Diyabetik hastalarda katarakt cerrahisinde tek doz subtenon triamsinolon asetonid enjeksiyonunun makular kalınlık üzerine etkisinin OKT ile değerlendirilmesi

Abstract

Diyabetik hastalarda katarakt cerrahisinde tek doz subtenon triamsinolon asetonid enjeksiyonunun makular kalınlık üzerine etkisinin OKT ile değerlendirilmesiAmaç: Bu çalışmada diyabetik hastalarda tek doz subtenon triamsinolon asetonid (TA) injeksiyonunun katarakt cerrahisi sonrası makular kalınlık, makular hacim ve kistoid makular ödem (KMÖ) gelişimi üzerine etkisini optik koherens tomografi (OKT) ile değerlendirmeyi amaçladık.Gereç-Yöntem: Bu prospektif, randomize, kontrollü çalışmaya fakoemülsifikasyon tekniği ile komplikasyonsuz katarakt cerrahisi ve kapsül içi göz içi lens implantasyonu yapılan ve tip 2 diyabet tanısı bulunan 35 hastanın 44 gözü alınmıştır. Subtenon grubunda hastalara tek doz posterior subtenon triamsinolon asetonid enjeksiyonu yapılırken, kontrol grubunda triamsinolon asetonid enjeksiyonu yapılmadı. En iyi düzeltilmiş görme keskinliği (EDGK), göz içi basıncı (GİB), OKT ile santral fovea, parafovea ve perifovea kalınlık ve hacim ölçümleri ve KMÖ gelişimi iki grup arasında ameliyat öncesi ve ameliyat sonrası 1. hafta, 1. ay ve 3. ayda karşılaştırıldı. Bulgular: Subtenon grubunda 21 göz, kontrol grubunda 23 göz çalışmaya alındı. Takiplerde iki grup arasında EDGK bakımından istatistiksel anlamlı bir fark saptanmadı (P>0.05). Santral fovea, parafovea ve perifovea kalınlık ve hacim ölçümlerindeki değişimler ameliyat sonrası birinci ve üçüncü aylarda subtenon grubunda kontrol grubuna göre belirgin olarak düşük gözlendi (P<0.05). Kontrol grubunda 1. ayda 4 gözde KMÖ görülürken, subtenon grubunda hiçbir olguda KMÖ saptanmadı (P=0.065). Heriki grupta topikal tedavi gerektiren intraoküler basınç artışı izlenmedi. Sonuç: Diyabetik hastalarda tek doz subtenon triamsinolon asetonid enjeksiyonu fakoemülsifikasyon cerrahisi sonrası birinci ve üçüncü aylarda fovea kalınlığı ve hacimlerindeki artışı belirgin olarak azaltmıştır. Hastalarda KMÖ gelişiminde azalma olmakla birlikte subtenon enjeksiyonun görme keskinliği ve intraoküler basınca etkisi gözlenmemiştir.

Aim: In this study, we aimed to assess the effectiveness of a single sub-tenon injection of triamcinolone acetonide on the macular thickness, volume and development of cystoid macular edema (CME) detected by ocular computed tomography (OCT) in diabetic patients after cataract surgery.Methods: In this prospective, randomized controlled study, we included 44 eyes of 35 patients with type 2 diabetes mellitus who underwent phacoemulsification and intracapsular lens implantation without any complication. The control group comprised eyes not treated with a triamcinolone acetonide injection, and the subtenon group comprised eyes treated with a single posterior sub-tenon injection of triamcinolone acetonide. Best corrected visual acuity, intraocular pressure (IOP), center foveal, parafoveal, perifoveal thickness and volume, CME development were compared between the two groups preoperatively and at postoperative 1st week, 1st month, 3nd months. Results: The subtenon group comprised 21 eyes and the control group, 23 eyes. There was no statistically significant difference between the 2 groups in the mean corrected distance visual acuity at any follow-up examination (P>0.05). The mean change in center foveal, parafoveal, perifoveal thickness and volume was statistically significantly lower in the subtenon group than in the control group at postoperative 1st and 3nd months (P<0.05). At postoperatif 1st week, four eyes in the control group and no eye in the subtenon group developed CME (P=0.065). IOP was not developed in any eyes which necessitated topical medication. Conclusion: A single posterior subtenon injection of triamcinolone acetonide significantly reduced the amount of increase in foveal thickness and volume after phacoemulsification at postoperative 1st month, 3nd months in eyes of diabetic patients. Although it also reduced the incidence of CME, it had no effect on visual acuity gain and IOP.