CAD/CAM sistemleri ile elde edilebilen estetik restorasyonların optik özelliklerinin farklı yüzey bitirme prosedürleri ve yaşlandırma işlemi sonrasında in-vitro olarak değerlendirilmesi

Abstract

Nanoseramik ve hibrit materyallerin üretilmesi ile seramik ve kompozit materyallerinin avantajlarını bir araya getirmek amaçlanmıştır. Estetik restorasyonlarda kullanılan bu materyaller, CAD/CAM sistemleri ile üretim sonrası farklı yüzey bitirme işlemleri ile hazırlanabilmektedirler. Bu çalışmanın amacı; farklı kimyasal içerikli 5 adet estetik CAD/CAM materyalinin optik özelliklerini, farklı yüzey bitirme işlemleri ve UV yaşlandırma işlemi sonrasında değerlendirmektir.Bu çalışmada, Lava Ultimate (LU), Cerasmart (CE), Vita Enamic (EN), Vita Suprinity (SP) ve Vita Mark II (VM) materyalleri kullanıldı. Toplam 150 adet dikdörtgen şekilli örnek (14×12×1mm) A1 renginde, düşük hızlı kesme cihazı kullanılarak hazırlandı (Micracut 125 Low Speed Precision Cutter, Metkon, Türkiye) (n=10). Renk ölçümleri, manuel polisaj (M), glaze (G), kontrol (K) olmak üzere farklı yüzey bitirme prosedürleri ve UV yaşlandırma işlemi sonrasında spektrofotometre cihazı ile (Vita Easyshade Advance 4.0, Vita Zahnfabrik) gerçekleştirildi. L*, a*, b*, C (kroma) ve h (hue) parametreleri kaydedildi ve ΔE* değerleri hesaplandı. Veriler, İki Yönlü Anova Testi, Fisher's LSD Test ve Eşleştirilmiş Örneklemler T-Testi ile istatistiksel olarak değerlendirildi (p<0,05).SP ve VM blokları için glaze tekniği, diğer yüzey bitirme işlemi gruplara göre anlamlı derecede yüksek L1* değeri ile sonuçlanmıştır (p<0,05). LU, CE, SP ve VM materyallerinin kontrol alt grubuna ait b1* değerleri, manuel polisaj ve glaze gruplarına göre anlamlı fark göstermiştir. SP materyalinin C1 değeri, diğer materyallere göre yüksek bulunmuştur (p<0,05). En yüksek h1 değeri LUG grubunda elde edilmiştir (p<0,05). UV yaşlandırma işleminden sonra, seramik-polimer materyallere ait alt gruplarda elde edilen L1*-L2*, a1*- a2*, b1*-b2*, C1-C2 ve h1-h2 parametreleri arasındaki fark; LUG (p¬¬=0,158), CEK (p¬¬=0,314) ve CEG (p¬¬=0,215) gruplarının h1-h2 değeri hariç anlamlı düzeydedir. Nanoseramik ve hibrit materyallerde, yaşlandırma sonrası renk değişim değerleri arasında istatistiksel olarak anlamlı fark bulunmuştur (p<0,05). En yüksek ∆E* değeri LU glaze grubunda bulunurken (∆E*=22,7), en düşük ∆E* değeri VM kontrol grubunda (∆E*=0,86) elde edilmiştir. En yüksek ortalama renk değişimi değeri, LU (∆E*=20,18) materyalinde izlenmiş, onu sırasıyla CE (∆E*=16,64), EN (∆E*=5,77), SP (∆E*=1,93) ve VM (∆E*=1,26) materyalleri takip etmiştir. SP ve VM malzemelerinin ∆E* değerleri arasında anlamlı fark bulunamamıştır (p˃0,05). Glaze uygulaması, LU ve CE malzemelerinde daha yüksek ∆E* değeri elde edilmesine neden olmuştur (p<0,001). EN materyali, glaze uygulaması sonrası (∆E*=4,64); manuel polisaj (∆E*=6,6) ve kontrol (∆E*=6,09) gruplarına oranla daha düşük renklenme oranı göstermiştir. SP ve VM malzemelerinde yaşlandırma sonrası renk değişimi değeri, yüzey bitirme prosedüründen etkilenmemiştir (p˃0,05). Estetik gereksinimin yüksek olduğu özellikle anterior bölgedeki vakalarda, nanoseramik ve hibrit materyaller yerine, seramik malzemelerinin seçimi daha iyi bir tercih gibi görünmektedir. Renk stabilitesi açısından, LU ve CE materyallerine manuel polisaj, EN materyaline glaze uygulaması önerilebilir. Seramik materyallerde, manuel polisaj tekniği kullanılarak, glaze uygulanmış yüzeyler ile karşılaştırılabilir özellikte yüzeyler elde etmek mümkündür. Anahtar sözcükler: CAD/CAM, nanoseramik, hibrit materyal, renk, UV yaşlandırma

