Sevofloran genel anestezisindeki köpeklerde Propofol ve Tiyopental indüksiyonunun hematolojik, biyokimyasal ve kardiyovasküler etkilerinin araştırılması

Abstract

Bu çalışmada, sevofluran genel anestezisine alınan köpeklerde propofol ve tiyopental indüksiyonunun hematolojik, biyokimyasal ve kardiyovasküler değişikliklerin araştırılması ve klinik kullanılabilirliğinin belirlenmesi amaçlandı. Çalışma materyalini MAKÜ Veteriner Fakültesi Cerrahi Kliniğine çeşitli operasyonlar için getirilen 14'ü erkek, 6'sı dişi, beden ağırlıkları 6-33 kg (ort, 22,35±9,43 kg) arasında değişen 20 adet köpek oluşturdu ve köpekler rastgele iki gruba (propofol grubu n=10, tiyopental grubu n=10) ayrıldı. Her iki gruptaki köpeklere preanestezik olarak 1 mg/kg morfin uygulamasını takiben 0,3 mg /kg dozunda midazolam uygulandı. Preanestezi sonrası ilk gruba 4 mg/kg dozunda propofol; ikinci gruba ise 11 mg/kg dozunda tiyopental sodyum uygulanarak indüksiyon sağlandı. Çalışmada tüm köpeklerin anestezi öncesinde ve ventilasyon başlangıcından itibaren altmış dakika boyunca kardiyovasküler, hematolojik ve biyokimyasal parametreler kaydedildi. Çalışmaya dahil edilen olguların anestezi öncesi ve intraoperatif dönemde beşer dakika aralıklarla kaydedilen ortalama nabız değerlerinde; propofol grubunda 30'uncu dakikadan, tiyopental grubunda ise ventilasyon başlangıcından itibaren istatistiki olarak anlamlı bir düşüş belirlendi ve bu her iki gurup arasında 50. dakikadan itibaren istatistiki açıdan anlamlı bulundu. Çalışmadaki olguların ortalama RBC, HGB ve HCT değerlerinin hem propofol hem de tiyopental grubunda, ventilasyon başlangıcından itibaren azalmaya başladığı ve bunun 15'inci dakikadan itibaren istatistiki açıdan anlamlı düzeyde olduğu belirlenirken tüm bu değerlerin her iki grupta da 45'inci dakikada istatistiki açıdan anlamlı olmayan düzeyde arttığı görüldü. Üre değerinin her iki grupta da intraoperatif dönem boyunca istatistiki açıdan anlamlı olmayan düzeyde arttığı saptandı. Tiyopental grubundaki olgularda üre değerinin ventilasyon başlangıcından itibaren referans aralığın (8-28 mg/dl) üzerinde olduğu görüldü. ALT değerlerinin propofol grubundaki olgularda ventilasyon başlangıcında yükseldiği ardından anestezi sonuna kadar azaldığı, tiyopental grubundaki olgularda ise intraoperatif dönem boyunca azaldığı, bu azalmanın her iki grupta da istatistiki açıdan anlamlı düzeyde olmadığı tespit edildi. Yapılan çalışmadan elde edilen veriler ışığında; bilinen kardiyovasküler ve böbrek hastalığı olan köpeklerin indüksiyonunda tiyopental sodyumun, şiddetli karaciğer hastalığı olanlarda propofolün, anemisi olan hastalarda ise her iki ilacın kontrollü kullanılması gerektiği sonucuna varıldı.

This study was aimed at determining the clinical usability of propofol and thiopental for anaesthesia induction and investigating any haematological, biochemical and cardiovascular alterations caused by these induction agents in dogs under sevoflurane anaesthesia. Twenty dogs weighing 6-33 kg (on average 22.35±9.43 kg), 14 of which were male and 6 were female, and all which were referred to the Surgery Clinic of Burdur Mehmet Akif Ersoy University (MAKÜ), Faculty of Veterinary Medicine, constituted the study material. The dogs were randomly assigned to two groups, one which received propofol induction (n=10), and the other thiopental induction (n=10). Both groups were administered firstly with 1 mg/kg bw of morphine and next with 0.3 mg/kg bw of midazolam as preanesthetics. Subsequently, the first group received 4 mg/kg bw of propofol and the second group received 11 mg/kg bw of thiopental sodium for the induction of anaesthesia. In this study, the cardiovascular, haematological and biochemical parameters of each dog were recorded during preanaesthesia and for a 60-minute period as from the start of ventilation. According to the mean pulse rates of each animal recorded at 5-min intervals during preanaesthesia and the intraoperative period, a statistically significant decrease was detected in the propofol group as of 30 min and in the thiopental group as of the start of ventilation. The mean pulse rates recorded for the two groups showed significant differences as of 50 min. The mean RBC, HGB and HCT values of both the propofol group and the thiopental group showed a progressive decrease as from the start of ventilation. This decrease gained statistical significance as of 15 min and converted to a statistically insignificant increase as of 45 min in both groups. The urea levels of the two groups displayed an insignificant increase throughout the intraoperative period. It was observed that in the thiopental group, the urea levels exceeded the limit of the reference range (8-28 mg/dl) as of the start of ventilation. While the ALT values first increased at the beginning of ventilation and later decreased until the end of anaesthesia in the propofol group, they showed a progressive decrease throughout the intraoperative period in the thiopental group. The decrease observed in both groups was statistically insignificant. In view of the data obtained in this study, it is suggested that precaution should be taken in the use of thiopental sodium for anaesthesia induction in dogs with cardiovascular and renal disease, and in the use of propofol for induction in dogs with severe hepatic disease, with precaution requirements applying to the use of both induction agents in anaemic patients.