Kaide maddesi olarak kullanılan bağlayıcı ajanların ve cam iyonomer simanların kenar sızıntısını önlemedeki etkinlikleri ve çekme kuvvetlerine dirençlerinin süt dişlerinde in vivo ve in vitro olarak incelenmesi

Abstract

-80- OZET İki bölümden oluşan bu çalışmanın birinci bölümünde, 85 adet çürüksüz alt ve üst birinci süt azı dişinde açılan Black I. sınıf kavitelerde, farklı şekilde polimerize olan iki bağlayıcı ajan ve cam iyonomer simanın kaide maddesi olarak uygulanmasının, amalgam dolgularda görülen kenar sızıntısını azaltmadaki etkinlikleri in vivo olarak araştırıldı. Dolgular tamamlandıktan 4 hafta sonra dişler çekilerek, hazırlanan preparatlar fluoresan mikroskobunda ve Tarama Elektron Mikroskobunda (SEM) incelendi. İkinci bölümde ise, 15 'erli gruplar halinde hazırlanan 60 adet çekilmiş çürüksüz süt dişlerinin dentinine ve amalgama, biri kimyasal, diğeri ışıkla polimerize olan bağlayıcı ajan ve cam iyonomer kaide simanlannın tutunması, uygulanan çekme-koparma kuvvetlerine dirençleri ölçülerek araştırıldı. Ayrıca kopma yüzeyleri SEM' de incelenerek, kopma tipinin adheziv ya da koheziv oluşu değerlendirildi. Her iki bölüm bulguları da istatistiksel olarak değerlendirildi ve sonuç olarak, bağlayıcı ajan ve cam iyonomer kaide simanlannın, amalgam dolguların dentine tutunmasının sağlanması amacıyla süt dişlerinde kaide maddesi olarak kullanılabileceği görüşüne varıldı.

-81- SUMMARY The purpose of this research was to compare the micro leakage resistance and the tensile bond strength of bases used under amalgam restorations. In the first part, 85 caries free primary first molars were divided into five groups ; each consisting of 17 samples, and Black Class I type cavities were prepared. Each cavity received either one of the four base systems ( Sotchbond DC, Amalgambond, Vitrabond, lonobond-Aqua ) or the control. All preparations were then restored with a conventional amalgam in vivo. After four weeks the teeth were extracted and stored in fluorescein dye, sectioned and examined under both a fluorecent microscope and the Scanning Electron Microscope. In the second part, 60 freshly extracted primary second molars were used to evaluate the tensile bond strength between amalgam and dentin using the new generation of light-cured glass-ionomer cement bases and multistep dentin bonding agents with materials of previous generation. Also the mode of failure was evaluated under SEti, in order to determine the type of bonding, either adhesive or cohesive. The results indicate that, both bonding agents and glass ionomers can seal dentin sufficiently, but, bonding agents when applied after the elimination of the smear layer, perform a better adhesion to dentin and are more successful at the amalgam interface.