Obezlerde insülin direncini ortaya çıkarmak için glukoz klamp tekniğinin kullanımı

Abstract

- 17 - ÖZET: öglisemik glukoz klamp tekniği insülin rezistansını saptamak için duyarlı bir metoddur. Bu teknikte plazma insülin konsantrasyonları akut olarak yükseltilip yaklaşık olarak 100 mikroünite / ml açlık insülin seviyesi düzeyinde tutulurken, kan glukoz düzeyleri değişik glukoz infüzyonları ile bazal seviyede tutulur. Böylece sabit öglisemi şartlarında infüze edilen glukoz miktarı vücudda dokulardan tutulan glukozun- total miktarına eşittir, çünkü endojen glukoz yapımı süprese edilmiştir. Böylece infüze edilen insüline karşı doku duyarlığı ölçülebilir (5,6,18). Obezlerde insülin rezistansının olduğu bilinmektedir (5). Obez kişilerde plazmadaki insülin seviyeleri sıklıkla yükselir ve insülin sekresyonun hızı artmıştır. Qbez kişilerde yağ dokusu, fibroblastlar ve monositlerde insülin reseptörlerinin konsantrasyonu azalır. Bu olay insüline bağımlı glukoz transpor tunun, glukoz oksidasyonunun, lipogenezisin ve adipositlerin azalmasına eşlik eder. Obezlerdeki izole yağ hücrele rinde lipolizisin inhibisyonun duyarlılığı artmış olarak görülür. insülin seviyelerinin rölatif olarak düşük olduğu açlık sırasında depolanmış trigliserid- T- 18 - ler in 'hidrolizinin bozulması obezitenin etiolod isinde önemli olabilir (1,4,7,8,9,10,13,14,15,16). Çalışmada obezlerde insulin rezistansını göstermek için öglisemik insulin klamp tekniği ile bunların M ( doku duyarlığı miktarı ) hesaplanarak, normal vakalardaki M değerleri ile karşılaştırmayı amaçlamıştık. Sonuçta iki değer arasında anlamlı olarak farklılık bulunmuş ( P < 0.005 ), bunun obezlerdeki insülin rezistansına bağlı olduğu bu çalışmada gösterilmiştir ( 5 ).