Deneysel glokom filtrasyon cerrahisinde Takrolimusun yara yeri iyileşmesi üzerine etkisi

Abstract

Glokom filtrasyon cerrahisinde yara iyileşmesinin cerrahi başarıyı olumsuz yönde etkilediği bilinmektedir. Günümüzde yara iyileşmesinin modülasyonunda antifibrotik ve antimetabolit ajanlar kullanılmaktadır. Bu çalışma takrolimusun glokom cerrahisinde yara iyileşmesi üzerindeki etkisinin araştırılması amacıyla yapılmıştır.Çalışmada, 35 erkek Yeni Zelanda albino tavşan, randomize 5 eşit gruba ayrılmıştır. Dört gruba limbus tabanlı trabekülektomi uygulanmıştır. Bir gruba ise cerrahi uygulanmamış ve kontrol grubu olarak değerlendirilmeye alınmıştır. Grup I cerrahi ve postoperatif ilaç uygulanmayan deneklerden oluşmuştur. Grup II'de %0.9 NaCl 4x1 damla olarak, grup III'de intraoperatif 0.4 mg/ml mitomisin-C skleral flep altına üç dk, Grup IV oktreotid 3x10 µg damla olarak ve grup V'de takrolimus 0,3 mg/ml 4x1 damla olarak postoperatif 14 gün süre ile uygulanmıştır. 14 günün bitiminde enüklee edilen gözlerin blep bölgelerinden hazırlanan kesitlerde Masson-Tricrom ve Hematoksilen-Eozin ile fibroblast ve mononükleer hücreler, immunohistokimyasal olarak da TGF-ß ve FGF-ß boyanma yoğunlukları değerlendirilmiştir.Tedavi gruplarında fibroblast sayısı sham grubuna göre anlamlı derecede az bulunmuştur (p<0.001). Oktreotid grubundaki fibroblast sayısı mitomisin-C (p<0.001) ve takrolimus grubundan (p<0.001) daha az olarak saptanmıştır. Mononükleer hücre sayısının baskılanması açısından mitomisin-C, takrolimus ve oktreotid grubunun sham grubuna kıyasla belirgin derecede etkili olduğu (p<0.001) tespit edildi. Sham grubuna göre tedavi gruplarında TGF ve FGF immunohistokimyasal boyanma yoğunluğunun anlamlı derecede baskılanmış olduğu tespit edildi (p<0.001). Fakat ilaç grupları arasında anlamlı fark bulunamadı (p>0.05).Sonuç olarak günümüzde kullanılmakta olan anti-metabolitlerin ciddi yan etkileri göz önüne alındığında, topikal oktreotid ve takrolimus daha emin yöntemler gibi görünmektedir.

It is known that wound healing affects success of glaucoma filtering surgery in negative way. Antimetabolities and antifibrotic agents were being used to modulate wound healing. This study is done to evaluate the effects of tacrolimus glaucoma surgery on wound healing treatment.In this study, fifty five male New Zelland Albino rabbits randomly subdivided into 5 equal groups. Limbal based trabeculectomy applied to four groups. No surgery done to fifth groups and this group is taken into consideration as control group. Group I was consisted of rabbits in which trabeculectomy and postoperative drug application was not performed. %0,9 NaCl 4x1 eye drop was applied to Group II, inraoperative 0.4 mg/ml mitomycin-C was applied under scleral flap for 3 minutes to Group III, octreotid 3x10 µg eye drop was applied to Group IV and 0.3 mg/ml tacrolimus 4x1 eye drop was applied to group V for 14 days after surgical operation. Operated eyes of rabbits was enucleated at end of 14th day of operation, on histopathological sections which were taken from bleb sites, Masson-Trichrome and Hematoxylen-Eosin with fibroblasts and mononuclear cells were evaluated, additionally immunohistochemically TGF-ß and FGF-ß staining In treatment groups the number of fibroblasts were found less significantly compared to sham group (p<0.0001). Number of fibroblasts in Octreotide group were determined less than the mitomisin-C (p<0.001) and tacrolimus (p<0.001) groups. In terms of mononuclear cells number suppression, mitomycine-C, tacrolimus and octreotide groups are appointed more effective compared to sham group (p<0.0001). According to sham group, it was recognized that the immunohistochemical staining density of TGF and FGF are compressed (p<0.0001). But no difference has been found between the medicine groups (p>0.05).As a conclusion, when severe adverse effects of antimetabolities considered, topical tacrolimus and octreoitide are seems safer methods.