Türk İş Hukuku`nda iş güvencesi

Abstract

İş güvencesi, işverenin keyfi fesihlerine karşı işçinin sahip olduğu işinin korunması şeklinde ifade edilebilir. Çalışma hakkının korunması ve sosyal barışın sağlanması açısından iş güvencesi en önemli işçi haklarındandır. Uluslararası Çalışma Örgütü'nün 158 sayılı Hizmet İlişkisine Son Verilmesi Sözleşmesi'nin Türkiye tarafından 1994 yılında kabul edilmesiyle işçi örgütlerinin iş güvencesi talepleri artmıştır. 2003 yılında yürürlüğe giren 4857 sayılı İş Kanunu ve kapsamındaki iş güvencesini düzenleyen hükümler yerini almıştır. Ancak, iş güvencesinin uygulama kapsamının sınırlı tutulmuş olması, işvereni geçersiz fesihten alıkoyacak caydırıcı kurumlar ve işçinin gerçek zararını karşılayacak onarıcı kurumların yetersiz oluşu işçi sınıfının büyük kesimini iş güvencesi koruması dışında bırakmıştır. Bu çalışmada, iş güvencesi konusundaki temel yasa niteliğindeki 4857 sayılı İş K.'nda iş güvencesinin düzenlendiği 18, 19, 20 ve 21. madde hükümleri, uluslararası kaynaklar, öğreti, Yargıtay kararları ve uygulamada ortaya çıkan uyuşmazlık konuları değerlendirilerek, iş güvencesinin sağlanıp sağlanamadığı, çalışma hayatı ve iş ilişkilerine etkileri tespit edilerek yasal ve idari çalışmalara yönelik çözüm önerileri ortaya konmaya çalışılmıştır.

Job assurance can be expressed as the protection of the worker's job against the arbitrary termination of the employer. Job assurance is the most important workers' rights in terms of protecting the right to work and ensuring social peace. International Labor Organization No. 158 Service Relationship to demand job assurance of workers' organizations in the adoption in 1994 by Turkey's End to the Convention has increased. The Labor Law numbered 4857, which entered into force in 2003, and the provisions governing job assurance in scope. However, the scope of application of job assurance has been limited, deterrent institutions to prevent invalid termination of employers, and inadequate restorative institutions to compensate for the real harm of workers have left a large part of the working class out of job assurance. In this study, the provisions of articles 18, 19, 20 and 21, which regulates job assurance in Labor Law No. 4857 as the basic law on job assurance, international resources, doctrines, decisions of the Supreme Court and the disputes that arise in practice, whether job assurance was provided or not, the effects on work life and work relations were determined and solutions for legal and administrative work were suggested.