Besinlerle farklı dozlarda alınan sülfitin görsel uyarılma potansiyelleri üzerine etkisi

Abstract

Çalışmamızda besin yoluyla farklı dozlarda alınan sülfitin etkilerinin elektrofizyolojik ve biyokimyasal parametreler yardımıyla aydınlatılması hedeflenmiştir.Çalışmamızda 60 adet wistar sıçan kullanılarak, kontrol grubu (K), 10 mg/kg/gün sülfit verilen grup (S1), 100 mg/kg/gün sülfit verilen grup (S2) ve 260 mg/kg/gün sülfit verilen grup (S3) olmak üzere dört grup oluşturulmuştur.Deney gruplarına sülfit, K grubuna ise distile su 35 gün süresince gavaj yoluyla verilmiştir. Deney süresinin sonunda sıçanların görsel uyarılma potansiyelleri (VEPs) kaydedilmiş, biyokimyasal analizler için beyin ve retina dokuları çıkartılmıştırSülfür diokside maruz kalmanın bir göstergesi olarak kabul edilen plazma-S-sülfonat düzeylerinin S1 dışındaki gruplarda K grubuna göre anlamlı derecede arttığı saptanmıştır. Tiyobarbitürik asit reaktif ürünleri (TBARS) ve 4-hidroksi-2-nonenal (4-HNE) oluşumuna bakılmış ve K ile karşılaştırıldığında, 10 mg/kg sülfitin TBARS değerlerini etkilemediği gözlenmiştir. Diğer yandan, retina ve beyin TBARS değerleri S2 grubunda K ve S1 gruplarına göre, S3 grubunda ise K, S1 ve S2 gruplarına göre anlamlı düzeyde artmıştır. Deney gruplarının beyin ve retina dokularında 4-HNE miktarının önemli düzeyde arttığı belirlenmiştir. Kontrol grubu ile karşılaştırıldığında, beyin dokusundaki redükte glutatyon/okside glutatyon oranlarında anlamlı düzeyde olmayan doza bağlı bir azalma görülmüştür. Kontrolle karşılaştırıldığında VEP latenslerinin S1 grubunda değişmediği, ancak S2 grubunda K ve S1 gruplarına göre, S3 grubunda ise K, S1 ve S2 gruplarına göre uzadığı bulunmuştur. Ayrıca, VEP latenslerinin tüm bileşenleri ile doku TBARS değerleri arasında apozitif bir ilişki olduğu belirlenmiştirSonuç olarak çalışmamızda, sülfitin dozuna bağlı olarak lipid peroksidasyonun arttığı ve buna paralel olarak VEP latenslerinin uzadığı tespit edilmiştir. Bu veriler sülfit toksisitesinde lipid peroksidasyonunun önemli rolünün olabileceğine işaret etmektedirAnahtar kelimeler: Sülfit, Görsel uyarılma potansiyelleri, Lipid peroksidasyonu

The goal of this study was to clarify the dose-dependent effect of sulfite ingestion by means of electrophysiological and biochemical parametersIn the presented study, 60 wistar rats were divided into four groups as follows; control (K), 10 mg/kg/day sulfite treated (S1), 100 mg/kg/day sulfite treated (S2), and 260 mg/kg/day sulfite treated (S3). Control rats were administered distilled water, while the other three groups were given sulfite via gavage for a period of 35 days. Following the experimental period, visual evoked potentials (VEPs) were recorded and brain, retina tissues were extracted for biochemical analysesPlasma-S-sulfonate levels, an indicator of sulfurdioxide exposure, were increased in sulfite-treated groups other than S1 in dose-dependent manner. Thiobarbuturic acid reactive products (TBARS) and 4-hydroxy-2-nonenal (4-HNE) were also measured and 10 mg/kg sulfite was observed not to have influence on TBARS levels. However, retina and brain TBARS levels were elevated in S2 compared to K and S1 groups. Likely, TBARS values were significantly higher in S3 group regarding S1 and S2 groups. Furthermore, sulfite caused a considerable increase in 4-HNE amounts in tissues of experimental groups. Though not significant, glutathione/oxidized glutathione ratios were decreased with sulfite treatment. Despite the absence of change in VEP latencies of S1 group, all VEPs components were prolonged in S2 and S3 groups regarding S1 and control groups. VEPs latencies were significantly greater in S3 group when compared to S2. Analyses indicated a positive correlation between VEPs latencies and TBARS values of brain and retina tissuesIn conclusion, sulfite treatment caused dose-dependent increase in lipid peroxidation and VEPs latencies in rats. This data indicate that lipid peroxidation could play an important role in sulfite toxicity.Keywords: Sulfite, Visual evoked potentials, Lipid peroxidation