif olduğu tespit edilmiştir. Süt dişlerinde retansiyon oranında alt çene ile üst çene arasında bir farklılık bulunmamıştır. Her iki fissür ko ruyucunun da 1., 3., 6., 12. aylarda daimi dişlerde süt dişlerine göre daha retantif olduğu gözlenmiştir. Çalışmamızın deneysel aşaması ortodontik amaçla çekilmiş çü- rüksüz premolar ve eksfoliye olmuş süt molar dişler üzerinde yü rütülmüş bu dişlere farklı iki fissür koruyucu uygulanarak mik rosızıntı ve çekme deneyleri ile maddelerin retansiyonunu etkileyen faktörler araştınlmıştır. Mikrosızıntı deneyinde, yapılan mikroskopik incelemelerde örneklerin hiçbirisinde mikrosızıntı gözlenmemiştir. Çekme deneyinde Helioseal uygulanan süt ve daimi dişlere yapıştırılan buttonlann kopma kuvvetleri arasında istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık bulunmamıştır. Voco Fissurit ile yapıştırılan buttonlann kopma kuvvetleri, daimi dişlerde süt dişlerine kıyasla daha yüksek olup, aradaki fark istatistiksel olarak anlamlıdır (p<0.05). Daimi diş lerde, Helioseal ve Voco Fissurit ile yapıştınlan buttonlann kopma36 arasında istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık bulunmamıştır. Çekme deneyi uygulanmış örneklerin %60' mda rezin-braket tip kopma, %12.5' inde rezin-mine tip kopma, %27.5' de ise kombine tip kopma olduğu bulunmuştur.

SUMMARY The clinical part of the present study was undertaken to evaluate the retention periods of two different visible light cured fissure se alants. The trial was conducted on patients aged between 5-12 years in the Department of Pedodontics, Selçuk University Dental Faculty. The retention period of two different fissure sealants applied on permanent and deciduous teeth were examined by monthly check-ups. Following 12-month experimental period on permanent teeth the retention rates were 71.1% for the Helioseal group and 48.4% for the Voco Fissurite group. On deciduous teeth, the values were 5.1.4% and 35.3% respectively. On permanent teeth, after 1,3,6 and 12 months, higher retention rates were found in the mandible for both sealants. However, on de ciduous teeth the retention rates were not different for upper and lower jaws. After 1, 3, 6 and 12 months the retention rates of both fissure se alants were higher an permanent teeth than on deciduous teeth. In the experimental part of the study, caries-free, orthodontically extracted premolars and exfoliated deciduous molars were used. Two different fissure sealants were applied on experimental teeth groups then microleakage and tensile bond strength studies were carried out. In the microleakage study, following microscopic evaluation of the samples no evident microleakage was observed. In tensile bond strength tests, orthodontic buttons were bonded on permanent and deciduous teeth. In the Helioseal group tensile bond strength was not significantly different between deciduous and per-38 maneııt teeth. When orthodontic buttons were bonded with Voco Fis- surit, however higher bond strengths were recorded for permanent teeth than for deciduous teeth and the difference was statistically sig nificant. No significant difference were found between the tensile bond strength oforthodontic buttons bonded with Helioseal and Voco Fis- surit. In tensile bond strength tests; 60% of the failures were at resin- bracket interface,12.5% at resin-enamel interface and 27.5% were com bined (cohesive) in nature.