Deneysel kornea neovaskülarizasyonunda topikal ve intraperitoneal tacrolimus`un korneadaki vasküler endotelyal growth faktör düzeylerine etkileri

Abstract

Neovaskülarizasyon normal büyüme fizyolojisi ve homeostatikmekanizmalar için gerekli olan, ancak saydam korneada görmeyi tehdit eden birdurumdur. Çalısmamızın amacı Tacrolimus'un deneysel korneaneovaskülarizasyonundaki etkisini arastırmaktır.Her biri yedi Wistar albino rat içeren bes grup olusturuldu. Korneaneovaskülarizasyonu olusturulacak ratların kornealarından birinin santralinegümüs nitrat ile koterizasyon yapıldı. Grup 1'(kontrol) deki kornealarakoterizasyon ve tedavi uygulanmadı. Grup 2'(sham 1) deki ratlara günde 1 defaintraperitoneal 1 ml salin, grup 3'(sham 2) dekilere ise günde 4 defa salin damlaverildi. Grup 4'deki ratlara intraperitonal olarak 0,3 mg/kg Tacrolimus uygulandı.Grup 5'deki koterize edilen kornealara 0,3 mg/ml Tacrolimus damla günde 4 defauygulandı. Sekizinci günde korneal fotograflar alındı ve fotograflarda yenidamarlar ile örtülü kornea yüzeyinin tüm kornea alanına yüzdesi ölçüldü. Tümhayvanlar 7 gün tedavi edildi ve 8. günde dekapite edilerek korneaları alındı.Vasküler endotelyal growth faktör (VEGF) immün boyanması korneanın epitel,stroma ve endotelinde semikantitatif olarak değerlendirildi.Neovakülarizasyon alanlarının tüm korneaya yüzdesi Tacrolimus ile tedaviedilen gruplarda kontrollerden daha düsük olarak saptanırken topikal veintraperitoneal olarak Tacrolimus ile tedavi edilen gruplar arasında benzer idi.Ortalama VEGF epitel ve endotel immün boyanmasının yoğunluğu tedavigruplarında sham gruplarından daha düsük, ancak kontrol grubu ile benzer idi.?ntraperitonal tedavi grubundaki ortalama stromal VEGF immün boyanması sham1 ile benzer idi. Topikal Tacrolimus ile tedavi edilen grup sham 2'den daha düsükstromal VEGF immün boyanması gösterdi. Stromal VEGF immün boyanmasıkontrol ve tedavi gruplarında benzerdi.Sistemik ve topikal olarak Tacrolimus uygulanması korneaneovaskülarizasyonunun önlenmesinde faydalıdır.

Neovascularization is a part of normal growth physiology and homeostaticmechanisms, but in the transparent cornea it may result in a sight-threateningcondition. The aim of this study is to investigate the effects of Tacrolimus inexperimental corneal neovascularization.Five groups which were contained seven Wistar albino rats were formed.A silver nitrat pencil was applied on one of the central cornea of the rats andcauterized for corneal neovascularization. Corneas in group 1 (control) were notcauterized and not given any treatment. Rats in group 2 (sham 1) were received 1ml saline intraperitoneally once a day and in group 3 (sham 2) were installed 4drops saline four times a day. ?n group 4 rats were received intraperitoneally 0.3mg/kg Tacrolimus per day. ?n group 5 cauterized corneas were administered 0,3mg/ml Tacrolimus four times per day. Corneal photographs were taken at 8th dayand the corneal surface covered with neovascular vessels was measured on thephotographs as the percentage of the total area of the cornea. All the animals weretreated for 7 days and sacrificed on the 8th day and corneas were excised.Vascular endothelial growth factor immunostaining was evaluated in epithelial,stromal and endothelial layers of corneas and staining intensivity was determinedsemicantitatively.The percentage of neovascularization area to the total corneal surface inTacrolimus treated groups were smalller than sham groups but similar in topicallyand intraperitoneally Tacrolimus treated groups. The mean VEGFimmunostaining intensity of epithelial and endothelial layers of cornea intreatment groups were lesser than sham groups but similar to conrol group.?ntraperitoneally Tacrolimus treated group stromal VEGF immunostaining issimilar to sham 1. The stroma of the topically Tacrolimus treated group wasshowed lesser VEGF staning than sham 2. The stromal VEGF immunstainingwere similar in control and treatment groups.Systemic and topical administration of Tacrolimus is beneficial inprevention of the corneal neovascularization.