Kronik periodontitisli hastalarda başlangıç periodontal tedavi ve diyot lazer ile dekontaminasyon tedavisinin diş eti oluğu sıvısı TNF-A ve IL1-B miktarına etkisi

Abstract

Kronik periodontitis, diş çevresinde biriken patojen bakteriler ve bunlara karşı gelişen konak cevabı sonucu basit dişeti iltihabı olarak başlayıp dişeti ve periodonsiyum yıkımıyla karakterize enfeksiyonel bir hastalıktır. Çalışmalar cerrahisiz periodontal tedaviyi altın standart olarak kabul etmiştir. Tek başına mekanik tedavi öngörülebilir olmayabilir. Bu sınırlamalar, cerrahi olmayan periodontal tedavinin uzun süreli sonuçlarını etkilemekte ve destekleyici tedavilerin yolunu açmaktadır. Çalışmadaki amaç; kronik periodontitisli hastalarda başlangıç periodontal tedavi ve bu tedaviye ek diyot lazer ile dekontontaminasyon tedavisinin klinik parametreler ve dişeti oluğu sıvısı Tnf-a ve IL-1B miktarına etkisini incelemektir.Çalışmaya, kronik periodontitis tanısı konmuş toplam 30 birey dahil edildi. Çalışma grubu her bir yarım üst çene posterior bölgede en az 1 adet (>5mm) periodontal cep olan hastalardan oluşturuldu. Splint-mouth olarak dizayn edilen çalışmada sağ bölgeye mekanik tedavi, sol bölgeye cerrahi olmayan periodontal tedavi + diyot lazer dekontaminasyon işlemleri uygulandı. Plak ve gingival indeks, sondalama cep derinliği ve klinik ataşman seviyesini içeren klinik parametreler değerlendirildi ve dişeti oluğu sıvısı Tnf-a ve IL-1B miktarının belirlenmesi için ELİSA testi kullanıldı. Sonuçlar başlangıç, 1.hafta, 1.ay ve 3.ayda karşılaştırıldı.Her iki uygulama bölgesinde de başlangıç ve 3.ay verileri kıyaslandığında klinik parametrelerde istatistiksel olarak anlamlı bir azalma gözlemlenmiştir. Tedavi sonrası 3. ayda gruplar arası klinik parametrelerdeki değişim ise istatistiksel olarak anlamsız bulunmuştur. Her iki uygulama bölgesinde de başlangıç ve 3.ay DOS Tnf-a ve IL-1B değerleri kıyaslandığında lazer uygulanan bölgedeki Tnf-a ve IL-1B seviyelerindeki değişimin anlamlı bulunurken, sadece cerrahi olamayan periodontal tedavi yapılan bölgedeki değişim anlamlı bulunmamıştır. Gruplar arası kıyaslamada tedavi sonrası 3.ay değerleri istatistiksel olarak anlamlı bulunmamıştır, ancak 1.aydaki değerler arası fark anlamlı bulunmuştur. Cerrahi olmayan periodontal tedaviye ek olarak uygulanan lazer tedavisinin klinik parametreler ve pro-inflamatuar sitokinler üzerine erken dönem katkısının olduğu ancak uzun dönem sonuçlarına katkı sağlamadığı saptanmıştır.

Chronic periodontitis is an infectious disease characterized by pathogen bacterial accumulation around the teeth and the resultant mast cell response is a simple gingival inflammation that begins with gum and periodontium destruction. Studies have been accepted as the gold standard for periodontal treatment without surgery. Mechanical therapy alone may not be predictable. These limitations affect long-term outcomes of non-surgical periodontal therapy and open the way for supportive therapies. The purpose of the study is; initial periodontal treatment in patients with chronic periodontitis, and the effect of decontamination treatment with this diode laser treatment on clinical parameters and the amount of Tnf-a and IL-1B in gingival fluid.A total of 30 subjects diagnosed with chronic periodontitis were included in the study. The study group consisted of patients with at least 1 (5>mm) periodontal pocket in each half-upper jaw posterior region. In the study designed as splint-mouth, mechanical treatment was applied to the right region, mechanical treatment + diode laser decontamination procedures were applied to the left region. Clinical parameters including plaque and gingival index, probable pocket depth and clinical attachment level were evaluated and ELISA test was used to determine the amount of gingival fluid Tnf-a and IL-1B. The results were compared between baseline, week 1, month 1, month 3.A statistically significant reduction in clinical parameters was observed when the baseline and third baseline data were compared in both treatment regions. The change in clinical parameters between groups at 3 months after treatment was found statistically insignificant. The change in Tnf-a and IL-1B levels in the laser treated area was significant when comparing baseline and third-month DOS Tnf-a and IL-1B values in both treatment zones, but only the change in the periodontally treated area was not significant. There was no statistically significant difference between the groups after the treatment, but the difference between the values was found to be significant.It has been observed that laser therapy in addition to non-surgical periodontal therapy has early clinical contributions to clinical parameters and pro-inflammatory cytokines, but does not contribute to long-term outcomes.