Tip ı diyabet hastalarında epikardiyal yağ dokusu kalınlığı ile endotelyal disfonksiyon arasındaki ilişki

Abstract

Amaç: Epikardiyal yağ dokusu (EYD) koroner arter hastalığının yeni, bağımsız bir göstergesidir. Bu çalışmanın amacı en az 5 yıldır tip I diyabet (TIDM) tanısı olan hastalarda ekokardiyografi ile ölçülen epikardiyal yağ kalınlığı (EYK) ile endotelyal disfonksiyon (ED) arasındaki ilişkiyi değerlendirmektir.Hastalar ve metod: Çalışmaya 76 tip I diyabet hastası (diyabet süresi 11.7 ± 8.1 yıl, ortalama yaş 30.6 ± 10 yıl; kadın/erkek: 38/38) ve 36 sağlıklı kontrol alındı. Tüm hastaların açlık kan şekeri (AKŞ), total kolesterol (TKol), düşük yoğunluklu lipoprotein kolesterol (LDL-K), yüksek yoğunluklu lipoprotein kolesterol (HDL-K) ve trigliserid (TG), glukolize hemoglobin (HbA1c), yüksek duyarlıklı C-reaktif protein (hs-CRP) ve fibrinojen düzeylerine bakıldı. EYK, iki boyutlu M-mode ekokardiyografi ile ölçüldü. Endotel fonksiyonları yüksek rezolüsyonlu ultrasonografi kullanılarak sol brakiyal arterden akım bağlı genişleme (ABG) ile değerlendirildi.Bulgular: Epikardiyal yağ kalınlığı TIDM hastalarında kontrol grubuna göre istatistiksel açıdan anlamlı olarak daha yüksek saptandı (3.56 ± 0.48 vs 3.03 ± 0.48, sırasıyla, p< 0.001). Dahası, ABG bakımından hasta ve kontrol grupları arasında anlamlı fark izlendi (6.70% ± 1.63 vs 9.99% ± 1.84, sırasıyla, p< 0.001). EYK'nın, ABG ile negatif korelasyon (r: -0.94, p< 0.001); hsCRP (r: 0,41, p< 0.001) ve fibrinojen (r: 0,31, p= 0.007) ile pozitif korelasyon gösterdiği belirlendi. Çoklu regresyon analizi sonucu EYK'nın endotelyal fonksiyonları etkileyen bağımsız bir faktör olduğu anlaşıldı.Sonuçlar: Bu çalışmada epikardiyal yağ dokusu kalınlığı ile endotelyal fonksiyonlar arasında anlamlı ters ilişki saptandı. Transtorasik ekokardiyografi ile kolayca ölçülebilen epikardiyal yağ dokusu kalınlığı, TIDM hastalarının değerlendirilmesinde yararlı bir parametre olabilir.

Objective: Epicardial adipose tissue (EAT) is a new independent marker of coronary artery disease (CAD). The aim of this study is to investigate the relationship between echocardiographic epicardial fat thickness (EFT) and endothelial dysfunction (ED) in patients with at least 5 years of type I diabetes mellitus (TIDM). Patients and Methods: Seventy-six type I diabetic patients (diabetes duration 11.7 ± 8,1 years, aged 30.6 ± 10 years; Female/Male: 38/38) and 36 healty controls were enrolled into the study. Fasting plasma glucose (FPG), total cholesterol, low density lipoprotein cholesterol (LDL-C), high density lipoprotein cholesterol (HDL-C) and triglyceride (TG) , glycosylated hemoglobin (HbA1c), high-sensitive C-reactive protein (hs-CRP) and fibrinogen levels were determined. EFT was measured via two-dimensional (2-D) M-mode echocardiography. Endothelial function was assessed as flow mediated dilatation (FMD) at the brachial artery by using high resolution ultrasound.Results: Epicardial fat thickness was significantly higher in patients compared to control subjects (3.56 ± 0.48 vs 3.03 ± 0.48, p < 0.001). In addition, significant differences were observed between the patient and control groups in terms of FMD (6.70% ± 1.63 vs 9.99% ± 1.84, respectively, p< 0.001). EFT was shown to be correlated negatively with FMD (r: -0.94, p< 0.001) and positively with hsCRP (r: 0.41, p< 0.001) and fibrinogen (r: 0,31, p= 0.007). Multiple regression analysis showed EFT to be an independent factor influencing the endothelial function. Conclusions: There is a significantly inverse relationship between EFT and endothelial function in this study. Epicardial adipose tissue measured easily by transthoracic echocardiography may be a useful parameter in the assessment of patients with TIDM.