Parkinson hastalarında subtalamik çekirdek derin beyin stimülasyonu ve fizyoterapi uygulamalarının solunum fonksiyonları ve egzersiz kapasitesi üzerine etkisi: Erken dönem sonuçlar

Abstract

Parkinson hastalığında (PH) fonksiyonellik, egzersiz kapasitesi, solunum kas kuvveti ve solunum fonksiyonlarını değerlendiren çalışmalar mevcuttur. Subtalamik Çekirdek Derin Beyin Stimülasyon'un (STN DBS) Parkinson hastalarında kısa dönemde egzersiz kapasitesi, solunum kas kuvveti ve solunum fonksiyonlarını değerlendiren çalışma yoktur. Bu çalışma; idiopatik Parkinsonlu hastalarda STN DBS'nun fonksiyonellik ve egzersiz kapasitesi, solunum fonksiyonları, solunum kas kuvveti, periferik kas kuvveti ve el kavrama kuvveti üzerine olan erken dönem etkilerini değerlendirmek amacıyla gerçekleştirildi. Çalışma programında; STN DBS cerrahisi uygulanmış Parkinson dışında herhangi bir nörolojik hastalığı olmayan 10 hasta cerrahi öncesi ve cerrahi sonrası 7. gün, 1. ay ve 3. aylarda değerlendirildi. Fonksiyonellik ve mobiliteyi değerlendirmek için Süreli Kalk Yürü Testi (SKYT), 6 Dakika Yürüme Testi (6-DYT) uygulandı. Solunum fonksiyonları spirometre ile değerlendirildi. Solunum kas kuvvetini değerlendirmek için minimal inspiratuar basınç (MİP) ve minimal ekspiratuar basınç (MEP) ölçümleri kullanıldı. Periferik kas kuvvetini belirlemek için dijital dinamometre kullanıldı. Hastalığın evresini belirlemede ise Modifiye Hoehn-Yahr Ölçeği tercih edildi ve (ortalama 2,5 ve 3). Vakaların yaş ortalaması 60,90 ±8,90 yıldı (7 erkek, 3 kadın). Bununla beraber bireyselleştirilmiş fizyoterapi programı değerlendirme sırasında planlandı ve hastaya ev programı olarak verilerek 3 ay boyunca yapması istendi. Çalışma sonuçlandığında bütün hastaların mobilite yeteneği ve egzersiz kapasite test sonuçlarında cerrahi sonrasında anlamlı gelişmeler elde edildi (p<0.05). Solunum fonksiyon test skorlarında cerrahi öncesine göre fark yoktu (p˃0.05). Cerrahi sonrasında periferik kas kuvvet değerlendirmesi, MİP ve MEP skorları arasında artış vardı fakat anlamlı değildi (p<0.05). Bu çalışmanın sonuçları STN DBS cerrahisinin Parkinson hastalarında egzersiz kapasitesi, mobilite ve solunum kas kuvveti üzerine iyileştirici yönde etkileri olduğunu, solunum fonksiyonları üzerine en azından negatif bir etkisi olmadığını göstermiş, ilerleyen dönemlerde bu fonksiyonlarda düzelmenin olabileceğini düşündürmüştür.

Studies investigated the functionality, exercise capacity, respiratory muscle strength and pulmonary functions in Parkinsondisease (PD). No study evaluated exercise capacity, respiratory muscle strength and pulmonary functions of the patients with deep brain stimulation of subtalamic nucleus (DBS STN) in short term. The aim of this study was to descibe the effects of DBS STN on exercise capacity, respiratory functions, respiratory muscle strength, peripheral muscle strength and hand grip strength in patients with idiopathic Parkinson's disease in early term. In study program; without any other neurological disorders except Parkinson ten patients who underwent DBS STN were assessed at before and seventh day, at first month, and at third month after surgery. Time Up and Go test (TUG) and 6 Minute Walking Test (6MWT) were used to assess functionality and mobility. Spirometry was also used to evaluate pulmonary functions. Minimal inspiratory pressure (MIP) and minimal expiratory pressure (MEP) was applied to measure respiratory muscle strength score. Digital dynamometer was applied to define peripheral muscle strength. To desribe the stage of Parkinson's Disease, the Modified Hoehn-Yahr Scale was also used (average 2,5 and 3). The average age of the patients (7 males and 3 females) was 60, 90 ±8, 90 years. However, individualized physiotherapy program was planned during the evaluation and a home program was given to the patient. The results of this study showed that all the patients' functionality, mobility ability and exercise capasity improved after surgery significantly (p<0.05). Pulmonary functions test scores were also found similar with before surgery scores (p˃0,05). There were also increases in peripheral muscle strength, MIP and MEP scores after surgery but not significant (p<0.05). The results indicate that the STN DBS is an effective treatment to improve exercise capacity, mobility,and respiratory muscle strength in patients with Parkinson's disease, it did not show any at least negative effect on pulmonary functions in these patients and suggest that these functions may be improved in the future.