Acil serviste akut iskemik stroklu hastaların tanısında kreatin kinaz, kreatin kinaz-mb, troponin ı, d-dimer değerlerinin kullanılması

Abstract

nme, kalp hastalıkları ve kanserden sonra ölümün üçüncü nedeni olup sekel bırakıcıbir hastalıktır. Acil servise inmeyle gelen hastaların erken teshis ve tedavisi ile bu hastalıgınmortalite ve morbidite üzerine etkileri azalmaktadır. skemik inmelerde D-Dimer ve kardiyakmarkırlarda artıs gözlenebilir ve bu artıs kötü prognozla iliskili bulunmustur.Ekim 2006-Mart 2007 tarihleri arasında acil servisde iskemik inme tanısı konulanhastalar çalısmaya alındı. Bu hastalarda ilk müracaatında ve 3. gün kanda D-Dimer, kreatinkinaz-myokardial band, Troponin-I, myoglobin çalısılarak, Glasgow Koma Skoru vemortalite ile iliskisi incelendi.Çalısmaya 53'ü erkek, 47'si kadın 100 hasta alındı. Hastaların %59'undahipertansiyon, % 42'sinde atroskleroz, %33'ünde iskemik kalp hastalıgı, %21'inde diabet,%20'sinde atrial fibrilasyon, %6'sında geçirilmis serebrovasküler hastalık, %4'ünde geçiciiskemik atak hikayesi mevcuttu. 34 hasta öldü. Taburcu olanlarla ölen hastaların bulunan DDimer,kreatin kinaz-myokardial band, troponin-I, myoglobin, Glasgow Koma Skorudegerleri karsılastırıldı. D-Dimer ölen grupta 2510.21±327.16 ng/ml, taburcu grupta1283.85±174.23 ng/ml olup, karsılastırıldıgında istatiksel anlamlılık mevcuttu (p<0.05).Troponin-I karsılastırıldıgında mortalite açısından istatiksel farklılık yoktu (p>0.05). GlasgowKoma Skoru ölen grupta 10.64±3.61, taburcu grupta 13.80±1.91 olup, aralarında istatikselanlamlılık mevcuttu (p<0.05). Ölen grupla taburcu grup karsılastırıldıgında, myoglobindegerleri, kretin kinaz-myokardial band ve D-dimer yüksekligi ile düsük Glasgow KomaSkorunun mortaliteyi arttırdıgını belirledik. Bu sonuçlar önceki çalısmalarla beraberdüsünüldügünde, D-Dimer, kretin kinaz-myokardial band, myoglobin ve düsük GlasgowKoma Skoru seviyelerinin mortalite ve kötü prognozun bir göstegesi olarakdegerlendirilebilecegi ileri sürülebilir. Ancak bu konuda daha fazla çalısmaya ihtiyaçoldugunu düsünmekteyiz.

Stroke is the third reason of the deaths after heart diseases and cancer and it is the kindof disease leaving disability. By early diagnose and treatment of the patients who came to theemergency service, the impact of this disease is reduced on the mortality and morbidity. Theremay be an increase in D-Dimer and cardiac markers in the ischemic stroke and this increasehas a relation with a bad prognosis.The patient who were diagnosed with the ischemic stroke between the dates October2006 - March 2007 were taken into this study. In these patients when they first applied and in3rd day, in the blood D-Dimer, creatine kinase-myocardial band, Troponin-I, myoglobin wherestudied and the relation between Glasgow Coma Score and mortality was studied.100 patients, of whom 53% where male and 47% famale were taken into this study.59% of the patients hypertension, 42% atherosclerosis, 33% ischemic cardiac disease, 21%diabetes mellitus, 20% atrial fibrillation, 6% cerebrovascular diseases, 4% had a history oftemporary attack. 34 of the patients eksitus. The D-Dimer, creatine kinase-myocardial band,Troponin-I, myoglobin, Glasgow Coma Score values of the patients who died and those whowhere discharged were compared. D-Dimer was 2510.21±327.16 ng/ml in the mortality groupand 1283.85±174.23 ng/ml in the discharged group and when compared, there was astatistical meaning (p<0.05). When Tropinin-I was compared, there was no statisticaldifferance in mortality (p>0.05). Glasgow Coma Score was 10.64±3.61 in the mortality groupand 13.80±1.91 in the discharged group and there was statistical meaning between them(p<0.05). When the mortality group and the discharged group were compared, we found outthat the myoglobin values, the creatine cinase-myocardial band and D-Dimer with high valuesand Glasgow Coma Score with a low value increased the rate of the mortality.When this results were taken into consideration with the previous studies, we cansuggest that D-Dimer, myoglobin and the lower levels of GKS are assessed as the indicatorof mortality and malign prognosis. Yet, we believe that we need more studies on this subject.