Hanefî-Selefî hadis şerh geleneği açısından Keşmîrî`nin el-Arfu`ş-şezî ve Mübârekpûrî`nin Tuhfetü`l-ahvezî isimli eserlerinin karşılaştırması

Abstract

ÖZETSünnet, İslam Hukuku'nun Kur'an'dan sonra ikinci kaynağı konumundadır. Bundan ötürü hem hadislerin aslına uygun bir şekilde nakledilmesi hem de doğru bir şekilde anlaşılması zaruridir. Hadislerin doğru anlaşılmasına büyük bir katkı sunan şerhler, erken dönemlerden itibaren hadis âlimlerinin gayretlerini teksif ettikleri önemli alanlardan biri olmuştur. Bunun bir sonucu olarak, birçok şerh yazılmıştır. Keşmîrî ve Mübârekpûrî, Tirmizî'nin Sünen isimli eseri üzerine şerh yazan müelliflerdendir. Günümüzden bir asır önce yaşamış Keşmîrî Hanefî, Mübârekpûrî ise Selefî ekolüne mensuptur.Keşmîrî ve Mübârekpûrî'nin eserlerini Hanefî ve Selefî prensipleri açısından karşılaştırmayı konu edinen bu tez, giriş ve üç bölümden oluşmaktadır. Giriş bölümünde konu, kaynaklar ve motot belirlenmiştir. Birinci bölümde Hanefîlik- Selefîlik olgusu ile Hanefî ve Selefî prensipleri üzerinde durulmuştur. Bu bağlamda Hanefî ve Selefîlerin kurucuları kabul edilen ehl-i re'y ve ehl-i hadise de değinilmiştir. İkinci bölümde sened ve metin tenkit kriterleri açısından her iki şerh karşılaştırılmıştır. Üçüncü bölümde ise her iki şerhin karşılaştırması, Hanefî ve Selefî prensipleri ışığında yapılmıştır. Bu çerçevede Keşmîrî ve Mübârekpûrî'nin bağlı oldukları ekolün prensiplerine ne kadar uydukları irdelenmiştir. Bu bölümlerde elde edilen bilgiler ışığında da sonuç bölümü oluşturulmuştur.

ABSTRACTSunnet are the second source of Islamic law after the Qur'an. Hence it is imperative that both the hadiths are transmitted in a proper way and that they are understood correctly. The commentaries, which made a great contribution to the correct understanding of the hadiths, have become one of the important areas in which the efforts of the hadith scholars have been integrated since the earliest times. As a result, many commentaries have been written. Kashmiri and Mübârekpûrî are the authors who wrote a commentary on Tirmidhi's Sünen. Having lived a century ago, Kashmîrî was a member of Hanafi School while Mübârekpûrî was a member of Salafi School. This thesis, which aimed at comparing the works of Keşmîrî and Mübârekpûrî in terms of Hanafi and Salafi precepts, was composed of introduction and three additional chapters. In the introduction, the subject, resources and method were specified. In the first chapter, the Hanafite-Salafism phenomena and Hanafi and Salafi principles were emphasized. In this context, the Ehl-i re'y and Ehl-i hadise, which are accepted as the founders of Hanafi and Salafis, were also mentioned. In the second chapter, both commentaries were compared in terms of sened and text criticism criteria. In the third chapter, the comparison of the two commentaries was made in the light of the Hanafi and Salafi principles. In this frame, the extent to which Keşmîrî and Mübârekpûrî agreed with the principles of the school they were affiliated with were examined. The conclusion chapter involved information obtained in the previous sections. Keywords: Kashmiri, Mübârekpûrî, Hadith, Hanafî, Salafî.