Kronik böbrek hastalığı olan hastalarda serum ve idrar magnezyum seviyelerinin biyokimyasal belirteçler üzerine etkisi

Abstract

Amaç: Magnezyum vücutta birçok fizyolojik süreçte yer alan önemli bir elektrolittir. Metabolik sendrom, diyabet, hipertansiyon, artmış koroner hastalık riski gibi birçok durumla ilişkili olduğu gösterilmiştir. Aynı zamanda; endotel fonksiyonu üzerinde nitrik oksit ve prostaglandin gibi mediatörler üzerinden inflamasyon sürecinde etkili olduğu bilinmektedir. Çalışmamızda ilerleyici bir süreç olan kronik böbrek hastalığında magnezyum düzeyleri ile renal hasarın göstergesi olan proteinüri ve albüminüri düzeyleri arasındaki korelasyonu inceledik.Gereç ve Yöntem: Çalışmamıza Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi Nefroloji Polikliniğine başvuran evre 1-4 kronik böbrek yetmezliği olan 66 hasta dahil edildi. Bu hastalar serum magnezyum düzeylerine göre hipomagnezemik (n=25) ve normomagnezemik (n=41) olarak iki gruba ayrıldı. Çalışmaya sağlıklı gönüllülerden oluşan 78 kişi kontrol grubu olarak dahil edildi. Araştırma gruplarında serum glukoz, üre, albümin, kalsiyum, CRP, ürik asit, kreatinin, total protein, magnezyum, parathormon, lipidprofili, HbA1c ve idrarda da protein, albümin ve magnezyum atılımı çalışıldı. Sadece hipomagnezemik grupta olan hastalara magnezyum tedavisi başlanıldı. Tüm gruplardan 3 ay sonra kontrol laboratuvar değerleri tekrar çalışıldı ve kaydedildi.Bulgular: Kontrol grubunun ilk ve kontrol ölçümlerinde proteinüri (p=0,0001) ve albüminüri (p=0,0001) ortalaması hipomagnezemik ve normomagnezemik grubun ortalamalarından daha düşüktü. Hipomagnezemik grupta magnezyum tedavisi sonrası proteinüri ortalaması ve albüminüri ortalaması ilk değerlere göre azalmış olarak tespit edildi ve bu fark istatistiksel olarak anlamlıydı (p=0,0001).Sonuç: Kronik Böbrek Hastalığında proteinürinin, hastalığın progresyonunu hızlandırdığı bilinmektedir. Tüm grupları değerlendirdiğimizde hastalarda ki magnezyum düzeyleri ile proteinüri ve albüminüri arasında anlamlı negatif korelasyon saptanmıştır. Sonuç olarak hipomagnezeminin düzeltilmesiyle proteinürinin azaltılması sağlanarak, böbrek fonksiyonlarının bozulma hızının yavaşlatılabileceğini düşünmekteyiz. Anahtar Kelimeler: Kronik Böbrek Hastalığı, Hipomagnezemi, Proteinüri.

Objective: Magnesium is an important electrolyte that takes part in various physological processes. It is shown that magnesium is related with metabolic syndrome, diabetes mellitus, hypertension and coronery vascular diseases. At the same time, it is effective on inflammatory processes by affecting endothelial functions via mediators such as nitric oxide and prostoglandins. In our study, it was aimed to investigate the correlation between magnesium levels and proteinuria and albuminuria levels indicating renal damage.Materials and Methods: A total of 66 patients admitted to Nephrology Department of Çanakkale Onsekiz Mart University Hospital with stage 1-4 chronic renal failure were included in the study. They were divided into two groups as hypomagnesemic (n=25) and normomagnesemic (n=41) groups according to serum magnesium levels. A control group consisting of 78 healthy volunteers were included in the study. Serum glucose, urea, albumin, calcium, C-rective protein (CRP), uric acid, creatinine, total protein, magnesium, parathyroid hormon, lipid profiles, haemoglobin A1c (HbA1c) levels, protein, albumin and magnesium excretion in urine samples were analyzed of all patients and volunteers. Hypomagnesemic group were treated with magnesium. All of the groups were tested with the parameters mentioned above after three months and results were recorded.Results: The mean levels of proteinuria (p=0,0001) and albuminuria (p=0,0001) of the control group were lower compared with the hypomagnesemic and normomagnesemic groups in the first and the last measurements. In hypomagnesemic group, the mean levels of proteinuria and albuminuria after magnesium therapy were significantly lower compared to the first measurement levels (p=0,0001).Discussion: It is known that proteinuria accelerates the progression of chronic renal failure. Significant negative correlation was found between proteinuria, albuminuria and serum magnesium levels for all groups. As a result, it was thought that treatment of hypomagnesemia may reduce proteinuria and decelerate the rate of renal function loss. Keywords: Chronic renal failure, Hypomagnesemia, Proteinuria