Kurum bakımında ve ailesi yanında yetişmiş bireylerin sosyal uyum düzeylerinin karşılaştırılması

Abstract

Bu çalışmanın amacı uzun yıllardır ülkemizde kimsesiz çocuklar için hizmet veren sosyal hizmet kurumlarının yetiştirdiği çocuklar ile ailesi yanında büyümüş/yetişmiş çocukları karşılaştırarak kimsesiz çocukların hayata ne derecede uyum sağladığını ortaya koymaktır. Çalışmanın örneklem kitlesini Kahramanmaraş ilinde ikamet eden çoğunluğunun Kahramanmaraş ilinin farklı kurumlarında (Kız Yetiştirme ve Erkek Yetiştirme Yurdu, Çocuk Yuvası) yetişmiş 18 yaşından büyük 100 birey ile aynı ilde yaşayan ailesi yanında büyümüş/yetişmiş 18 yaşından büyük 100 toplamda 200 birey oluşturmaktadır. Araştırmaya gönüllü olarak katılan bireylerin sosyo-demografik özelliklerine ve yaşantılarına ilişkin bilgiler `Kişisel Bilgi Formu` ile, sosyal yaşam uyumlarını ölçmek için ise `Sosyal Uyum Kendini Değerlendirme Ölçeği` bireylere uygulanmıştır. Ölçekler sunulurken her bir bireye çalışma anlatılmıştır ve sözlü olarak onayları alınmıştır. Verilerin toplanmasının ardından, istatistiksel analizler SPSS programına aktarılmıştır. Sosyal uyum ile demografik değişkenler arasındaki ilişkiyi ortaya koymak amacıyla t testi ve anova analizleri ile LSD ikili karşılaştırma analizi yapılmıştır. Yapılan araştırma sonucu bireylerin sosyal uyum düzeyi, gelir düzeyi, bireylerin eğitim düzeyi, ailelerin eğitim düzeyi, aile tipi değişkeni, aile bireylerinin ziyaret sıklığına göre anlamlı farklılaşmıştır. Bununla birlikte ailesi yanında yetişmiş/büyümüş bireylerde, kurum bakımında kalmış bireylere kıyasla sosyal uyum açışından anlamlı ve pozitif yönde ilişki bulunmuştur. Sağlıklı bir aile yapısının toplumla barışık, uyumlu bireyler kazandırdığı ortaya konmuştur.Anahtar kelimeler: Sosyal Uyum, Kurum Bakımı, Sosyal Hizmet

The aim of this study is to compare the children who have grown up in the orphanage in our country and the children who have grown up in the family. And to determine the extent to which orphan children adapt to life. The sample of the study consisted of 100 individuals older than 18 years of age who were trained in different institutions of Kahramanmaraş province. 100 people living in Kahramanmaraş with a family of over 18 years of age are 200 in total The information about the socio-demographic characteristics and experiences of the individuals who participated in the study voluntarily was applied to the sosyal Personal Information Form and Social Adaptation Self-Assessment Scale an to measure the social adaptation. While the scales were presented, each individual was told about the study and verbally approved. After the data were collected, statistical analyzes were transferred to SPSS program In order to determine the relationship between social cohesion and demographic variables, t-test and anova analysis and LSD binary comparison analysis were performed. As a result of the research, the social adjustment level of the individuals, income level, education level of the individuals, family education level, family type variable, and family members were significantly different according to the frequency of visits. On the other hand, a significant and positive relationship was found between the individuals who were educated / grown up with their family compared to the individuals who remained in the care of the institution. It has been revealed that a healthy family structure brings peace and harmony with societyKeywords:SocialCohesion, InstitutionCare, SocialWork