Adnan Menderes Üniversitesi Tıp Fakültesi`nde takipli periton diyalizli hastalarında gelişen periton enfeksiyonlarının analizi

Abstract

Periton diyalizi, etkin sıvı-solüt transportu ile birlikte hasta konforununda ön planda olduğu evde uygulanan bir renal replasman tedavi modalitesidir. Yaşam kalitesi ve yaşam süresindeki tüm bu avantajlara rağmen hastaların % 3,5-10,0'unda ciddi morbidite ve mortaliteye neden olan peritonit, çıkış yeri enfeksiyonu ve tünel enfeksiyonu dâhil olmak üzere periton diyalizi ile ilişkili enfeksiyonlar, periton diyalizinin yaygın bir komplikasyonu olarak karşımıza çıkmaktadır. Bu çalışma, 2009-2019 yılları arasında hastanemizde takipli olan periton diyalizi tedavisi alan hastalarda gelişen peritonit etkenlerini, kolaylaştıran faktörleri ve merkezin peritonit atak hızını belirlemek amacıyla retrospektif ve tanımlayıcı olarak planlandı. Hastaların demografik bulguları, etken mikroorganizma, antibiyotik dirençleri, biyokimyasal parametreleri hasta dosyalarından elde edildi. 10 yıllık takipte 5 tanesi tekrarlayan peritonit olmak üzere toplam 85 peritonit atağı tespit edildi. Peritonit atak hızı 1 atak/41,1 ay (0,24 atak/hasta/yıl) saptandı. Çalışmamızda Gram pozitif etken oranı % 58,8 (n=47), Gram negatif oranı % 21,3 (n=17), üreme olmayan peritonit oranı %18,8 (n=15) tespit edildi. En sık peritonit etkeni %30 (n=24) oranı ile koagülaz negatif stafilokoktu ve bu etkenin metisiline direnç oranı % 37,5 (n=9) saptandı. Periton diyaliz sıvısı direk bakıda lökosit sayısının 2000 hücre /mm3 altında olması Gram pozitif suşu öngörme değerini 5,7 (%95 GA; 1,498 – 22,364) kat arttırdığı bulundu. Peritonit atağına sahip hastalarda; kateter çıkarılma oranı %24,7, exitus oranı da %5,88 saptandı. Kateter çıkarılması kadın cinsiyette anlamlı fazla idi (p=0,029). Periton sıvısı 3. gün direk bakı lökosit, nötrofil sayısı ve hemogram tüpü 3. gün lökosit sayısı, CRP düzeyleri kateteri çekilen grupta anlamlı yüksek, albumin, total protein düzeyi ise anlamlı düşük saptandı. Gram negatif peritonitlerde kateter çıkarılma oranı %47,1 bulundu (p=0,020). Kateterin çıkarılması logistik regresyon analizinde serum albumin değerinde 1 g/dL düşüklük kateterin çıkarılma olasılığını 21 kat artırdığı tespit edildi (%95 GA; 2,737 – 161,969). Sonuç olarak peritonit atak hızımız kılavuz önerilerine benzer düzeydedir. En sık etken koagülaz negatif stafilokoktu, buda dokunma kontaminasyonun en sık peritonit etkeni olduğunu düşündürmektedir. Hastaların 3. gün değerlendirilmesinde periton sıvısı hücre sayımlarının anlamlı düşmemesi kateter çekilmesini öngörmede yardımcı olabilir.

Peritoneal dialysis is a home-based renal replacement therapy modality with effective fluid–solute transport and patient comfort. Peritoneal dialysis-related infections, including peritonitis, exit site infection and tunnel infection, causing severe morbidity and mortality in 3.5–10.0% of patients, are common complications of peritoneal dialysis in spite of all these advantages in quality of life and life span. This study was planned as a retrospective and descriptive study to determine the peritonitis factors, facilitating factors and peritonitis attack rate of the center in patients receiving peritoneal dialysis treatment in our hospital between 2009-2019.Demographic data, microorganism, antibiotic resistance and biochemical parameters were obtained from the patient files. During the 10-year follow-up, a total of 85 episodes of peritonitis were detected, 5 of which were recurrent peritonitis. Peritonitis attack rate was 1 attack / 41.1 months (0.24 attacks / patient / year). In our study, the rate of Gram positive agents was 58.8% (n=47), Gram negative rate was 21.3% (n=17), and the rate of non-reproductive peritonitis was 18.8% (n=15). The most common peritonitis agent was coagulase negative staphylococci with 30% (n=24) and methicillin resistance rate for this agent was 37.5% (n = 9).Direct leukocyte counts to be below 2000 cells / mm3 in the peritoneal dialysis fluid found to increase the predictive value of Gram positive strain as 5.7 (95% CI; 1.498 - 22.364) fold. Catheter removal rate was 24.7% and exitus rate was 5.88% in patients who had peritonitis attack. Catheter removal was significantly higher in female gender (p=0.029).Peritoneal fluid leukocyte neutrophil count on the third day, and leukocyte count in hemogram tube on the third day, as well as CRP levels were significantly higher in the catheter removal group, at the same time albumin and total protein levels were significantly lower. Catheter removal ratio was found 47.1 % in Gram negative peritonitis (p = 0.020).In the logistic regression analysis of catheter removal, it was found that 1 g / dL decrease in serum albumin value increased catheter removal rate with a 21 fold (95% CI; 2.737–161.969).As a result, our peritonitis attack rate is similar to that of guideline recommendations. Coagulase negative staphylococcus was the most common agent, suggesting that touch contamination is the most common cause of peritonitis.On the 3rd day of the evaluation after peritonitis, no significant decrease in peritoneal fluid cell counts in patients may be helpful in predicting catheter removal.