With the production of nano-ceramic and hybrid materials, it is intended to combine the advantages of ceramics and composite materials. These materials that used for esthetic restorations can be prepared with different surface finishing procedures after produced with CAD/CAM systems. The purpose of this study was to evaluate optical properties of 5 different esthetic CAD/CAM materials with different chemical composition after different finishing procedures and UV aging process.In this study, Lava Ultimate (LU), Cerasmart (CE), Vita Enamic (EN), Vita Suprinity (SP) and Vita Mark II (VM) materials were used. Total of 150 square-shaped samples (14×12×1mm) at A1 shade were prepared with low speed sectioning saw (Micracut 125 Low Speed Precision Cutter, Metkon, Turkey) (n=10). Color measurements were carried out after different surface finishing procedures as control (C), manual polishing (M), glazing (G) and UV aging process, using a spectrophotometer device (Vita Easyshade Advance 4.0, Vita Zahnfabrik). L*, a*, b*, C (chroma) and h (hue) parameters were recorded and ΔE* values were calculated. Data were statistically analysed using Two-Way Anova, Fisher's LSD Test and Paired Samples T-test (p<0,05).For SP and VM blocs, glazing technique resulted in a significantly higher L1* value compared with the other surface finishing groups (p<0,05). b1* values of LU, CE, SP and VM materials control sub-groups, showed a significant difference than manual polishing and glaze groups. C1 value of SP material was found higher than other materials (p<0,05). The highest h1 value was obtained in the LUG group (p<0,05). After UV aging process, there were significant differences between L1*-L2*, a1*-a2*, b1*-b2*, C1-C2 ve h1-h2 parameters of nanoceramic and hybrid materials subgroups; except h1-h2 value of LUG (p¬¬=0,158), CEK (p¬¬=0,314) and CEG (p¬¬=0,215) groups. Statistically significant differences were found among color change parameters of nanoseramic and hybrid materials after UV aging. The highest ΔE* value was obtained in LU glaze group (ΔE*=22,7),while at least VM control group (ΔE*=0,86). The highest mean color change value was observed in the material of LU (ΔE*=20,18) and it is followed by CE (ΔE*=16,64), EN (ΔE*= 5,77), SP (ΔE*=1,93) and VM (ΔE*=1,26) blocs. There were no statistically significant difference between ΔE* values of SP and VM groups (p˃0,05). Glazing technique resulted in a higher ∆E* value compared with the others for the LU and CE materials (p<0,001). EN material showed lower discoloration rate than than manual polishing (∆E*=6,6) and control groups (∆E*=6,09) after glaze application (∆E*=4,64). Color change value was not affected by surface finishing procedures for the VM and SP blocs after aging (p˃0,05).The cases which highly esthetic requirements are demanded especially in the anterior region, ceramic matreials seems to be better choice than nanoceramic and hybrid materials. In terms of color stability, manual polishing is recommended for LU and CE, and glazing procedure for EN material. It is possible to create comparable glazing surfaces for ceramic materials by using manual polishing techniques. Key words: CAD/CAM, nanoceramic, hybrid materials, color, UV aging