Ticari iş kavramı ve ticari işlerde faiz

Abstract

Ticari iş niteliğinin tespiti, uygulanacak kanun hükümlerinin belirlenmesi açısından önem arz etmektedir. Bu niteliğe sahip olan işler başta 6102 sayılı Türk Ticaret Kanunu olmak üzere ticari hükümlere tabi iken; adi nitelikteki işler ise 4721 sayılı Türk Medeni Kanunu ve 6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu hükümleri başta olmak üzere genel hükümlere tabi olacaktır. Uygulanacak kanun hükümlerin-deki bu farklılık, ortaya çıkan sonuçlar açısından da kendisini göstermektedir. Bunların en önemlilerinden biri de, gerek öğretide gerekse Yargıtay kararlarında tartışma konusu olan, faiz oranlarına ilişkin sınırlamaların uygulama alanıdır. Zira TTK m. 8/1 hükmü ile faiz oranları açısından serbesti getirilmişken; TBK m. 88 ve m. 120 hükümleri ile faiz oranlarına ilişkin birtakım sınırlamalar getirilmiştir. Bu noktada önem arz eden bir diğer husus da tüketici işlemi niteliğindeki işlerde faiz oranlarına ilişkin sınırların akıbetidir. Çalışmamızda öncelikle ticari iş kavramı ele alınmış, ardından genel olarak faiz ve ticari işlerde faiz hususları üzerinde durul-muş ve son olarak da ticari iş-tüketici işlemi ayrımı ekseninde, faiz oranlarına iliş-kin olarak uygulanacak hükümler inceleme konusu yapılmıştır.

The determination of the quality of commercial affairs plays a key role in de-termining the provisions of the law to be applied. While the affairs that have these features are subject to the commercial provisions, in particular to the Turkish Commercial Code numbered 6102; ordinary affairs shall be subject to the general provisions especially to the Turkish Civil Code numbered 4721 and to the Turkish Code of Obligations numbered 6098. This difference in the applicable provisions of the law indicates itself in terms of the emergent results. One of the most im-portant of these can be highlighted as the scope of application relating to the re-strictions on the interest rates, which is a matter of question in both the decisions of the Supreme Court and the literature. It can be observed that the provision of 8/1 of the Turkish Commercial Code liberalises the interest rates; however, the provisions of 88 and 120 of the Turkish Code of Obligations impose some restrictions on the interest rates. What is interesting at this point is the consequence of limits on the interest rates partake of consumer transactions. In this study, as the beginning, the concept of commercial affairs has been discussed; and then the interest in general and the interest in commercial transaction has been emphasised; and last but not least, the provisions to be applied on the interest rates as part of the differences be-tween the commercial and consumer transactions have been analysed and evaluated.