Humerus üst uç kırıklarının konservatif tedavi sonuçlarının fonksiyonel olarak değerlendirilmesi

Abstract

57 ÖZET Humerus üst uç kırıklarının büyük çoğunluğunu minimal ayrılmış kırık tipi oluşturmaktadır. Bu tür kırıklarda kısa süreli tespit ve erken başlanan fizik tedaviyle başarılı sonuçlar alınmaktadır. Bu çalışmada humerus üst uç minimal ayrılmış kırıklı otuz iki hastaya uygulanan konservatif tedavi sonuçları değerlendirildi. Son yapılan takipteki veriler, Amerikan Omuz ve Dirsek Cerrahları birliği omuz değerlendirme formundaki ağrı, fonksiyonel aktivite, eklem hareket genişliği ölçümleri, klinik bulgular, omuz kas gücü (farklı olarak Cybex Norm dinamometre ile izokinetik ölçümler yapıldı) ve stabilite kriterlerine bakılarak elde edildi. Ayrıca hastaların omuzlarındaki yumuşak doku lezyonlarını değerlendirmek için ultrasonografi yapıldı. Tüm sonuçlar (ağrı, fonksiyonel aktivite, eklem hareket genişliği ve izokinetik kas gücü değerleri) üzerine yaşın, dominant taraf tutulumunun, kırık yerleşiminin, tespit süresinin ve gözetimli fizik tedavi süresinin etkileri araştırıldı. Kırıkların tümü kaynamıştı. Toplam sonuçlar üzerinde yaşın, dominant taraf tutulumunun, kırık yerleşiminin, tespit süresinin ve gözetimli fizik tedavi süresinin belirgin bir etkisi olmadığı saptandı. Kırık omuzlarda kötü sonuçlar alınan hastalarda ultrasonografiyle rotator kılıf yırtığı tespit edildi. Rotator kılıf yırtığı bulunan hasta grubunda belirgin olarak ağrı şikayetleri mevcut olup, omuz hareketleri kısıtlı ve izokinetik olarak özellikle abduksiyon ve dış rotasyon kas gücünde kayıp tespit edildi. Özelikle ileri yaş grubunda humerus üst uç minimal ayrılmış kırıklarına, travma zamanında rotator kılıf yırtığının da eşlik ettiği ve başarılı sonuç alınmasını engellediği sonucuna varıldı.