J. S. Bach`ın solo viyolonsel için 1. süitinin kontrbas için düzenlemelerinin incelenmesi

Abstract

Yaylı çalgıların barok dönemde gelişmesi ve müzik türlerinin daha kesin formlara dönüşmeye başlaması ile birlikte, çalgıların solo oda müziği ve orkestra repertuvarı giderek zenginleşmiş ve bugünkü standart çalgı müziği repertuvarını oluşturan en temel eserler dönemin bestecileri tarafından yazılmıştır. Çalgıların karakteristik özellikleri, oda müziği ve orkestradaki temel görevleri, çalım tekniğinin ve müziksel gerekliliğinin ana hatlarını oluşturmuştur. Keman, flüt ve obua gibi solo çalgılar eserlerde melodik yapıyı daha sıklıkla sergilerken, viyola ve kontrbas gibi daha kalın sesli çalgılar daha çok armonik yapı ve ritimsel yapının bütünlüğünde kullanılmış ve bu çalgıların çalım tarzları ve kullanım şekilleri bu ihtiyaçlar çerçevesinde gelişmiştir. Bu yüzden barok dönemden günümüze kadar yazılmış olan çalgı müziği repertuvarına genel olarak bakıldığında, her çalgının birbirinden farklı oranda solo eser içeren repertuvarları bulunduğu görülmektedir. Kontrbas, yaylı çalgılar ailesinin en kalın sesli çalgısıdır. Daha önce de belirtildiği gibi kullanım alanı uzun bir dönem boyunca oda müziği ve orkestra eserlerinde bas partisi seslendirmekten öteye pek gitmemiştir. Barok dönemde yazılmış olan sınırlı sayıda konçerto ya da sonat türündeki eserler, dönemin bazı usta çalgıcılarının çalışmaları ya da hem icracı hem besteci olan müzisyenlerin yazmış olduğu solo eserlerdir. Daha geniş bir perspektiften bakıldığında, barok dönemden günümüze kadarki süreçte, kontrbas için yazılmış olan eserlerin keman gibi daha solistik bir çalgının repertuvarı ile kıyaslandığında, kontrbas repertuvarındaki eserlerin oranı oldukça az bir artış göstermiştir.Bu çalgılar arasındaki repertuvar farklılığı, çalgıların eğitim süreci içerisindeki ve konser performanslarındaki ihtiyaç dengesini bozmaktadır. Bu yüzden özellikle geçen 20. yüzyıldan itibaren, kontrbas repertuvarına alınmış olan fakat orijinali kontrbas için olmayan ve bu yüzden daha sonradan kontrbasa uyarlanmış çok fazla eser olduğu görülmektedir. Bu nedenle bu tez çalışmasında açıklığa kavuşturulmak istenen konulardan ilki yukarıda bahsedilmiş olan kontrbas repertuvarı çalışmaları üzerinedir. Diğer bir konu ise, yaşadığı dönemin müzik türlerinin en önemli örneklerini vermiş olan barok dönemi bestecisi J. S. Bach'ın 1. Viyolonsel süitinin kontrbas repertuvarındaki yeri, kontrbasa yeniden düzenlenmesi sürecinde karşılaşılan sorunlar ve çözümleri açıklanmaya çalışılmıştır.Anahtar kelimeler: Repertuvar, Viyolonsel, Kontrbas

With the baroque period development of the stringed instruments and the transformation of musical genres into more precise forms, the instruments of the solo chamber music and orchestra repertoire have become increasingly enriched and the latest works composing today's standard instrumental music repertory have been written by composers of the period. The characteristic features of the instruments are the basic tasks of chamber music and the orchest, the outline of musical technique and musical necessity. While solo instruments such as violin, flute, and oboe exhibit the melody more frequently; more thicker-sound instruments such as viola and double bass have been used more in harmonic structure and rhythmical integrity, and their playing styles and forms of use have been developed within these needs. For this reason, when we look at the repertory of the instrumental music which has been written up since the baroque to modern, there are different repertoires with different solo works.The double bass is the thickest sound of the stringed instruments family. As mentioned before, the usage area has not gone far beyond the voicing of music and orchestral works for a long period. The recordings written in Baroque period are concerto or sonata type of works, which some of which are the works by master musicians or solo works written by musicians who are both performers and composers. From an even wider perspective, the proportion of works on the double bass repertoire has increased only slightly when the works of Baroque period are compared to those of a more solitary fiddle, such as violin.The diversity of these instruments distorts the needs of the instruments in the training process and the needs of the concert performances. For this reason, it has not been taken to the repertoire of the double bass which came from in the century of recent times, and for this reason; too much work are seen afterwards that adapted to the double bass. The thesis is also explained the double bass repertoire mentioned above. The best of the best examples of J.S. Bach's 1st Cello, which in the location of the supermarket repertoire, the problems and solutions of that have been encountered during the reorganization of the double bass have been tried to be explained.Keywords: Repertoire, Cello, Double Bass