Diş protez teknisyenlerinde silikozis görülme sıklığı

Abstract

-85- ÖZET Çalışmanın amacı, diş protez laboratuvarianndaki solunabilir toz ve silika konsantrasyonunun ölçülmesi ve diş protez teknisyenlerinde silikozis görülme sıklığının araştırılmasıdır. Araştırma için Ankara da serbest olarak çalışan 73 teknisyenin dahil edildiği kesitsel ( cross-sectional ) bir çalışma planlandı (n=73). Bu teknisyenlerin mesleki anamnez bilgileri alındıktan sonra G.Ü. Tıp Fakültesi Radyoloji Anabilim Dalında Akciğer radyografileri çekildi ve ILO standartlarına göre değerlendirildi. Göğüs Hastalıkları Anabilim Dalında solunum fonksiyon testleri yapıldı. Diş teknisyenlerinin çalıştıkları laboratuvarlara gidilerek (n=1l) solunabilir nonspesiflk toz ve silika konsantrasyonun ölçüldü. Kontrol grubu olarak, silika içeren herhangi bir tozlu ortamda çalışmayan bir ofis ve çalışanları seçildi (n=14). Aynı testler kontrol grubu içinde yapıldı. istatistiksel değerlendirmelerde non-parametrik değerler arasındaki anlamlılık için Ki Kare, verilerin birbirleri ile ilişkisini değerlendirmek için varyans analiz kullanıldı. Diş protez teknisyenlerinde silikozisin görülme sıklığı %24,16 bulundu. Çalışma süresi ile radyolojik opasitelerin arasındaki ilişki istatistiksel olarak anlamlı bulundu (p<0,05). Silikozis saptanan teknisyenlerin çalıştıktan laboratuvarianndaki toz analiz sonuçlarına göre, işyerleri ya kritik ya da tehlikeli boyutta bulundu. Tehlikesiz olarak nitelendirilen protez laboratuvarlarında çalışan bireylerde silikozise rastlanmadı. Diş protez teknisyenliğinin, silikozis açısından riskli bir meslek grubu olduğu sonucuna varıldı.

?86- SUMMARY The aim of this study is to determine the prevalence of silicosis among dental laboratory technicians and to measure the dust and silica levels in their dental laboratories. For this purpose, a cross-sectional study was planned. 73 self-employed dental laboratory technicians living in Ankara participated in the study (n=73). A questionnaire focusing on occupation-related health complaints were developed. Also, spirometric examinations were performed and chest x-rays were evaluated according to the 1980 ILO Classification. Nonspecific dust and silica concentrations were measured in the dental laboratories (n=11) of the dental technicians who participated in this study. An office and its workers who do not expose to any dust containing silica were selected as control group (n=14). The same tests were also performed for this control group. The results were evaluated statistically chi-square and analysis of variance. As a result it was found that the prevalence of silicosis among dental technicians is 24,2 %. Analysis of occupational environment showed that the dental technicians with silicosis were working in the dental laboratories which are found to have either dangerous or critical levels of dust and silica. Relationship between years of employment and the opacities in the x-rays were statistically significant (p<0.05). It was concluded that dental laboratory technicians are at risk for occupational disease of silicosis.