Bronşektazi ve spontan pnömotoraksda galektin-3 ekspresyonu

Abstract

İlk kez Laennec tarafından 1819'da tarif edilen bronşektazi, kronik nekrotizan enfeksiyon nedeniyle oluşan patolojik değişiklikler sonucunda bronşların anormal ve kalıcı dilatasyonudur. Bronşektazinin medikal tedavisini, uygun antibiyotik seçimi, postural drenaj, bronkodilatatör ve kortikosteroid kullanımı oluşturmaktadır. Cerrahi tedavi yaygın bronşektazili olgulardan daha ziyade, izole lober bronşektazisi olan hastalarda uygulanmaktadır. Cerrahi tedavide en iyi sonuçlar, akciğer fonksiyon kaybının az olduğu hastalarda elde edilmektedir. Palyatif cerrahi ise medikal olarak semptomların düzeltilemediği ve enfeksiyonların kontrol altına alınamadığı olgularda uygulanabilmektedir.Pnömotoraks, plevranın iki yaprağı arasında hava toplanması sonucunda, akciğerin kısmen veya tamamen çökmesi ile sonuçlanan bir klinik tablodur. Altta yatan görünür herhangi bir akciğer patolojisine bağlı olmadan, kendiliğinden gelişen pnömotoraksa, primer spontan pnömotoraks denir. Primer spontan pnömotoraks genellikle akciğerin bir alanında lokalize olan büllerin yırtılması ile oluşur. Sekonder spontan pnömotoraks ise altta yatan bir akciğer patolojisine bağlı olarak, en sık yaşlı amfizemli hastalardaki büllerin yırtılmasıyla oluşurken, kistik fibrozis, astım, langerhans hücreli granülomatozis, sarkoidozis, akciğer absesi, tüberküloz ve pneumocystis pnömonisi nedeniyle de oluşabilmektedir. Tekrarlayan spontan pnömotoraks, sağlıklı genç hastalarda (primer spontan pnömotoraks) olabileceği gibi altta yatan akciğer hastalığı olan (sekonder spontan pnömotoraks) kişilerde de oluşabilmektedir. Spontan pnömotoraksın tedavisinde, iğne ile aspirasyon, birinci epizod pnömotoraksda tüp drenajı ve/veya kimyasal plörodezis, süreklilik gösteren veya tekrarlayan olgularda ise video yardımlı toraks cerrahisi (VATS) veya torakotomi ile cerrahi tedavi uygulanmaktadır.Galectin-3, lektin ailesinden, ß-galaktozid bağlayıcı bir proteindir. Ekstrasellüler alanda, bazal membrandaki laminine bağlanmak için integrin reseptörleri ile yarışarak, solunum epiteli hücrelerinde proliferasyona neden olabilmektedir. Galectin-3, epitel proliferasyonu/apopitozisi üzerine olan etkileri ve nötrofil aktivasyonuna neden olması ile, akciğer kanseri ve astım gelişiminden sorumlu tutulmaktadır. Galektin-3'ün epitel değişiklikleri ve nötrofil infiltrasyonu ile karakterize bir hastalık olan bronşektazideki rolü ve ayrıca primer spontan pnömotoraksdaki rolü henüz bilinmemektedir.Bu çalışmada bronşektazi tanısı ile lobektomi ve/veya wedge rezeksiyon yapılan hastalar ile primer spontan pnömotoraks tanısı alıp wedge rezeksiyon yapılan hastaların akciğer dokularındaki galektin-3 ekspresyonu incelendi. Bronşektazi ve pnömotoraksda hava yollarında oluşan histopatolojik değişikliklerin daha ayrıntılı olarak incelenmesi bu hastalıkların etyopatogenezinin aydınlatılmasına, hastalıkların daha iyi anlaşılmasına ve yeni tedavi yaklaşımlarının geliştirilmesine katkı sağlayacaktır.

Bronchiectasis, first described in 1819, by Laennec as the pathologic changes of abnormal bronchial dilatation with chronic necrotizing infection, now generally refers to the clinical syndrome caused by abnormal dilatation of bronchi. Nonsurgical treatments included appropriate antibiotic therapy, postural drainage with vibratory massage, and also possibly bronchodilator and corticosteroid treatments. Surgical intervention can be indicated in patients with isolated lobar bronchiectasis in whom there is no underlying condition that is associated with more generalized bronchiectasis. The results are best where the lobe contributes little to lung function. Palliative surgery is sometimes considered when a localized area of bronchiectasis cannot be symptomatically controlled medically and acts as a pool for infection.A pneumothorax is the presence of air between the two layers of pleura, resulting in partial or complete collapse of the lung. A pneumothorax that occurs without any apparent cause in people without a known lung disorder is called a primary spontaneous pneumothorax. Primary spontaneous pneumothorax usually occurs when a small weakened area of lung (bulla) ruptures. Spontaneous pneumothorax also occurs in people with an underlying lung disorder (secondary spontaneous pneumothorax. This type of pneumothorax most often results from the rupture of a bulla in older people who have emphysema, but it also occurs in people with other lung conditions, such as cystic fibrosis, asthma, Langerhans' cell granulomatosis, sarcoidosis, lung abscess, tuberculosis, and Pneumocystis pneumonia. Recurrent spontaneous pneumothorax is a disabling disorder, which may present either in young and otherwise healthy patients (primary pneumothorax) or as a complication of an underlying lung disease (secondary pneumothorax). The current treatment options vary from observation, catheter aspiration, continuous thoracic drainage for first episodes of pneumothorax, chemical pleurodesis, videoassisted thoracic surgery (VATS) and thoracotomy for recurrent or persistent spontaneous pneumothorax.Galectin-3 is a member of a ß-galactoside-binding animal lectin family. Galectin-3 can enhance the proliferation of respiratory epithelial cells by limiting adhesion to the basement membrane through competition with integrin receptors for the binding of laminin in the extracellular matrix. Galectins-3 regulate epithelial proliferation/apoptosis and neutrophil activation, and are implicated in lung cancer and asthma. The role of galectin-3 in bronchiectasis characterised by epithelial changes and neutrophil infiltration and as well in primary spontaneous pneumothorax, remains unknown.In this study, galectin-3 expression was detected by immunohistochemicaly in the bronchial epithelium of lung specimens from 20 bronchiectasis patients and 10 spontane pneumothorax patients. The detail examination of Galectin-3 expression with immunohistochemicaly tecnics and other histopathological changes to be formed in the airways in bronchiectasis and spontaneous pneumothorax cases, can be contribute to explain the etiopathogenesis and to learn more about these diseases, and to develop the new approaches in the treatment of theses diseases.