16. Yüzyıl Osmanlı Donanmasında süreklilik ve değişim: Osmanlı İmparatorluğu`nun açık deniz politikası

Abstract

Bu tez 16. yüzyılda Osmanlı denizciliğini ve Osmanlı İmparatorluğu'nun açık deniz politikasını süreklilik ve değişim açısından anlamayı konu edinen bir çalışmadır. Fakat bu anlayış çabası Osmanlı denizciliğinin kendi iç dinamiğini oluşturan idari, teknolojik ve organizasyon yapısından ziyade Osmanlı İmparatorluğu'nun donanmayı hangi amaçlar doğrultusunda kullandığına odaklanmaktadır. Bu noktada 16. yüzyılda Osmanlı İmparatorluğunun siyasi kimliği incelendiğinde dini inanç ve meşruiyetin vermiş olduğu dayanakla dünya egemenliği iddiasına girişmiş bir yapıyla karşılaşılmaktadır. Üstelik bu dini meşruiyet ve dünya egemenliği iddiası Akdeniz'in karşı yakasında Habsburg İmparatorluğu tarafından Hristiyanlık inancının çatısı altında benimsenmektedir. Ayrıca Hint Okyanusu cephesinde ise benzer söylemler Portekiz İmparatorluğu tarafından yürütülmektedir. Dolayısıyla donanma, böyle bir siyasi kimliğin hizmeti ve aracısı konumunda bu tezin kapsamına dâhil edilmiştir. Aynı zamanda coğrafi bilgi, coğrafi mekân, iklimsel coğrafya ve Osmanlı Denizciliği arasında da bağ kurulmaya çalışılmıştır.

This thesis is a study on the meaning of the Ottoman Maritime in the 16th century and the open sea policy of Ottoman Empire in terms of continuity and change. But this effort of understanding has focused on the purposes for which the Ottoman Empire uses the navy, rather than the administrative, technological and organizational structure of the Ottoman maritime self. At this point, when the political identity of the Ottoman Empire is examined in the 16th century, it is confronted with an attempt undertaking the claim of World Soverignity on the grounds that it has given religious faith and legitimacy. Moreover, this religious legitimacy and the claim of world sovereignty has embraced by the Habsburg Empire under the roof of Christianity beliefs in the opposite shore of the Mediterranean. Also, on the Indian Ocean front, similar rhetoric was carried out by the Portuguese Empire. Therefore, the Navy was included in the scope of this thesis in the position of a service and intermediary of such a political identity. At the same time, it tries to establish a link between geographical information, geographical location, climatic geography and the Ottoman Maritime.