Miadındaki gebelerde kaygı ve depresyonun kilo alımı ile ilişkisi
- Global styles
- Apa
- Bibtex
- Chicago Fullnote
- Help
Abstract
Araştırmanın amacı, miadındaki gebelerde kaygı ve depresyonun kilo alımı ile ilişkisini incelenmektir. Araştırma, Şubat 2015 – Mayıs 2018 tarihleri arasında Batman il merkezinde Batman Kamu Hastaneleri Birliği Genel Sekreterliğine bağlı Batman Kadın Doğum ve Çocuk Hastalıkları Hastanesi Non Stress Testi (NST) polikliniğinde analitik kesitsel olarak gerçekleştirilmiştir. Araştırmaya gebeliğinin 37-42. haftaları arasında olan, en az ilkokul mezunu, tek fetüse sahip, Türkçe konuşup ve anlayabilen, gelişigüzel örnekleme yöntemi ile 360 gebe alınmıştır. Veriler, araştırmacı tarafından geliştirilen `Soru formu`, `Spielberger Sürekli Kaygı Envanteri (STAI)`, `Epidemiyolojik Araştırma Merkezi Depresyon Ölçeği (CES-D-20)` ile toplanmıştır. Gebeleri tanıtıcı bilgi formu yüz yüze görüşme tekniği ile doldurulmuştur. STAI, CES-D-20 kendini bildirim ölçeği olduğundan araştırmacı tarafından gerekli açıklamalar yapıldıktan sonra gebelerin doldurması istenmiştir. Görüşmeler esnasında her gebede aynı araç (Beurer, GS 49_BMI) kullanılarak araştırmacı tarafından boy ve kilo ölçümü yapılmıştır. Verilerin analizinde tanımlayıcı istatistikler, Kruskal-Wallis testi ve Mann Whitney-U testi kullanılmıştır.Araştırmaya katılan gebelerin %45,8'i normal, %35,9'u yüksek Vücut Kitle İndeksi (VKİ) ile gebeliklerine başladıkları, gebelikleri süresince ortalama 12,5 kg kilo aldıkları, %50,8'ünün yüksek düzeyde ve %5,6'sının profesyonel yardıma ihtiyaç düzeyinde kaygı durumu yaşadığı; %69,4'ünün de depresyon durumu yaşadığı saptanmıştır. Araştırma kapsamındaki gebelerin kaygı ve depresyon durumlarının kilo alımı üzerinde etkili olmadığı saptanmıştır (p<0,05). Sonuç olarak, gebelerde kaygı ve depresyonun kilo alımı üzerinde etkili olmadığı saptanmış olmakla birlikte; yapılacak yeni çalışmalarda, araştırma yapılan bölgenin kültürel özelliklerini dışlayacak şekilde, farklı bölgelerde araştırma yapılması önerilebilir. The purpose of the study is to investigate the relationship between anxiety and depression in weight gain.The research was conducted analytically in Batman Women's Birth and Children's Hospital NonStress Test (NST) policlinic of Batman Public Hospitals Union General Secretariat in Batman province center between February 2015 and May 2018. 37-42 of your pregnancy. 360 pregnant women with at least primary school graduate, single fetus, Turkish speaking and understanding, random sampling method were taken. The data were collected by the `Questionnaire` developed by the researcher, `Spielberger Trait Anxiety Inventory` and `Epidemiological Research Center Depression Scale (CES-D-20)`. The pregnant introductory information form was filled with a face-to-face interview technique. Since the STAI, CES-D-20 is a self-report scale, the researcher is required to fill in the geodesys after the necessary explanations have been made. During interviews, height and weight measurements were made by the investigator using the same tool (Beurer, GS 49_BMI) for each pregnancy. In the analysis of the data, descriptive statistics, Kruskal-Wallis test and Mann Whitney-U test were used.It was found that %45,8 of the participating laboratories were pregnant with %45,8 normal, %35,9 with high Body Mass İndeks (VKI), they had an average weight of 12,5 kg during their pregnancy, %50,3 of them were at high level and %5,6 he lived; %69,4 of them were found to have depression status. It was determined that the anxiety and depression situations of the subjects in the study were not effective on weight gain (p <0,05).As a result, it has been determined that anxiety and depression in pregnancies are not effective on weight gain; it may be advisable to carry out research in different regions, in order to exclude the cultural characteristics of the region geographically surveyed in the new studies to be carried out.
Collections