Kan akımını kısıtlayıcı yöntem ile yapılan skuat hareketinin sıçrama performansı üzerine akut etkisi

Abstract

Spor bilimciler ve antrenörlerin Ön Yüklenme Etkisi (ÖYE) yaratmak amacı ile müsabaka öncesi sporcuyu 1 tekrarlı maksimalin %70-95 gibi yüksek yüklere sokarak sakatlık riskini göze almakta hem de bu etkiyi oluşturabilmek için bir yerden bir yere taşınması zor yüksek yüklere ihtiyaç duymaktadır. Düşük yüklerle ÖYE yaratabilmek için vibrasyon, ağırlık yeleği gibi yöntemler kullanılmaktadır. Son dönemlerde düşük egzersiz şiddetiyle özelikle hipertrofi için kan akımını kısıtlayıcı (KAK) yöntem yaygın olarak kullanılmaktadır. Bu yöntemde 1TM %20-40 gibi düşük yükler kullanılmakta ve bu yöntemin ÖYE yaratabileceği düşünülmektedir. Bu nedenle çalışmanın amacı (KAK) yöntem ile yapılan skuat hareketinin sıçrama performansı üzerine akut etkisinin incelenmesidir. Çalışmaya 12 yarı profosyönel futbolcu (yaş 22,9±3,3 yıl, boy uzunluğu 175±0,1 cm, vücut ağırlığı 71,9± 6,9 kg, antrenman yaşı 11,6±4,1 yıl ) gönüllü olarak katılmıştır. Bu çalışma 4 haftalık süreçte tamamlanmıştır. Testlere başlarken sporcular rasgele 4 kişiden oluşan 3 gruba ayrılmıştır, tüm uygulamalar öncesi deneklere standart bir ısınma protokolü uygulanmış, 1.gün 1. grup ısınma sonrası herhangi bir uygulama yapmadan Kontrol (KON), 2. grup maksimalinin %20'si Düşük şiddetli KAK (DKAK), 3. grup %30'u Orta şiddetli KAK (OKAK), 4.grup %40'ı Yüksek şiddetli KAK (YKAK) ile kan kısıtlanarak 10 tekrarlı skuat hareketi yaptıktan sonra dikey sıçrama testine alınmıştır. Tüm deneklere bütün uygulama yaptırılmıştır. Elde edilen değerler arasındaki farklara, tekrarlı ölçümlerde varyans analizi testi ile bakılmıştır. Farkın hangi yöntemden kaynaklandığına Tukey post Hoc testi kullanılarak bakılmıştır. Futbolcuların sıçrama değerleri karşılaştırıldığında elde edilen bulgular KON(36,6±3,5), DKAK(36,7±3,4), OKAK(37,0±3,1) ve YKAK(38,9 ± 3,6cm). Yapılan istatiksel işlem sonucunda YKAK grubundan elde edilen sıçrama değerleri ile diğer gruplar sıçrama değerleri arasında istatistiksel olarak anlamlı fark belirlenmiştir (p<0.05). Bu çalışmanın sonucunda elde edilen veriler doğrultusunda ÖYE oluştura bilmek amacı ile KAK yöntemi uygulanabilir olduğu spor bilimci ve antrenörlere alternatif bir yöntem olacağı düşünülmekte ve önerilmektedir.

Coaches and sport scientist have used 70-95 % of one repletion maximal, which can cause some injures and not portable, to create PAP effect before competition. Alternatively, small loads have been used to create PAP effect, such as weight vest, vibration methods. BFR method also have been commonly used to improve strength especially hypertrophy. This method is performed 20-30 % of one repletion maximal, it is thought to create PAP effects. Thus, the aim of the current study was to examine effects of BFR squat exercise on jump performance. Twelve semi professional soccer players (yaş 22,9±3,3 yıl, boy uzunluğu 175±0,1 cm, vücut ağırlığı 71,9± 6,9 kg, antrenman yaşı 11,6±4,1 yıl ) were voluntarily participated in this study. Before the first test day, players were randomly separated into 3 groups consisted of 4 players. Players performed standard warm up before the procedures. In first day, 1. Group performed jump test after warm-up (con), 2. Group (LBFR); 3. Group (MBFR); 4. Group (HBFR) performed jump test after 10 repetition bfr squat (respectively, 20%; 30%; 40). Each group participated all applications at least 48 hours rest. The Repeated ANOVA test was used to compare differences between jump performance of players. According to results of this study, there are statically significant differences between HBFR groups and others. In the lights of this result, it is thought that BFR could create PAP effect and coaches and sport scientist could use BFR and high loads interchangeably before explosive performance.