Güncel kompozitlerin farklı tabakalama teknikleriyle uygulanmasının mikrosızıntı üzerine etkilerinin incelenmesi

Abstract

Amaç: Mikrosızıntı, restoratif diş hekimliğinin önemli sorunlarından biridir. Bu in vitro çalışmanın amacı, boya penetrasyon yöntemini kullanarak inkremental veya bulk-fill tekniği ile uygulanan yeni kompozit materyallerin mikrosızıntı potansiyelini değerlendirmektir. Yöntem: Yeni çekilmiş 120 adet büyük azı dişe standart Black I kaviteler (3mm x 3mm x 4mm) hazırlandı. Bir nanohybrid (Filtek™ Z550), bir bulk-fill (X-tra fil) ve bir seramik içerikli bulk-fill kompozit (Admira Fusion X-tra) test edildi. Restorasyon yöntemi olarak bulk-fill ve inkremental uygulama teknikleri kullanıldı. Örnekler rastgele 6 gruba (n = 20) ayrıldı ve restoratif prosedürlerden sonra numuneler 1000 çevrimlik termal döngüye (5ºC-55ºC) tabi tutuldu. Mikrosızıntı testi, % 1'lik metilen mavisi boyası kullanılarak uygulandı. Dişlerin kesitleri, boya penetrasyon derecesi açısından stereo mikroskop altında değerlendirildi. İstatistiksel analizler Kruskal-Wallis ve Mann-Whitney-U testleri ile gerçekleştirildi (p=0,05). Bulgular: Kompozit rezin grupları ile mikrosızıntı sonuçları arasındaki ilişki istatiksel olarak anlamlı bulunmuştur (p<0,05). En fazla mikrosızıntı değerleri X-tra fil tek tabaka (bulk) tekniğiyle uygulanan grup gösterirken, bunu iki tabaka halinde uygulanan Filtek™ Z550 grubu takip etmektedir (p<0,05). İnkremental teknikle uygulanan Admira Fusion X-tra en az mikrosızıntı göstermiştir. Filtek ™ Z550 hariç, tüm kompozitlerde iki uygulama tekniği arasında anlamlı bir fark gözlenmiştir (p<0,05). Sonuç: Admira Fusion X-tra inkremental uygulama tekniğiyle hazırlandığında en düşük mikrosızıntı değeri göstermiştir.

Objective: Microleakage is one of the major problems of restorative dentistry. The aim of this in vitro study was to evaluate the microleakage potential of novel composite materials applied with either incremental or bulk fill technique using dye penetration method. Method: Standard Black I cavities were prepared (3mm x 3mm x 4 mm) to 120 freshly extracted molar teeth. A nanohybrid (Filtek™ Z550), a bulk fill (X-tra fil) and a ceramic reinforced bulk fill composite (Admira Fusion X-tra) was tested. Bulk fill and incremental application techniques were used as restoration method. Specimens were randomly separated in 6 group (n=20) and after restorative procedures, samples were thermal cycled for 1000 cycles (5ºC-55ºC). Microleakage test was applied with using %1 methylene blue dye. Sections of the teeth were evaluated under stereo microscope in terms of dye penetration degree. Statistical analyses were conducted with Kruskal-Wallis and Mann-Whitney-U tests (p=0.05). Results: The relationship between composite resin groups and microleakage degrees were statistically significant (p<0.05). The higher microleakage scores were observed in X-tra fil bulk fill group followed by Filtek™ Z550 incremental group (p<0.05). Admira Fusion X-tra with incremental application technique showed least microleakage. With exception of Filtek™ Z550, a significant difference between two layering technique was observed in all composite (p<0.05). Conclusion: Admira Fusion X-tra exhibited the lowest microleakage degree when it was prepared with incremental application techniques.