La nominalisation et l`adjectivisation en Français moderne: Approche théorique

Abstract

ÖZET İsimleştirme, bir basit tümceyi bir isim grubuna dönüştürerek onu başka bir cümle yapısı içerisine yerleştiren dilbilgisel bir yapıdır. Bir isim grubunda bir fiil, sıfat yada zarf bulunabilir. Eğer isimleştirme bir fiilden hareketle yapılırsa fiil kökenli isimleştirme, bir sıfattan hareketle yapılırsa sıfat kökenli isimleştirme adım alır. İsimleştirme ve sıfatlaştırma yaparken çeşitli ekler kullanılır. Bu ekler çağdaş Fransızca'yı üretken kılar. Çalışmamızın amacı modern Fransızca'da isimleştirme ve sıfatlaştırma konularım özellikle gazetelerden alınan örneklerle pedagojik çerçevede teorik olarak araştırmaktır. Çalışmamızda kaynak olarak Le Monde gazetesini kullandık. Bu çalışmada tam bir biçimbilimsel veya sözdizimsel bir çalışma yapmayı düşünmedik. Çalışmamızı, Fransızca da isimleştirme üzerine pek çok sayıda çalışma yapmış olan Jean DUBOIS'mn kuramsal bilgileri doğrultusunda yürüttük. Özellikle sıfatsal veya fiilsel bazda verilen örneklerle sonekli isimleştirmenin farklı biçimleri üzerinde durduk. Konuyla ilgili verilen örneklerde, yazarlardan seçilmiş parçalardan, özellikle gazete ve dergilerdeki haberlerden ve başlıklardan yararlandık. İsimleştirmenin ve sıfatlaştırmanın özellikle gazete makalelerinin başlıklarında kullanıldığını saptadık. İsimleştirme ve sıfatlaştırmanın dilde ekonomi sağladığım, birçok bilgiyi içinde boğulduğu yığından çekip çıkarttığını, bu karışık bütüne bir düzen getirdiğini ve onu anlaşılır kıldığını gördük. En sonunda şöyle bir sonuca vardık : Fransızca'da isimleştirme ve sıfatlaştırma, ekleriyle, kuruluşuyla, göreviyle, kendine özgü bir takım dilbilgisel özelliklere sahiptir.

RESUME La nominalisation est un moyen grammatical qui consiste â convertir une simple phrase en un groupe de noms, et de la placer dans une autre structure da la phrase. Dans un groupe de mots peuvent se trouver un verbe, un adjectif, ou bien un adverbe. Si la nominalisation se fait a partir d'un verbe, elle prend le nom de nominalisation d'origine verbale, et si la nominalisation se fait â partir d'un adjectif, elle prend le nom de nominalisation d'origine adjective. Quand on fait la nominalisation et 1'adjectivisation, on utilise certains affixes. Ces affixes rendent productive la langue française contemporaine. Notre etude vise â rechercher theoriquement le procede de nominalisation et d'adjectivisation en français moderne dans un cadre pedagogique en s'appuyant sur les exemples tires des journaux. Nous avons utilise comme corpus le journal Le Monde. Nous n'avons pas pense non plus â faire une etude purement morphologique ou syntaxique de ce procede, Nous avons estime utile de faire une analyse basee sur la theorie de Jean DUBOIS qui a d'ailleurs beaucoup contribue â 1'etude de nominalisation en français. Nous avons insiste notamment sur les exemples concement les diverses formes de la nominalisation ainsi que sur les suffixes nominalisateurs a base verbale ou â base adjectivale. Nous avons utilise les exemples des auteurs etudies, ainsi que les titreş et les informations des journaux. Nous avons constate que la nominalisation et 1'adjectivisation sont utilisees notamment dans les titreş des journaux. Nous avons vu qu'elles peuvent extirper beaucoup de connaissances de cet amas au sein duquel ils se noient, qu'elles peuvent porter un ordre â cet amas complexe, et qu'elles peuvent rendre la langue plus comprehensible en faisant de 1'economie de la langue. En fin de compte, nous avons conclu que le procede de la nominalisation et de l'adjectivisation possede des particularites grammaticales propres â soi-meme par sa structure, par sa Sanction et par ses affixes.